შემზარავი მარტოობა (სრულად)

,,დაეცი?-უნდა წამოდგე! დამარცხდი?-უნდა იბრძლო! მოკვდი?-მკვდარმაც უნდა იცოცხლო!" *** მოსიარულე მკვდარს დამსგავსებოდა ლიზა.მისი შემხედვარე ადამიანს სიცოცხლის სურვილი გაუქრებოდა.წარმოგენა შეეცვლებოდა ვარდისფერი სათვალიდან შემყურესაც ცხოვრებაზე.

სასჯელი არაფრისთვის , ანგელოზიც წავიდა (სრულად)

გათენდა მორიგი დილა და ისევ იმაზე ფიქრობ, თუ როგორ ასიამოვნო საკუთარ თავს სხვისი უბედურების ფასად, ძალიან რთულია, როდესაც მარტოობის სავანეში ხარ და ირგვლივ არავინ გყავს,ვისაც ეყვარები,ვინც რჩევას მოგცემს,ვისაც თუნდაც გაუბრაზდები ან ვინც

შუაღამით (სრულად)

ყველაფერი მაშინ დაიწყო როცა ჩემი შეყვარებული და მეგობარი ერთად გამოვიჭირე. მე და ცოტნე ცოტა ხანში ქორწილსაც ვგეგმავდით, თუმცა დიდი გამოცნობაც არ სჭირდება იმ ფაქტს რომ აღარ შედგა. მაშინვე თავქუდმოგლეჯილი გამოვიქეცი. ამ ამბის შემდეგ დეპრესია მქონდა.

ბედის ემბლემა (სრულად)

*** ქალაქში ხმა გავარდა : -გოგო,გაიგე,ალექსანდრე დაუჭრიათ? -უი,მართლა? შემეცოდა _მერამდენედ უნდა ებრძოლოს ამ ბიჭმა სიკვდილს?! -და ლილეს... მტკიცედ გაისმა ალექსანდრეს მომაკვდინებელი სენის სახელი *** -აე,ბიჭო,მაგათ შ*გ ხოარ აქვთ,ან მარტო

ნუ უსმენ ხალხს (სრულად)

დაჩი ისეთი თვალებით უყურებდა, ერთი ჭიქაც რომ დაელია, მივარდებოდა და ალბათ იქვე მიახრჩობდა. მერე არც ის დააკლებდა და ჩემი ერთადერთი დის ქორწილი ფატალური შედეგით დასრულდებოდა. ლელი და დიანა ადგილზე ვერ ჩერდებოდნენ, ასეთი დაძაბულები არასდროს

აქაფებული იმედი (სრულად)

მოიცა დავასტოპო,ეს ვინ შენიშნა ჩემმა ლამაზმა თვალებმა,ჰაჰ,დანიელი,უმმ რა საყვარელია...მოიცა,მოიცა მე მიღიმის?? ქუჩას ვკვეთ ამ ფიქრებით,სერიოზულად ჩავფიქრდი ვინ დაიმსახურა დანიელის ულამაზესი ღიმილი,უცებ უკან ვიხედები და ოპა,რაღაც მეჯახება,კიარადა

უსასრულოდ მიყვარხარ (სრულად)

სექტმბრის თბილი თვე იყო სწავლის დაწყების დღე, ძალიან მენატრებოდნენ ჩემი მეგობრები, დიდი სიხარულით მოვემზადე ჩავიცვი სკოლოსთვის შესაფერისი ტანსამოსი და გავედი სახლიდან. როგორც ყოველთვის პირველ დღეს ბევრი ხალხი იყო, ჩემი მეგობრები დავინახე და მაშინვე

დასასრულის დასაწყისი (სრულად)

სურვილმა მოუარა,რომ დამიანესთვის ეკოცნა.არც დაფიქრებულა ისე ნაზად და ფაქიზად შეეხო დამიანეს ტუჩებს,ვერ სცდილობდა მის ალუბლისფერ ტუჩებს,რომელსაც სიგარეტის და ღვინის გემო ჰქონდა.თავი,როგორღაც შეიკავა და მოსწყდა მის ტუჩებს,წელში გაიმართა და წასვლას

მხოლოდ ჩემი უნდა გერქვას (სრულად)

გათენდა ერთი მშვენიერი დღე მე როგორც ყოველთვის ადრე ავდექი, სავარჯიშოდ მოვემზადე, სპორტული ფორმა ჩავიცვი პარკში დავრბივარ, როცა დილით ვვარჯიშობ დღეს ძალიან კარგად ვიწყებ.... ვარ 19 წლის ანსტასია თევდორაძე მყავს პატარა ოჯახი რომელიც დედა (თამარი),

''ჩემი ოქრო ჩემთან'' (სრულად)

-ხვალ ბანკეტი მაქვს და ადრე უნდა ავდგე.. -ხო, ვიცი და მინდა ჩემთან ერთად წამოხვიდე,-თქვა ისევ მოურიდებლად, ამჯერად კი ნამდვილად ვერ შეიკავა თავი გაურკვეველი ბგერებისგან ლინდამ და ყელი მოიღეღა. -შეენ? ჩემთან ერთად?-იკითხა თვალებგაფართოვებულმა და პირი