-უჩემოდ შენ?-კარგი რა!!! (თავი 2)

-აუ, არ წავიდეთ სადმე?-ყველას გასაგონად თქვა საბამ და ნიცას გვერდით, ჰამაკში ჩაჯდა. -მართლა, წავიდეთ თორე უკვე აღარ შემიძლია ამ სიცხეში აქ ყოფნა-აყვა ლუკაც. -მოდი ყაზბეგში წავიდეთ-შესთავაზა ბავშვებს თეომ და ისინიც დათანხმდნენ. დიდად ფიქრის თავი

შენ ჩემი სასწაული ხარ! 8

-რა ხდება?? -ძმაო ნუთუ მხოლოდ იმისთვის მოვედი ამქვეყნად რომ ჩემთვის უძვირფასეს ადამიანებს დავეტოვებინე?? -რა მოხდა! ახლა უკვე უყვირა აგონიაში ჩავარდნილ აბაშიძეს -ქეთი ფეხმძიმედაა მაგრამ შესაძლოა ბავშვსა და ქეთის შორის არჩევანის გაკეთება მომიწიოს ან

შენ ჩემი გახდები?! (თავი 16)

-მძულხარ ალექს,მძლხარ,მთელი ცხოვრება ასე იქნება ეს,ადრე თუ ოდნავ მაინც განვიცდიდი შენდამი რაიმე გრძნობას დღეს ის მხოლოდ სიძულვილმა შეცვალა,გრძნობა რომლის მნიშნელობა დღემდე არ ვიცოდი შენ განმაცდევიე! მეზიზღები და გეფიცები გაგანადგურებ,გადაგთელავ შენს

-უჩემოდ შენ?-კარგი რა!!! (თავი 1)

ბარგი ამოლაგებული არ ჰქონდა, ამიტომაც მთელი საათი ეძებდა საჭირო ნივთებს ჩემოდანში. ბოლოს არჩევანი მოკლე შორტებზე, კედებზე და ტოპზე შეაჩერა. სიცხის გამო გრძელი შავი თმები მაღლა აიწია და სარკეში ჩაიზედა. ყველაზე მეტად თავისი ნაცრისფერი თვალები

შენ ჩემი ყოველთვის იქნებ(2)

გულიანად მივუხეთქე კარები და გაჩერებისკენ წავედი,ტრანსპორტში ყოველთვის ფანჯარასთან მიყვარს ჯდომა და გარეთ ხალხის თვალიერება,უცებ კიდევ ამ თვალებს გადავაწყდი,ეს ბიჭი გადამრევს რას გადამეკიდა მანქანით ზუსტად ჩემს გვერდით მოდიოდა და ისევ

შენ ჩემი ყოველთვის იქნები

მე ვარ თამუნა სიხარულიძე 18 წლის ვსწავლობ სამედიცინოზე აი მივედი კიდც და ჩემი სასწავლებლის ეზოს თვალი მოვავლე,სიწყნარე იყო მაგრამ დაბალ ხმაზე მანქანის სალონიდან მუსიკის ხმა ისმოდა რომელიც შესასვლელთან გაეჩერებინათ და ბიჭები ისხდნენ შიგნით,მძღოლის

შენ ხომ...

მკლავდა სიმარტოვე... შენ ხომ მიმატოვე, რაღა საჭიროა ეხლა ბრალდებები, გულში ღრმა ნაკვალებს ისევ რატომ ტოვებ, აღარ გათავდება ეს ცრუ თავდებები? მე ხომ სიყვარულის ნიში მოგიძღვენი, ძღვენი უარყავი, ვეღარ გამიძელი, მერე... ცრემლები და ოცნებების

აღიარე შენ ხომ გიჟდები ჩემზე (დასასრული)

დიახ სიკვდილამდე სილვდილის დაჯერება ძალიან ძნელია.თითქოს უკვე ეს სიტყვები გახდა ჩემი ცხოვრების აზრი სულ ის მიტრიალებდა თავში და მუდამ მასზე ვფიქრობდი სულაც არ იყო წს კარგი.ყოველთვის ტკიბილს მაყენებდა სიკვდილზე ფიქრი ახლა ხომ საერთოდ.ვფიქრობდი რომ

შენ ჩემი გახდები?! (თავი 15)

-ყველაფერს არ აქვს დასასრული,სიყვარული არასდროს არ სრულდება,ნინ... -მერე ჩვენ,რომ ერთმანეთის სიყვარული ბედში არ გავქვს?! -ეს ღამე დასრულდება ნინ,მაგრამ გაგრძელდება ეს ყოველივე სხვა ღამეებში,რადგან ჩვენი სიყვარული ბედს იქითაა ნინ,ბედს იქით!

შენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები (40) დასასრული)

- მგონი არ გინდა, რომ წავიდე. ( ლუკა ) ლუკას ასეთ პასუხზე კიდევ უფრო გავბრაზდი. - ცდები, წასვლა თუ გინდა წადი. - კარგი. ( ლუკა ) მისი ასეთი პასუხი მოულოდნელი იყო, ამიტომ გაჩუმება ვერ შევძელი. - რა? ლუკას ჩემს რეაქციაზე