მ.ი.(თავი 12)

-ეჩა ჩალთე მერი პოპინსზე დაადო ხელი. დავიწყეთ სიმღერა და ავცეკვდით. -ვაიმე მარიამ მე მგონი ტასუნაზე პატარა შენ ხარ მამამ მითხრა სიცილით -ასე ფიქრობ?-სიცილით ვუთხარი-მა იო უნდა ამოვიდეს და ხო არაფერი? -არა კაცო ამოვიდეს რა კითხვაა.

არჩევანი (თავი 12)

ბატონი თორნიკე თვალებში მიყურებს და მოულოდნელ კითხვას მისვამს. - წეღან რა მოხდა? - რაზე მეკითხებით?- ვეკითხები ჩურჩულით.

ნოემბრის 13 (თავი 12 და 13)

სამი დღე გავიდა. კონცერტის რეპეტიციებზე დღეში 2 საათის მაგივრად 3-3 საათი დავდიოდი, მხოლოდ იმიტომ რომ სოლოს ვასრულებ და მთელი პასუხისმგებლობა ჩემზეა. როგორც ჩემს ხელმძღვანელს თეკოს არ უნდა რომ ეს კონცერტი ჩემს გარეშე ჩავარდეს ისე მე არ მინდა...

ბრალდებულო! თავი 12.

მოსაღამოვდა. მე ჩემს კაბინეტში ვიჯექი და მინის კედლიდან ვუყურებდი დანიელს, რომელიც თავაუღებლად იქექებოდა საბუთებში. ჩამეცინა. რატომღაც საკუთარ თავს მივამსგავსე და რაღაცნაირად მესიამოვნა.   ხვალ ისევ ბევრი საქმე მაქვს. ხანდახან თავს ზედმეტად

My life Sucks!! 12 (+15)

- ჩემს სიძულვილს ნუ ცდილობ. არ გამოგივა პატარა თეოდორ - ვუთხარი და ვაკოცე. მაისურზე მომეჭიდა და უფრო ახლოს მიმიზიდა. ხელი კისერზე შემოვხვიე და სახე უფრო ახლოს მოვატანინე. ერთი ხელი ასწია და ჩემს ყავისფერ თმაში შეაცურა.

რელიქვიების მცველი (თავი 12)

კიდევ დიდხანს ებრძოდა ივანი საკუთარ თავს და ბოლოს ჩაეძინა. შორს, ჰორიზონტზე კი იისფერი ბურუსი გამოჩნდა. რომელიც ძალიან სწრაფად მოჰქროდა გამოქვაბულისკენ და გზად შთანთქავდა ყველაფერს რაც ხვდებოდა. კლდის ძირში შეკრებილი არსებები კივილით გაიფანტნენ

სიმპათიური სტუმარი ( 12 თავი)

რომ გავიღვიძე უკვე ათი საათი იყო. გამთენიისას ჩამძინებია. უფროსთან დავრეკე და შესვენება ავიღე. ვფიქრობდი გაბროზე, ჩვენს პრობლემებზე. ვწყევლიდი იმ კაცს რომელმაც ეს მტრობა წამოიწყო.მაგრამ გაბროზეც გაბრაზებული ვიყავი, რა ვერ გაიგო რომ მხოლოდ მასთან

როცა სინათლე ქრება თვალებიდან 12 თავი

ვინმეს გიფიქრიათ როგორ გინდათ სიკვდილი? ან უფრო უარესი ვის გამო გასწირავდით სიცოცხლეს.მარტინ ლუთერ კინგიმ თქვა ,,ადამიანმა არ იცის თუ რისთვის ცოცხლობს მანამ, სანამ არ გაიგებს თუ რისთვის ღირს სიკვდილი". ეხლა როცა იარაღის ლულა ჩემს მიმართ არის

პეპელა 12

ვარჯიშებზე ზუკას მიყავდა და უკანაც ზუკას მოყავდა. ყველაზე პირველი ნინაკა შედიოდა დარბაზში და ბოლოც ნინაკა გამოდიოდა. ხანდახან ღამის ორამდე რჩებოდა. ერთხელ საერთოდ გაათენა ლამის, გააგიჟა ზუკა და იქამდე არ დაწყნარდა, სანამ ბიჭი არ აყვირდა. ასე იცოდა,

სადღაც შორს... მთებში თავი 12

ჯერ უყურებდნენ როგორ კინკლაობდნენ თამუნა და დათა. მერე რომ მიხვდნენ რომ მათ შორის ზავი დაიდო იქაურობა დატოვეს და გარეთ გავიდნენ. ქუჩას მიუყვებოდნენ სეირნობით. თავიდან ორივე დუმდა. თითქოს საუბრის დაწყებას ვერც ერთი ბედავდა. ორივე ხვდებოდა რომ რაღაც