მეგობრის შეყვარებული (სრულად)

-კარგი რა სად არიან აქამდე? -მოვლენ.დათო შემპირდა რომ აუცილებლად მოვა. -საიდან იცნობ? -ფეისბუკზე გავიცანი -ყოჩაღ!ამდენი ხანი ფეისბუკზე გაცნობილ ტიპს ველოდებით! -ხომ გითხარი მოვა. -ხუთ წუთში თუ არ მოვიდა მივდივარ! -კარგი მარიამ.

ახალი წლის არომატი (სრულად)

რისი არომატი აქვს ახალ წელს? ჩემთვის ოჯახის სურნელი აქვს. დედის, მამის, ბებიის და ძმის. მათი, ვინც ყოველთვის ჩემთან არიან და მიღებენ ისეთს, როგორიც ვარ. ვისაც ვუყვარვარ და ვინც მიყვარს მე. მათი, ვისაც შეუძლიათ აჰყვნენ ყველა ჩემს ავანტიურას, როგორც

Woman versus society!(სრულად)

სულელები და სუსტები ბრმად და გაუაზრებლად მისდევენ საზოგადოებაში დამკვიდრებულ სტერეოტიპებს და ტრადიციებს ხოლო ჭკვიანები იაზრებენ და ფიქრობენ სწორია ეს ყველაფერი თუ არა! დაახლოებით ოცდათორმეტი წლის წინ

გიყვარდე! ესაა ყველაფერი რაც მჭირდება (სრულად)

"I'II let you go, if you stay..." "I think,I'm afraid to be happy because when i do get too happy, something bad always happens." შეიძლება ყველაფერი დაგავიწყდეს,მაგრამ გრძნობები შენში რჩება.ყველაფერი ძლიერი ისევ შენშია და არ გაძლევს მიტოვების

უცნობის თვალთახედვა (ნაწილი II სრულად) 19:47

19:45 უაზროდ დავბოდიალობ ქალაქის ქუჩებში. მარტო ყოფნა, მუსიკა და მოწევა ნოსტალგიას მმატებს, თან თუ ამინდიც მიწყობს ხელს. ჯერ კიევის ქუჩას გავუყევი, მიხაილოვთან ჩავედი, ხალხი მრავლად ირეოდა, ამიტომ ფეხს ავუჩქარე და შიდა უბნის შემდეგ კი მშრალი ხიდის

გოგონა პატარა ოცნებით (სრულად)

- მაგდა, დედიკო, გაიღვიძე. - ჯერ კიდევ ძილის საბანში გახვეულს მეძახის ტკბილი ხმა. - შუადღეა უკვე გენაცვალე. - ჰო დე, ვდგები რაა. - ძილ-ბურანში მყოფი ვალაგებ ჩემს საწოლს და იქ გავდივარ, საიდანაც ორი წუთის წინ მეძახდნენ. ასე იწყება ჩემი ყოველი დღე

საბედისწერო გრძნობა (სრულად)

„ როცა საკუთარ თავში მოახერხებ სიყვარულის ჩაკვლას, შენ მართლა შეგიძლია გახდე დიდი ადამიანი, მაგრამ იცოდე ყოველთვის ინანებ, რომ სიყვარული განაგდე. თაობები მოგიგონებენ, ყველას ეყვარები, მაგრამ მარტოსული იქნები ცხოვრების ბოლომდე.. ამიტომ როდესაც

შენთან საუბრები (სრულად)

და აი ახლა, როცა წამიერად უსაშინლესად მომენატრე მე ისევ ვერ გიტან. რომ იცოდე როგორ მინდა ყველაფერი გითხრა დ დავისვენო, რომ იცოდე როგორ ერთდროულად დამძიმებული და მშვიდი ვარ.

თბილისი-სტამბული (სრულად)

ვიდექი ნაწვიმარ ქუჩაში, შუა სტამბოლში და თავზე ხელებშემოწყობილი გავყურებდი ქუჩას. ბოსფორიდან ცივი ნიავი ჰქროდა, ირგვლივ ზღვის სურნელი ტრიალებდა და ერთ წამს თავი ბათუმში წარმოვიდგინე. გზამკვლევზე ჩაწერილი მისამართისკენ გავემართე, ვიმედოვნებდი, რომ

რაგბისტის ღიმილი(სრულად)

-მოვედიი,მაჭამე რამე,თორე შენ შეგჭამ.დაიხარა და მთელი გრძნობი მაკოცა -მაბედნიერებ იცი? -მართლა?მე კიდე მშია იცი? -კარგი,გშიოდეს არ გაჭმევ მე,რაც გინდა ის ქენი. -კარგი,მე კიდე აღარ გაგაბედნიერებ კაი?რაც გინდა ის ქენი.ამყვა თამასში