ვინმე სხვა (თავი 6)

ვზივარ აღელვებული კაფეში. შევსცქერივარ უზარმაზარ ფანჯრიდან, ქუჩის ხედებს... საღამო საათმა წვიმიანი გარემო შეჰქმნა. ოჰ ნეტავი რაზე ვფიქრობ ახლა?!.. სად არის ის თავხედი, რომელმაც ამაფირიაქა ეს დღეებია... თვით კმაყოფილი იდიოტი იქნება დარწმუნებული ვარ.

ვინმე სხვა (თავი 5)

მთლიანი ღამე თეთრად გავატარე... ახლა ლექციაზე ვარ და თავს ვებრძვი რომ არ ჩამეძინოს. ლადოს ლექცია ისე ჩამესმის რომ თითქოს იავნანას მიმრერიდეს. მან შენიშნა რომ რაღაც რიგზე ვერ მქონდა... სწორედ ამიტომ დასრულების თანავე მომიახლოვდა და მორიდებით ჩამეძია

ვინმე სხვა (თავი 4)

დედაჩემი ამ ფაქტმა ისე გაახარს რომ ნიკას ქებით ყურები გამომიჭედა. მე კი იძულებული გავხდი სწრაფად ავმდგარიყავი საწოლიდან და სახლიდან გასასვლელი მიზეზი მომეძებნა.

ვინმე სხვა (თავი მესამე)

გარედ საგრძნობლად ცივა. საღამო ხანს ფანჯარას არ ვშორდები, მოკაზმული ველი გოგას რადგან წვეულებაზე წასვლა შემომთავაზა... დედა მიმითითებს რომ ჩემს ლამაზ კაბას, გოგას ნაჩუქარი ყელსაბამი მოუხდებოდა. ოჰბროგორ უყვარს ჭკუის სწავლება, ვერა და ვერ იაზრებს რომ

ვინმე სხვა (თავი მეორე)

როდესაც ხედავ, როგორ გიმზერს სველი და ნაზი ტვალებით.. ოჰ რა რთულია ამ ყველაფერს უყურო როგორ მოძრაობს მისი ლამაზი ტუჩები, ზოგჯერ გიღიმის და ამ დროს გულში ისარივით მერჭობა.

ვინმე სხვა (თავი პირველი)

ყველა თავს მევლება.. დედამიწა ჩემს ირგვლივ ტრიალებს. რა ბედნიერებაა როდესაც პრინცესა ხარ, თუნდაც თანამედროვე სამყაროში.

სხვა რა გზაა?! (სრულად)

-მარადიული სულის სულთან კავშირი და, მათი თანახვედრაა ,თათო.. თანაზიარი გულით, თანასწორი გონებით და, ერთიანი-ხორცით.. სულამდე დადის მარადისობის ყველა კანონი და არა, იმ გრძნობაზე, ერთ სიტყვას რომ შეუძლია გააფერმკრთალოს და, დაამსხვრიოს ძვირფასი

ჩემი ცხოვრება , როგორც ცხოვრება თუ რაღაც სხვა.

ჩვენი ინტელექტუალური ცოდნა უძლური აღმოჩნდა ჩვენს გრძნობებთან მიმართებაში და ამის გამო ყოველ ჯერზე სხეულს ვაპურებდით , გრძნობებს ვმონებდით და სულს ვაშიმშილებდით. ინტელექტს ძალას ვაკლებდით და გრძნობაში მას ვნების სახით ვდებდით. რის გამოც აზროვნებას

განა გინდა სხვა დრო ?

მესმის, ხან არ მესმის... ეს გრძნობები მგესლის. ეს ფიქრები მესვრის, ჩემი თავი მეც მზიზღს.

სხვა

ცხოვრებას მოგიყვები გინდა ? თავიდან ნათელი, სიბნელემ შემიბყრო, სახეზე ღიმილს ცრემლები არინდობს, ლამაზი ყვავილი, მყრალია პატარავ, მაგრამ მისი ძალა ცხოვრებამ გვასწავლა.