სიყვარული ხომ მარადიულია (სრულად)

გოგონა გაღიმებული გამოვიდა სკოლიდან. კლასელებს ხელი დაუქნია, დამშვიდობების მიზნით .. ჩასასვლელი კიბის რამდენიმე საფეხურს გადაახტა. თვალი მოავლო მიდამოს და ნაცნობ სახეს, რომ ვერ გადააწყდა სახე დაუსევდიანდა. მოღუშული დაჯდა ეზოში მდგარ ხის სკამზე,

თავფარავნელი ჭაბუკი (თავი 5,6,7,8) სრულად

სახეზე თუმცა არა ეტყობოდა რა, მაგრამ გაფაციცებული ათვალიერებდა გიორგა პაპა – თვალები გაელამებოდა თავფარავნელ ჭაბუკს, ტუჩზე უხილავი ჭიანჭველა გადასდიოდა. კარგად იცოდა ყოველივე გიორგა პაპამ – სიტყვებს დაეძებდა თავფარავნელი. მშვენივრად სცნობდა თავის

S E C R E T/ ს ა ი დ უ მ ლ ო (სრულად!) (+15)

როცა წყალი გადავივლე, ახლა უკვე ჩემს, ოთახში შევედი და საწოლში ჩავწექი. ვიფიქრე ლილის დაველაპარაკებოდი და აქაურობაზე რაღაცეებს გავიგებდი, მაგრამ მას როგორც ჩანს სულ სხვა გეგმები ქონდა.–ჩემებმა დაიძინეს? –იკითხა და საწოლიდან წამოდგა. –ოთახში ავიდნენ,

ირწმუნე იისფერი გაზაფხულის (სრულად)

როცა, ნათელ, თითქმის ცარიელ ოთახში მაღვიძარამ მეოთხედ დარეკა, ცხრას თხუთმეტი წუთი აკლდა. ძლივს ასწია დაღლილი თვალები გოგონამ და როცა მისმა თვალებმა საათს დახედეს და ტვინმა იმ წამსვე მისი შესაბამისი მნიშნელობა გაიაზრა,გოგონა ელდანაკრავივით წამოვარდა

ლექტორი (სრულად)

ვხვდები, ახლა ყველაფერს ვხვდები. თავბრუ მესხმის და ვგრძნობ როგორ ვეშვები ემოციებისგან ძალაგამოცლილი. - შენ… - ვლუღლუღებ და მისკენ ვიშვერ თითს - შენ პედოფილი.. შეუძლებელია! - თავს ვაქნევ და ამით უფრო საკუთარ თავს ვაჯერებ.

ნოემბრის 13 (სრულად)

-სხვასთან იპოვი ბედნიერებას.. -თქვა და მაჯის საათზე დროის შესამოწმებლად დაიხედა. როგორც ჩანს ეჩქარებოდა.. ის იმდენად უდარდელი ხმით ლაპარაკობდა რომ არც კი ვთვლიდი საჭიროდ რომ ეს ფრაზა ოდესმე უნდა მომესმინა. -რას ნიშნავს სხვასთან ვიპოვი გიორგი?! -ეს

თავხედი მეგობარი - სრულად

- დედა , რას მატრიალებთ აქ შამფურზე წამოცმული საშობაო დედალავით ? - წამოიკისკისა ლიზამ . - ლიზა , წამოდი ავიდეთ ნომერში ! - უთხრა გეგიმ და ხელი მოხვია. - ვთქვი ლიზა ჩემთან ერთად წამოვათქო ! - დაიღრიალა ლაზარემ. - ნეტა ვის ეშინია ამის ღრიალის ... -

ვარსკვლავიანი ღამეები (სრულად)

საწოლში ვერაფრით მოვისვენე, ზოგადად ასე მიპყრობს ხოლმე მოუსვენრობა და ვბორგავ. ახლაც საათს გავხედე და ოთხი საათი ისე მოსულიყო ერთხელეც არ ჩამთვლიმა. თხელ საღამურებზე პლედი მოვიხურე და აივანზე გავედი, სექტემბერი იყო. განთიადის სუსხი კი უკვე იწყებდა

უბედურება ყველგანაა!! (სრულად)

ეს ამბავი 1941 წელს, მეორე მსოფლიო ომის დასაწყისში დაიწყო. ელისაბედი მაშინ 15 წლის გოგონა იყო, რომლის მამა ომში გაიწვიეს ოჯახში კი მხოლოდ ელისაბედი, მისი ძმა, დედა, ბებია, ბაბუა, და მცირეწლოვანი და დარჩნენ. ელისაბედი ბავშვობიდანვე გამოირჩეოდა

სიკვდილის თამაშები (სრულად)

ელენეს გვამთან ქვა ეგდო. ემილის სულში დატრიალებულმა ქარიშხალმა მსუბუქად ააფრიალა ეს ქვა და მალე ნიკოლოზის სისხლით შეიღება წითლად. მისი სხეული ძირს ეგდო. დანარჩენებთან ერთად . ირგვლივ ყველაფერი ჩამკვდარიყო. მხოლოდ ორი გული ფეთქავდა ერთმანეთისთვის.