უცნობი ნაცნობები (ნაწილი 12)

ჭიქებს ერთმანეთ ვუჯახუნებთ და ვსვამთ ღვინოს. მუქი წითელი,გრილი მომჟავო სითხეს სიამოვნებით ვსვამ.

უცნობი ნაცნობები (ნაწილი 11)

სახლში სიშვიდეა. უცნობი დივანზე ზის და მე მის კალთაზე მიდევს თავი. ერთმანეთს თვალებში ვუყურებთ და თითქოს ასე ვესაუბრებით ერთმანეთს.ნელა აცურებს თავის გძელ თითებს ჩემს სველ თმში და ბოლოებამდე მიდის. ამას კი იმეორებს შეუჩერებლად.სახლში მარტოები ვართ.

უცნობი ნაცნობები(ნაწილი 10)

აუუუ გოგოებო გამოდით თორე უთქვენოდ ძაან მოწყენილობაა-კარების მეორე მხრიდან გამოგვძახა ბექამ -ჰოო მოვდივართ.არ დაგაცლიან რა ესენი არაფერს.-ჩაუბუზღუნა ნინიმ და ნელა წამოიმართა. სასტუმრო ოთახში შესულებს ანდრია გულზე ხელებგადაჯვარედინებული დაგვხვდა.

უცნობი ნაცნობები (ნაწილი 9)

-აუუუ გოგოებო გამოდით თორე უთქვენოდ ძაან მოწყენილობაა-კარების მეორე მხრიდან გამოგვძახა ბექამ -ჰოო მოვდივართ.არ დაგაცლიან რა ესენი არაფერს.-ჩაუბუზღუნა ნინიმ და ნელა წამოიმართა. სასტუმრო ოთახში შესულებს ანდრია გულზე ხელებგადაჯვარედინებული დაგვხვდა.

უცნობი ნაცნობები (ნაწილი 8)

რამოდენიმე დღეა წიგნებიდან თავი არ ამიღია. დილით თვალის გახელვისთანავე ტელეფონს ვიჭერ ხელში მესიჯი კი უკვე მოსულია. რათქმაუნდა უცნობი მწერს. ყველა მესიჯი ერთი შინაარსისაა მაგრამ ყველა ერთმანეთზე მეტადაა სიყვარულითაა გაჟღენთილი.სამი კვირა დამრჩა და

უცნობი ნაცნობები

სამი საათი დაგვჭირდა იმისთვის რომ ტყიდან გავსულიყავით და მანქანასთან მივსულიყავით. ეს სამი საათი კი შეუმჩნევლად გავიდა, ბიჭები ხუმრობებით გვახალისებდნენ. რამოდენჯერმე შევისვენეთ წყალი დავლიეთ, წავიხემსეთ ზოგჯერ კ უბრალოდ ვიჯექით და ვსაუბრობდით.

უცნობი ნაცნობები (ნაწილი 7)

ხელში ჭიქა მიჭირავს რომელშიც ცხელი ლიმონიანი ჩაი ასხია. ტუმბო წამლებითა სავსე.

უცნობი ნაცნობები (ნაწილი 6)

ჩემს ოთახში საწოლზე ვწევარ. გვერდით უცნობი ზის. ბიჭები ოთახში არიან მიმოფანტულები. ანდრია ჩემს გვერდით დგას მარჯვენა ხელიუჭირავს და პულსს მიზომავს. გაკვირვებილმა ავხედე. -მინდა წარმოგიდგინოთ ექიმი ააანდრეა ადეიშვილი . - არტისტულად წარმოთქვა

უცნობი ნაცნობები (ნაწილი 5)

ბიბლიოთეკის შუაში გაუჩერებლად ვცემდი ბოლთას და ნერვიულად ვისვამდი სახეზე ხელებს. ყოველთვის მიჭირდა ადამინაებთან კონტაქტში შესვლაიბლიოთეკის შუაში გაუჩერებლად ვცემდი ბოლთას და ნერვიულად ვისვამდი სახეზე ხელებს. ყოველთვის მიჭირდა ადამინაებთან კონტაქტში

უცნობი ნაცნობები (ნაწილი 4)

ბიბლიოთეკაში ვართ. დივანზე კომფორტულად ვზივარ. ხელში ვაჟა-ფშაველას ლექსები მიჭირავს და სახეზე მაქვს აფარებული. წიგნს ცოტა დაბლა ვწევ და უცნობისკენ ვაპარებ მზერას. მაგიდასთან ზის. წინ რამოდენიმე წიგნი აქვს გადაშლილი. ხელში კალამი უჭირავს და დროდადრო