არ მინდა რომ ჩემი შვილი მე დამემსგავსოს!

არ მინდა თავისი განცდები ფურცკებზე წეროს, და შემდეგ საგულდაგულოდ შეინახოს ან დსაწვას. რადგან ვიცი, რომ ყველაფერი ჩემი ბრალი იქნება. მე არ მინდა რომ ჩემი შვილი მე დამემსგავსოს!

არ შეგიყვარებ. 11თავი

ჰეი რას დალევ? -ლონგ აილენდი გაქვთ? -კი, მაგრმა ასეთი ძლიერი შენთვის? -ნუ მიყურებ თუძმა ხარ ეგრე თვი 11წლის ორჭიქიანი გოგო მგონია.

არ შეგიყვარებ. 10 თავი

-თვალები დახუჭე ახლა ლელა. -ე გადი რა თქვენც დახუჭეთ მაშინ. -ბიჭები ვართ ჩვენ. -გაჩუმდი ლუ რა ამაზე ვარესებაც მაქვს ნაყურები დიდი ამბავი.

არ შეგიყვარებ. 9თავი

-აბა ვინ? -დაიცათ! მისაღებიდან გავედი და კალე რასაც ქვია შევათრიე.გვერდში გაღიმებული ამოვუდექი ,მანაც გაღიმებულმა გაუწოდა დედას თაიგული

მე ეს არ მითხოვია...

რატომ? მე ხო ეს არ მითხოვია! მე დედამიწა არ მითხოვია! მე სიცოცხლე არ მითხოვია! მე ხომ საერთოდ არაფერი არ მითხოვია!

არ შეგიყვარებ. 8თავი

მისაღებისკენ გაღიმსბული დავიძარი და პირველი მე შევედი. -სალამი ყველას... მაი დათო ნახეთ ვინ მოგიყავნეთ...

არ დამივიწყო (თავი მეხუთე)

თმაში ხელი შემიცურა, ჩემი თავიცი მისი ხელის მოძრაობას თავისით მიჰყვა, თავი ოდნავ უკან გადავწიე, თვალებიც კი თავისით დამეხუჭა, მისი ცხელი და სველი ტუჩები ვიგრძენი ქვედა ტუჩზე. ალბათ ორი წამიც კი არ უკოცნია. ალბათ მსოფლიოში ყველაზე ხანმოკლე კოცნაც კი

არ შეგიყვარებ. 7თავი

-ცხოველოოოო!რამსიმძიმე ხარ რაარი ჭამის მეტს არაფერს არ აკეთებ? -ამას ჭამის მინისტრი მეუბნება?!გილოცავ ღორმუცელ! -მადლობა ცხოველო.

არ დამივიწყო (თავი მეოთხე)

დილას ხმაურმა გამაღვიძა, თვალები გავახილე და აღმოვაჩინე რომ ამჯერად, ვინმეს ან საკუთარ ლოგინში კი არა ქუჩაში გავიღვიზე, წამით შემეშინდა, არა ქვაზე ნამდვილად არ მეძინა რადგან რაღაც სირბილეს ვგრძნობდი ხელებში. მორიდებით ნელა გავიხედე გვერდით და ოი

არ შემდგარი ჩვენ 3 თავი

კვლავინდებურად ჰამაკში ზის ნენე და ფიქრობ იმაზე თუ რა მოხდებოდა ისიც რომ ბედნიერ ვარსკვლავზე დაბადებულიყო .მასაც ჰქონოდა პირადი ცხოვრება და ჰყოლოდა შვილები. მაგრამ არა !ამ ქვეყნად ასეთ სიამოვნებას ყველა ვერ იმსახურებს და ვერ ეზიარება. საბრალოა ის