დარჩი ჩემთან (2)

ნუცას ჩავეხუტე და დიდი ხანი ასე ვიყავით.ნუცას ბავშვობიდან ვიცნობ,ბაღიდან მოყოლებული ვმეგობრობთ და დღემდე ასეა.ერთმანეთშ ყველაფერში ვგავართ.ცოტ გარეგნობითაც,ხანდახან ფიქრობენ რომ დები ვართ,მაგრამ პირადად ჩვენ ერთმანეთსი გარეგნულ მსგავსებას ვერ

ბოლოს მაინც ჩემთან იქნები!!!(6)

დილას ხმაურმა გამაღვიძა,თავი მობეზრებულად წამოვწიე და სოფის გავხედე რომელის ბრაზისგან კიოდა. -რა მოხდა რა გაკივლებს გოგო-ნამძინარევმა შევუბღვირე. -რა და რო მეძინა ლუკა იყო აქ და თავზე ცივი წყალი დამასხა-ბრაზისგან სახე დამანჭა რაზეც ჩემი სიცილი

ბოლოს მაინც ჩემთან იქნები!!!(5)

დილას უცებ წამოვხტი,გიოც გავაღვიძე,ვისაუზმეთ. მალე სანდრომ დაურეკა.-ხოო სანდრო..კაიი-ტელეფონი უკანა ჯიბეში ჩაიდო და მე გამომხედა.-რაო?-ვკითხე.-ჩაამოდითო-გამიღიმა,ოთახს თვალი მოვავლე ჩემს პატარა ჩანთას ხელი დავავლე და დაბლა ჩავედით. ყველა აქ იყო

დარჩი ჩემთან

-ეს რა საქციელია ნინი?ასე გაგზარდე?იქნებ პასუხის ღირსი გამხადო?რო გელაპარაკები შემომხედე ადამიანო!ვის ველაპარაკები!! -ეგ ატესტატი ჩემი დამსახურება არ არის,თქვენით მივაღწიე ყველაფერს ვაბშე თიკა!ხოდა გქონდეს ეხლა და ჩაიხუტე ძილის წინ -როგორ ბედავ

ბოლოს მაინც ჩემთან იქნები!!!(4)

დილას როგრც კი თავის წამოწევა ვცადე ეგრევე ბალიშზე დავაბრუნე,მტკიოდა ძალიან. ცოტ-ცოტა რაღაცები მახსოვდა.მახსოვდა რომ ბევრი ვიცეკვე ეს კუნთებზეც მეტყობოდა. შეძლებისდაგვარად ავდექი და აბაზანაში შევედი და ცხელი წყლის ქვეშ დავდექი და გუშინდელზე

ბოლოს მაინც ჩემთან იქნები!!!(3)

გათენდა დღე როცა სანდრო ჩამოდიოდა..ცოტას ვღელავდი..ცოტას? ვის ატყუებ მარიტა კორსავა..ძალიან ვღელავდი ამდენი წლის შემგედ უნდა შევხვედროდი,იქნებ სულაც არ ვახსოვდი. მე ხო რას ამბობ მახსოვს მაგის სახე. უცბად წამოვდექი და აბაზანაში შევედი. ტრადიცია არ

ბოლოს მაინც ჩემთან იქნები!!!(2)

სოფიც მალე მოვიდა და გართობა დავიწყეთ. ბევრს ვიცინოდით. -აჰაჰაჰაჰ აუუ ლუკა გეყოფაა რა-უკვე მუცელი ამტკივდა იმდენი მაცინა ამ შერყეულმა. -აჰაჰაჰ მართლა ბიჭოო-ელხა სოფიც ამყვა. -კაით ელხა რა იყო ვაა-ისევ სერიოზული სახით გვიყურებდა ზაზა. -ვუაიმე

ბოლოს მაინც ჩემთან იქნები!!!(1)

-მარტა მივდივარ მე-ბოლო ხმაზე მიყვირა ჩემა იდიოტმა ძმამ და ოთახის კარი გაიხურა. აუუ ამ დებილს სულ დაავიწყდა არდადაგები როა. ისევ შევიბრუნე ძილი. ალბათ 10 საათი იქნებოდა რომ ავდექი.. ყავა მოვიმზადე და მისაღებში დავბრუნდი. ტელევიზორი ჩავრთე რაღაც

დაივიწყე ყველაფერი და დარჩი ჩემთან! (1)

თერთმეტის ნახევარზე ლექცია მქონდა , როგორც ყოველთვის ადრე ადგომა არ მიყვარს და ყოველთვის მაგვიანდება , ჩემი წესი არც დღეს არ დამირღვევია და სიზმერბში დაკარგული ათზე მაღვიძარამ გამაღვიძა და რეალობაში დამაბრუნან , ისევ ის დღე დამესიზმრა , ის საშინელი

დარჩი ჩემთან... (თავი მეათე)

-გიგა! ხმა არავინ გამცა, ნელ-ნელა კიბეებზე ჩავედი, მაგრამ იქაც არავინ იყო. კიდევ უფრო შემეშინდა, და ოთახში შევვარდი, დანარჩენებს ეძინათ და აღარ გავაღვიძე. მერე როგორც ჩანს ჩამეძინა, რომ გავიღვიძე ოთახიდან გამოვედი და სამზარეულოში ჩავედი, გიგა არსად