ჰელოუვინის ღამე (თავი 4)

ბავშვები ძალიან დაღლილები იყვნენ.ბევრი იშრომეს მაგრამ ყველაფერი წინ იყო. -წამო სადმე წავიდეთ და რამე ვჭამოთ უთხრა სანდრომ და ფეხზე წამოდგა. მაისური გადაიძრო და ჩანთიდან სუფთა ახალი მაისური ამოიღო.ლილე აშტერდებიდა ბიჭის გამხდარ მაგრამ დაკუნთულ

ჰელოუვინის ღამე(თავი 3)8

დაიყვირა ლილემ და ხელი საღებავში ჩადო შემდეგ კი სანდროს სახეზე მოუსვა გაიცინა და გაიქცა.მას სანდრიც გაეკიდა.ბოლო ხმაზე იცინოდა ლილე და მთელ დარბაზში დარბოდა,სანდტოც სიცილით მისდევდა.ბოლოს დაიჭირა და ხელებში მოიქცია.ლილემ ბიჭს ახედა და ეცადა

ჰელოუვინის ღამე(თავი 2)

იმედი მაქვს მოგეწონებათ პატარა მაგრამ შემდეგი თავები დიდი იქნება♡იკითხა სანდრომ მობეზრებულად და დედამის ცივი მზერა მიაბყრო.ქალი მაშინვე გაიწია და ბავშვები სახლში შემოატარა.ლილე მორცხვად იდგა მისაღებში -დედა გაიცანი ეს ლილეა ჩემი პარალელური კლასიდან

ჰელოუვინის ღამე

ლილემ დილით თვალები ზანტად გაახილა და მის ნაცრისფერ და არეულ ოთახს მოავლო თვალი.საშინლად ეძინებოდა რადგან გუშინ მთელი ღამე ხატავდა და არ დაუძინია.უნდა ამდგარიყო რადგან სკოლაში ქონდა წასასვლელი და არ

ღამე ორი ცის ქვეშ (სრულად)

მახსენდება ის დღე, როცა ბაღში ბიჭმა, რომელსაც ვუყვარდი, სკამი გამომიწია და პირდაპირ ძირს დამანარცხა და როცა მასწავლებელმა უსაყვედურა, თავი გაიმართლა, ასე მინდოდა, სიყვარული ამეხსნაო.

ღამე ორი ცის ქვეშ (დასასრული)

რამდენიმე წელი გადის, ჩვენ მხოლოდ ერთი ცა კი არა, უკვე ერთი ჭერი, ერთი საწოლი, ერთი აბაზანა და კბილის პასტაც კი ერთი გვაქვს..ეს ჩვენი იდილიაა,იდილია, რომელსაც ბევრი ვერ ჩაწვდება... ყველაფერი დაიწყო ერთი ცით და ერთი ჭერიც გრძელდება, ერთი საწოლით და

ახლა ღამე დაგვიდგა მთვარიანი

ახლა ღამე დაგვიდგა მთვარიანი, შენთან მოსვლას ფიქრები ლამობს, არც შენ მყავხარ მოსაუბრეთ მთვარიან ღამეს და არც სავსე მთვარე მყავს დასტურად საუბრის.დავრჩით მარტოსულად,უშენოთ...

ღამე ორი ცის ქვეშ (თავი 4)

-ღმერთი სამობით არის, ამიტომ ჭიქაში ყოველთვის სამ კოვზ შაქარს ვიყრი და სამ ცალ „დონატს“ ვატან...-კოვზს იღებს,სამ ცალს ყრის ყავაში და შემდეგ მაშტერდება.ალბათ ახლა იტყვის,ყოველთვის სამი ქალი მყავს,რადგან ღმერთი სამობით არისო.

ღამე ორი ცის ქვეშ (თავი 3)

-ძალიან ლამაზი ხარ,ვიდრე სურათებში...-დაბნეული ჩანს,სიტყვას სიტყვაზე ძლივს აბამს..არაფერს ვეუბნები,მხოლოდ ვუღიმი..შემდეგ მახსენდება,რომ ოფლიანი ვარ,სალხში უნდა წავიდე და გადავივლო,ვემშვიდობები,თუმცა ის უარზეა.. -ზღვა რისთვისაა?-მეკითხება და ზღვისკენ

ღამე ორი ცის ქვეშ (თავი 2)

-მთავარია ფრანგულად კოცნა,ესპანურად ქალთან მოქცევა და იტალიურად სიყვარული შემეძლოს ქართული დახვეწილობებით არა?-ვნებიანად საუბრობს,მე კი ამქვეყნად არ ვარ,ისევ ნირვანაში ვფარფატებ... -შემეშვი,ტატო..