შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა
რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [6]
ისტორია

რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [6]

22-04-2015, 00:12
ავტორი
3 270
2
+
ერთი თვე გავიდა, რაც უტაზე გამათხოვეს. ერთი თვის განმავლობაში აკო 4-5 ჯერ ვნახე მარტო, როცა ყოველდღე ვნახულობდი. "საქმეები აქვს და ვერ იცლის" ვაიმედებდი თავს, მაგრამ ვიცი რომ აბსურდი იყო. თუ ვუყვარვარ, დღეში ერთ წუთს მაინც დამითმობდა.დილით ტელეფონის
დრო არ კურნავს ტკივილებს! ყველას პასუხი მოეთხოვება! (თავი 1)
ისტორია

დრო არ კურნავს ტკივილებს! ყველას პასუხი მოეთხოვება! (თავი 1)

21-04-2015, 22:05
ავტორი
2 578
6
+
გოგონას ისტორია რომელსაც რთული ბავშვობა ქონდა. მე ალექსანდრა ვარ 18 წლის, ამ დროს მანძილზე ბევრიი რამ გამოვიარე, მშობლები 10 წლის უკან გარდამეცვალნენ, სულ მარტო ვიზრდებოდი ხანდახან მათხოვრობაც კი მიწევდა, 15-16 წლიდან კი ბევრი არასწორი საქციელი
რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [5]
ისტორია

რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [5]

21-04-2015, 01:30
ავტორი
3 338
2
+
სამი საათი მასთან ერთად პარკში ვსეირნობდი. არ ვიცი, იქნებ მეჩვენებოდა, მაგრამ მასში ცვლილებები შევნიშნე. ადრე თუ თბილად მეხვეოდა და სულ შუბლზე მკოცნიდა, ახლა მხოლოდ ახლოს დგას. ხმას იშვიათად იღებდა, ეგეც უმეტესად არჩილის კომპანიას ეხებოდა. თავს
როცა სიამაყე საკმარისი არ არის [9]
ისტორია

როცა სიამაყე საკმარისი არ არის [9]

21-04-2015, 01:10
ავტორი
4 247
3
+
-აბა რა უნდა ჩემს ჩემპიონს, მამამ რომ მოუტანოს?_ ისეთი თბილი ხმით და ღიმილით კითხა ყიფიანმა, რომ ანა მალევე მოლბა და თავისი სურვილების სია ჩამოურაკრაკა... -კაი, მე მაშინ წავალ და შენ ოთახში ადი, ფეხზე არ გაცვია და გაცივდები_მუცელზე მოეფერა და
რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [4]
ისტორია

რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [4]

19-04-2015, 18:02
ავტორი
2 762
1
+
აწ უკვე ჩემს ოთახში ვიჯექი და ვფიქრობდი მომავალზე. რა იქნებოდა ამის შემდეგ? აკოსა და ჩემ შორის რა ურთიერთობა იქნება? როგორი აღმოჩნდება უტა? იქნებ ისიც არჩილივით მოძალადე და არაკაცია? „ღმერთო შენ მიშველე“ გავიფიქრე და თავი ხელებში ჩავრგე. ხუთიოდე
როცა სიამაყე საკმარისი არ არის [8]
ისტორია

როცა სიამაყე საკმარისი არ არის [8]

18-04-2015, 22:15
ავტორი
4 686
12
+
-ანა მესმის შენი...მაგრამ ჩემ შვილს ვეღარ დამიმალავ და ვერც წამართმევ...-იქნებ შენი არაა?_კითხა ანამ და მოუთმენლად დაელოდა მის პასუხს. -შენს თავს ნუ აკადრებ ისეთ რამეს, რაც მე არ მიკადრებია...იმ წუთიდანვე, რაც დაგინახე, ზუსტად ვიცოდი, რომ ეს ბავშვი
რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [3]
ისტორია

რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [3]

17-04-2015, 00:27
ავტორი
3 334
4
+
მე? მე რაც ვიგრძენი ძნელია სიტყვებით გადმოსცე. იმედგაცრუება, ზიზღი, სიბრაზე - ყველა ნეგატიური ემოცია ჩამისახლდა. ტკივილი, სულის გაუსაძლისი ტკივილი, თითქოს ფიზიკური არ მაკლდეს. - რაა... რას ნიშნავს ქმარი? - ხმაჩამწყდარმა ვიკითხე. არჩილი კი ირონიულ
რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [2]
ისტორია

რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [2]

16-04-2015, 17:21
ავტორი
2 770
2
+
- რას მერჩი ამიხსენი?! - ვყვიროდი და ცრემლების ახალი ნაკადი გადმოვუშვი.- იმას, რომ არსებობ. - მიღრიალა და ისევ ჩანარტყა. გაუსაძლისი იყო ეს ყველაფერი. ცხოვრება სხამად მექცა, სიკვდილს ვნატროვდი, თუმცა აკოს გამო ვაგრძელებდი ცხოვრებას. ამას თუ ცხოვრება
რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [1]
ისტორია

რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [1]

15-04-2015, 00:13
ავტორი
3 152
2
+
ცხოვრება ნაცრისფერი გახდა, თხუთმეტი წლის ასაკში რომ ვიყავი. ტკივილი... გაუსაძლისი ტკივილი... მარტოობის მოუშუშებელი გრძნობა... ტირილიც აღარ შემეძლიო, რადგნ ცრემლები დამშრალიყვნენ... რამ გამოიწვია ჩემი განადგურება? მამის, უძვირფასესი ადამიანის,
როცა სიამაყე საკმარისი არ არის [7]
ისტორია

როცა სიამაყე საკმარისი არ არის [7]

15-04-2015, 00:02
ავტორი
4 144
2
+
ამასობაში სამი თვეც გავიდა... ანას საშინელი ტოკსიკოზი ქონდა, მაგრამ არც ერთხელ დაუწუწუნია...მიუხედავად იმისა, რომ ერთი თვეა მარტო ცხოვრობს, მაინც არცერთი ცრემლი გადმოუგდია...ისწავლა ამ გოგომ თავის დაფასება, მაგრამ თავიდანვე რომ ესწავლა არ იქნებოდა