თქვენს ანგარიშზე დარჩენილია ჩემი სიცოცხლე 4 თავი

არავინ იცის სად და როგორ გაარკვია ნიკამ ნუცას სამყოფელი.თუმცა რა გასაკვირია ეს ხომ თბილისია,ნათქვამია ფული ჯოჯიხეთსაც ანათებსო,თბილისი ჯოჯიხეთი არაა,მაგრამ მსგავსი რამ აქაც ხდება.ფაქტი კი ერთია ნიკამ ნუცას მოსკოვში ჩააკითხა. გაოცებული იდგა შუა

ჩემი ხარ(12)

აის წუთები რიდესაც გინდა გაქრე მხოლოდ იმიტომ რომ ვიღაცამ შენი წარსული დამახინჯა და შენ თავის მაღლა აწევა და ისევ ისე გაგრძელება გიჭირს როგორც ადრე სწორედ ასე ვიყავი როცა ამ ყველაფერს ნიკას უყვებოდი ჩემი ყველაზე საყვარელი ადამიანი შეიძლება დამეკარგა

ჩემი ლამბერსექსუალი [დასასრული]

მაშინ იქ პირველად ვთხოვე უფალს ჩემი და ცოტნეს პატარა ოჯახის კეთილდღეობა.აკანკალებული ხელით დავანთე სანთელი და პირჯვარი გადავიწერე. -ჩვენი პირველი ბარტყი აქ მოვნათლოთ.-თბილი ხმით მიჩურჩულა და სანთელი სასანთლეში მოათავსა. -მიყვარხარ.-აკანკალებული

ჩემი ხარ(11)

-თქვენ ერთმანეთს იცნობთ(თაკო)-კი თაკო იმაზე კარგად ვიდრე შენ გგონია მოკიდე შენ სიცოცხლეს ხელი და წადით აქედან(ლიკა)-საიდან იცნობთ ერთმანეთს ?(თაკო)-სანამ ბექა გამოვა და რა მე ცუდი მოხდება წადი ლუკა ხო გაიგე სად ვარ თან კარგად ვარ და შეგიხლია მშვიდად

ნატალი (დასასრული)

_ნატა ძვირფასო ჯერ კიდევ გაქვს დრო?უცებ დაიყვირა ნიკამ და ყველამ სიცილი დაიწო.მაშინვე გავხედე ჩემს მეგობრებს, მათ შემხედვარე მეც გამეცინა.ჩემი უსაყვარლესი მეგობრები ,დეიდა,ლია ბებო და ის წუთები,რომელიც ყველა გოგომ უნდა გამოიაროს.ამაზე მეტს ვერც

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო ? 33

რესტორანში დავბრუნდი. ბავშვები ისევ ხალისობდნენ ზოგი ცეკვავდა, ზოგი სვამდა, ზოგიც უბრალოდ დაღლილობისგან სკამს ჩახუტებოდა.ლელუკასკენ ავიღე გეზი, რომელი ტელეფონში ჩამძვრალიყო. -ვის წერ ერთი გამაგებინა მეტი არაფერი არ მინდა რაა-გავიცინე და მეც დავჯექი

ჩემი ხარ(10)

-მერე ..თავი აწია ჩემს ტუჩებს მოშირდა...მერე ჩვენი ცხოვრების ულამაზესი დღეები იქნება ჩემო სიცოცხლე დღეს ყველაზე ბედნიერი ადამიანი ვარ თან სულ მარტო ჩემიხარ შენ თავს არავის დაუთმობ მიყვარხარ.. მიყვარხარ გაიგე .....და ტუჩებს ეცა ისევ -მეც ძალიან

ჩემი ხარ (9)

დილამშვიდობისა ლამაზო გაიღვიძე -დილამშვიდობისაა. დილით ადრე დამადგა ნიკა -ამ დილაუთენია რამ გაგაღვიხა.....საათს რომ დავხედე ცრა იყო -წამო გავისეირნოთ რა კაი ამინდია ნახე -აუ მეძინება ისედაც ამ დილით დავწექით -გთხოვ რა -კარგი ხო დამელოდე

ჩემი აკო (4)

აი მეოთხე თავიც იმედია მოგეწონებათ, დაგვიანებისთვის ბოდიშით, აზრები არ მქონდა რა დამეწერა, შეფასებას ველი. იმ დღის მერე დიდი ხანი გავიდა, აკო ჩემს წინ გამოემშვიდობა სამუდამოდ თიკას,რამაც ძალიან გამახარა, მე და აკოც ძალიან დავახლოვდით, რატომღაც

ჩემი ახალი კლასელი (7)

მისი სიტყვები იმდენად მომხვდა გულზე თავზე კონტროლი სულ დავკარგე, საკუთარი თავი მეზიზღებოდა გიორგი სანიკიძე მეზიზღებოდა და ჩემი არეეული , გაუკუღმართებული ცხოვრება მეზიზღებოდა ყველაზე მეტად , რომელშიც ვცხოვრობდი... დავკარგე მამა რომელიც ძალიან