ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი VIII)

ყველაფერი იდეალურად მიდის,იმას თუ არ ჩავთვლით რომ ნიკი ისეთი მზერით მიყურებს,რომ ცოტა უხერხულად ვგრძნობ თავს. ისეც ვერ ვიტან ხალხმრავლობას და ახლა ხომ ეს მზერაც ემატება ყველაფერს. ყურადღება ისააკზე გადამაქვს და ვამჩნევ,რომ ის ნიკს უყურებს გამჭოლი

ჰორიზონტს მიღმა VIII

ზუკამ როგორც ყოველთვის ეხლაც არ იცის ვისთან ერთად გაიღვიძა გვერდით ბრუნდება და შავთმიანი ნაშა უწევს, დგება ჩუმად იცვამს ტანსაცმელს და სასტუმროს ოთახიდან იპარება. გასვლას ისე ჩქარობს ვერ ამჩნევს როგორ გამოვიდა მეორე ოთახიდან გოგონა და უცებ შეეჯახა

ურეკის მზის ქვეშ ( თავი VIII)

- დრამა ქალო, მაპატიეთ მაგრამ ისევ უნდა გამოგიყვანოთ როლიდან. - სიცილით ეუბნება ირაკლი. - მოემზადეთ ახლა და გადით პლაჟზე. - გადით? - თვალებს აწვრილებს ნინი. - შენ არ მოდიხარ? ვინმემ რომ მომიტაცოს ეს ანგელოზივით გოგო?! - დემონსტრაციულად ტრიალებს

ერთი ღამის შემდეგ (VIII)

ორი კვირა გავიდა რაც ელიზაბედი არ ჩანს, მისი არანაირი კვალი არ არის და პოლიციის იმედად ყოფნა უკვე შეუძლებელია. ლილიანა ცდილობს გამოძიება არაკანონიერი გზებით დაიწყოს.

ერთი ღამის შემდეგ (VII)

დამოუკიდებელი გამოძიების ჩატარება გადაწყვიტა, უნდოდა გაეგო ვინ იყო მისი ფარული მტერი. მუცელი დღითი დღე ეზრდებოდა და საშინლად ჭირვეული ფეხმძიმე ხდებოდა

მთვარის წითელი სონატა ( ნაწ. VIII)

შენ და კლასიკური სიმფონიები?- გამეცინა, თუმცა შევატყვე ნაკლებად ესიამოვნა. - თუ გეტყვი, რომ შენს თავს მახსენებს? რა?! გაოცებისგან და სირცხვილისგან ოდნავ წამოვწითლდი. ხმა ჩამივარდა. - პირველად როცა ჩემთან დარჩი, წარმოვიდგინე როგორ ცეკვავდი. ოღონდ

არ დამივიწყო VIII

ზემოდან ნეკას ხმა გავიგე. -დეე და ატირდა. -მოვდივარ დე არ იტირო. კიბეებზე ავირბინე და ბავშვი ხელში ავიყვანე... ჩემი სიყავრული ჩემი ერთდერთი... ეს ბავში იყო ჩემი ცხოვრება...

რომ არა შენ... VIII

-კარი, აღარ შეგაწუხებთ, სჯობს შენც დაისვენო, გამოჯანმრთელებას გისურვებ. - კარისკენ წავიდა თემო. - მერე ევას შეხედა. გოგომ ჩაახველა და მამასთან მივიდა. - შეიძლება ცოტა ხნით დავრჩე? - თემომ დათოს შეხედა, მათი მზერა ერთმანეთს შეეჯახა, მერე თემომ თავი

ხევსურული ღამეები - VIII +18

-გემუდარები მაკოცე- კბილს კბილზე ვაჭერ და ისევ ვუყურებ, თავს მისკენ ვწევ, მაგრამ ჩემი თმა უჭირავს და ამის შესაძლებლობას არ მაძლევს, ისე მათვალიერებს, თითქოს ჩემ დამახსოვრებას და ამოცნობას ცდილობდეს.

თმენის ვალდებულება - IX

იმ ღამეს კეკე ვნახე სიზმარში, ოღონდ ვერ ვიტყვი, თვალები ძლიერად დავხუჭე, გამომეღვიძა, ოფლად ვიღვრებოდი, ისევ მაკანკალებდა, რა ჯანდაბა დამემართა არ ვიცი, მაგრამ ეს რა იყო ესეც არ ვიცი, ვერ ვიტყვი, სხეულის და საკუთარი თავის დამშვიდებას სევუდექი, ცივი