წამით შეჩერება. (ჩვენ კი არ ვიქნებით...ჩვენ ვართ!!!) [თავი 7]

ყველა იქ მსხდომმა ერთმანეთს გადახედეს,შემდეგ არაყი დაისხეს და ისევ სამ თვლაზე ყველამ გადაკრა გაბრიელის გარდა. რუსამ ერთი მწარედ ჩაიცინა და ალკოჰოლისგან ჩამწვარი ყელი ჩაიწმინდა,შემდეგ ისე რომ არაფერი უთქვია კიდევ ერთი დაისხა და ისე გადაკრა.

აქ არ არსებობს შუალედი-ყველაფერი ან არაფერი{დასასრული}

-კარგი,აიღე ჩემი მანქანის გასაღები და დამირეკე-ცრემლნარევი ხმით მიპასუხა ისე რომ არ მიყურებდა და გასაღები მომაწოდა. გავვარდი. მანქანა გიჟივით გავაღე. დავქოქოქე და რაც შეიძლებოდა დიდი სიჩქარით გავაქროლე. თვალები მებინდებოდა. ყველაფერს ბუინდოვნად

აქ არ არსებობს შუალედი-ყველაფერი ან არაფერი{9}

უბედნიერესი ვიყავი. ეს ხომ ყველაზე ბედნიერი წელი იქნებოდა. ჩემს ცხოვრებაში მეთვრამეტე და ყველაზე ბედნიერი. ცაში დავფრინავდი. ეს ყვალაფერი სიზმარს გავდა.კარზე ზარი გაისმა. მხოლოდ მაშინ ავდექი. -მე ვარ(ნინი) კარი გავაღე, მაგრამ ხმა არ ამომიღია. -რა

სულაც არ ვაპირებდი შენს შეყვარებას! 23

უკვე მესამე კვირა იწყება, რაც ჩარგალში ვარ. დრომ მალე გაირბინა, მონატრებული ბებოს სიყვარულში, სრულ სიმყუდროვეში, უხმაურო ლამაზ სოფელში სრულ ჰარმონიას ვგრძნობდი. ნამდვილად აღარ მინდოდა აქედან წასვლა. ალბათ არც წავიდოდი, რომ არა დამიანეს სკოლა. სამ

აქ არ არსებობს შუალედი-ყველაფერი ან არაფერი{8}

არ დამიძინია ან როგორ შემეძლო დაძინება,როცა ვგრძნობდი ამხელა სიყვარულს?! ამხელას ვამბობ, რადგან ის იმხელაა, რომ ვერსად დაეტევა და მისი ზუსტი განსაზღვრა შეუძლებელია. სიყვარულიც ხომ შუძლებლის შეძლებაა. გიყვარდეს ადამიანი ეს, მართლაც, შეუძლებელია. მე

წამით შეჩერება. (ჩვენ კი არ ვიქნებით...ჩვენ ვართ!!!) [თავი 6]

ახლა მოდი ჩამეხუტე,-ხელები ფართოდ გაშალა რეზიმ და გზირიშვილს თავით ანიშნა მოდიო,ანუშკიც არ დაფიქრებულა ისე გაიქცა და გულში მთელი ძალით ჩაეკრა.-ადი არ გამიცივდე,ეს ქინდერები კიდევ სულ შენია-უთხრა სიცილით და ხელში დაჭერილი „ქინდერების ბუკეტი’’

აქ არ არსებობს შუალედი-ყველაფერი ან არაფერი{6}

ერთი ფილმი დავასრულე და მეორეზე გადავინაცვლე. თან ჩაის ვწრუპავდი და ვცდილობდი არაფერს მეფიქრა. მეორეს მესამე საშინელებათა ფილმიც მოჰყვა. მეოთხეც. გამოძინებული ვიყავი და მთელი რამე ფილმების ყურებაში გავატარე ისე, რომ თავლიც არ მომიხუჭავს. დილას ისევ

წამით შეჩერება. (ჩვენ კი არ ვიქნებით...ჩვენ ვართ!!!) [თავი 5]

ათი წუთი მაინც იდგა ისე,კარებში რუსასთან ერთად და ეხუტებოდა.ვერ ინელებდა იმ დაკარგულ დღეებს,თვეებს და წლებს.ეხუტებოდა და ამ ჩახუტებაში გადმოჰქონდა ყველანაირი სითბო,სიყვარული,სიხარული და კიდევ მრავალი ემოცია. ბოლოს მაინც ვერ შეიკავა თავი და ერთი ორი

აქ არ არსებობს შუალედი-ყველაფერი ან არაფერი{5}

-დღეს საღამოს რამდნიმე დღით მივფრინავ.სამსახურს ეხება. როგორ არ მინდა, მაგრამ რა ვქნა, მომენატრები, მარია-მარია განსაკუთრებული მუხტით წარმოთქვა. ამ სიტყვაში მისი მთელი სიყვარული და ვნება, ეს ყველაფერი ერთდროულად იგრძნობოდა.-მეც მომენატრები(მე)

წამით შეჩერება. (ჩვენ კი არ ვიქნებით...ჩვენ ვართ!!!) [თავი 4]

წამით შეჩერება უნდა იმ წამისაც,როდესაც ის გაიცნო,მეხსიერებაშიც კი არ აღადგენს მის სახელს!ვერ იტანს მთლიან ამ ცხოვრებას.მთლიანი ცხოვრებაც მას უკავშირდება...-რატომ ღმერთო რა დავაშავე-ამოიკვნესა და ტირილი დაიწყო,არა არ შეიძლებოდა ასე.უნდა