პატარა მკვლელი (სრულად)

-ნინა, მოდი, წამალს გაგიკეთებ! - უთხრა ქერა, ხალათში გამოწყობილმა, სრულმა ქალმა საშუალო სიმაღლის, შავ კულულებიან გოგონას რომელსაც არეული თვალები ჰქონდა. შეშინებული შეჰყურებდა ნემსმომარჯვებულ ექთანს. პირველად არ უკეთებდნენ წამალს მაგრამ ყოველ

ნაცნობი (სრულად)

თურმე შეიძლება ყველაზე მეტად სწორედ მაშინ ელოდო ვინმეს, როცა ზუსტად იცი, რომ არ მოვა. და მაინც, სისულელეა, არ მინდოდეს ახლა მის გვერდით.ყველაფერი მოხდა ისე, როგორც უნდა მომხდარიყო და მეც მივხვდ რომ ვერაფერს შევცვლიდი საკუთარი თავის ჩათვლით, უბრალოდ

ცეკვა ვამპირთან (სრულად)

- მოკეტე რომ გეუბნებიან ყველაფერი მოეჩაო ესეიგი მორჩა. ზურას ვეღარ ნახავ მეტიც შენი ტელეფონი დღეიდან მე მექნება კომპიუტერთან ვეღარ დაჯდები სახლიდან ჩემი ნებართვის გარეშე ვერ გახვალ ანუ თითქმის საერთოდ ვერ გახვალ - ბოლო ხმაზე ღრიალებდა შოთა

ტკბილი სიყვარული (სრულად )

ნუცის დილით ძალიან ადრე გაეღვიძა .. გამოცდა 1 საათზე ჰქონდა მაგრამ ისე ნერვიულობდა,რომ 9 საათზე უკვე ფეხზე იყო.დრო ძალიან იწელებოდა ამიტომ გადაწყვიტა, რომ ცოტა ადრე გასულიყო სახლიდან.. ასეც მოიქცა. ჩაიცვა,თავი მოიწესრიგა და სამზარეულოში გავიდა,სადაც

გოგონა წითელი კედებით (სრულად)

გოგონა წითელი კედებით.რა დამავიწყებს იმ დროს, იმ საათებს, იმ წუთებს, იმ წამებს, როცა შენ დაგინახე წითელი კედებით შემიყვარდი, შემიყვარდა შენი კულულა თმა, შენი ზღვისფერი თვალები და ვფიქრობდი რა ლამაზია ცხოვრება როცა საყვარელ ადამიანს პოულობ.

*მამაკაცი ბნელი ჩიხიდან (სრულად)

სიყვარული? არ ვიცი. სიყვარულის დღემდეც არ მჯერა. სამაგიეროდ მჯერა დემეტრესი, მჯერა ჩემი "თითქმის-ქმრის" რომელიც ახლაც გვერდით მიწევს და გემრიელი ძილით გმინავს. მჯერა ჩვენი ბედნიერების და უაზრო გრძნობების რომლებიც ყოველ დღე ახალ ახალ სახეს იჩენენ.

გაზაფხულს გავცვლიდი შენს ერთ კოცნაში ... (სრულად)

ფრთხილად მოვავლე თვალი ახალ საცხოვრებელ გარემოს და თვალები ცრემლით ამევსო . ოთახი ,სახლი... ყველაფერი გაქრა, ახლა ვზივარ ცარიელ კედლებთან ერთად და გავყურებ ერთმანეთზე დალაგებულ ყუთებს , ტირილი მინდოდა მაგრამ ვერ ვტიროდი , მართალია არც ისე შორს ვარ

ესეც გაივლის... (სრულად)

- ვინც უყვართ ისე არ ექცევიან როგორც შენ მომექეცი! - გავაწყვეტინე კვლავ. - ამიტომ... - გააგრძელა მან, - ლიზი თუ არ გინდა ძალიან ცუდად მოგექცე ნელ-ნელა შეეშვი მაგ სიყვარულობანას, თეონას მალე გავეყრები და... - შენ მართლა ხომ არ გაგიჟდი მიყვარს თქო ვერ

გახსოვს?! (სრულად)

მიდიოდა მე კი ვერ ვაჩერებდი ვერ შევძელი ვხედავდი რომ მიდიოდა ჩავიკეცე ცრემლები თავისით მოდიოდა ზღვასავითმინდოდა მეთქვა “გაჩერდი მაპატიე“ მაგრამ ვერ შევძელი პირველი შეხვედრა სამ თებერვალს იყო ბოლო შეხვედრაც ზუსტად ერთ წელში ზუსტად ამ დროს მიდიოდა

505 (სრულად)

შემიძლია დავიფიცო, რომ სიმღერა უკვე დამთავრებული იყო, მაგრამ საიდანღაც მაინც მესმოდა: “I probably still adore you with your hands around my neck..” აშკარად მესმოდა. თავიდან მეგონა, მომეჩვენა, მაგრამ ყურსასმენები მაინც მოვიხსენი და თვალები როგორც კი