დრო

დრო სიკვდილის არ უნდა გეშინოდეთ მხლოდ სიცოცხლეა საშიში, როდის რა მოგელის და რა შეგემთხვევა არავინ იცის რამდენი რამ გაგიხეთქავს გულს..

პორტრეტი

შენს პორტრეტს ვხატავდი. თავიდან ყველაფერი კარგად იყო, მხოლოდ ტანსაცმლის ფერი ვერ შეგირჩიე... მანდ გავჩედრი ბევრჯერ შევცვალე არ ვიცოდი რა ფერი ამეღო

ერთხელ ბანაკში თავი 4

ლუსი დრიუ არის ერთი ჩვეულებრივი გოგონა რომელიც მიდის ბანაკში და იქ იწყება მისი სასიყვარულო თავგადასავალი-ვწუხვარ -მადლობა ლუ...ფრთხილად იყავი ამ ნაბიჭვართან

ჩანახატი..))

რა უცნაური ხმა ჩამესმის ისევ,წვიმიან ღამეში... შემოდგომა გვეწვია, და ისევ აცივდა დღესაც... გაგვიუცხოვდა სამყარო, ვეღარ გავიგე რა ფერად ვხედავ სამყაროს..დრო გადის და სხვა ნაპირებს მივყვებით,ვინ რა იცის, რა გზას ვადგევართ..ხელს გავუწოდებთ და,

ელენა და გიორგი

როგორც თითქმის ყველა ნაწარმოებს ახასიათებს და დასაწყისში შესავალით მოგვესალმებიან ხოლმე, მეც არ ვუღალატებ ჩვეულ წესს და ორიოდე სიტყვას გეტყვით იმ ამ ამბის შესახებ რომელიც ვფიქრობ რომ უნდა იცოდეთ. მინდა მე და ჩემს ცოლზე გიამბოთ, უბრალოდ ვფიქრობ რომ

ყველაფერი ჩაივლის

ერთმანეთს დავემშვიდობეთ, თვალებზე ცრემლები მეღვრებოდა, თანმიმდევრობით მისველებდა ტუჩებს, აი ტუჩები კი მიცახცახებდა, ალბათ ხალხს გიჟი ვეგონე,მაგრამ ამ აზრსაც ნაწილობრივ ვამართლებდი. მე ორმოც გრადუს სიცხეში ტუჩები მიცახცახებდა.

სრულყოფილება ( ნაწილი პირველი )

ჩვენი ფიქრები სწყდებოდა ამ სამყაროს და უფრო შორს მიფრინავდა, ვიდრე ოდესმე ვინმე გაფრენილა...უკვალოდ გამქრალი მუზები, კვლავ ჩემთან დაბრუნდნენ. ამის მიზეზი კი თვით მშვენიერბაა. არ მეგონა ბოლო ურთიერთობის შემდეგ, კვლავ

ტკივილი შენში

ადამიანები უცნაური მოდგმა ვართ რადგან გაგვაჩნია ემოციები მათგან ყველაზე მძაფრი კი ტკივილია ...

მთელი ცხოვრება თვალწინ

ეს ისტორია დაიწყო იტალიის ულამაზეს კუნძულზე სიცილიაში ქალაქ პალერმოში,სადაც მე და ჩემი ოჯახი ვცხოვრობდით.მე ვარ 17 წლის გოგონა - ფრანჩესკა.დიდი ოჯახი არ მყავს მაგრამ ძალიან მიყვარს ისინი: მამა-პაოლო, დედა-კლაუდია და მყავს პატარა 12 წლის

გაბრაზებულ გულზე გაკეთებული ჩანახატი

როცა საყვარელი ადამიანის მიმართ არსებული ზიზღის მარცვალი შენში ნელ-ნელა გაიზარდა და ეხლა იბერება, იბერება და გახრჩობს, სუნთქვის საშუალებას გიზღუდავს... სიძულვილი მხედველობას გიბინდავს, სმენას გიხშობს..