არ დაგთმობ (1)

ქარიანი ამინდი იყო ქუთაისისთვის დამახასიათებელი... ეშკარად იგრძნობა ნოემბრის სუსხი.. მანქანაში ხატიას მშობლები დამხვდნენ ლელა დეიდა ზაზა ბიძია.. მოკლე მისალმებით შემოვიფარგლე.. არ მიმილოცია რადგან ისინი ეხლა უფრო გაღიზიანებილები იყვნენ ვიდრე

მაინც არ მჯერა!

თუ მომავალში შენგან წასვლა მერგო სასჯელად,სხვა შევიყვარო?! ადვილია ასე სათქმელად.მე სიყვარულმა მიწას დამცა,ცამდე ასული,ძალიან მიჭირს, რომ გიწოდო,ჩემი წარსული..ააფერადე, მოდი ისევ ჩემი ცხოვრება,რომ კვლავ ეწოდოს ჩვენს სიყვარულს განმეორება!ჩემგან

სიყვარულისთვის არ ისჯებიან(ნაწილი 1)

სიყვარულს ტკივილიც მოაქვს,მაგრამ მაინც მაგარი გრძნობაა-გიო ადექი,შენთვის აღარ გათენდა?–პირდაპირ ყურში ჩაყვირა ნიამ ძმას. –დამანებე,გოგო,თავი.რამდენჯერ უნდა გითხრა?–არც გიომ დააკლო ხმას მრისხანება მერე უცებ ბალიშს წამოავლო ხელი და ნიას ესროლა.ნიას

გულზე არ გვაქვს ავტონომია!

ადამიანს ყველაფერზე შეუძლია ჰქონდეს გავლენა,მაგრამ არა.. სამწუხაროა,მაგრამ გულზე ვერასდროს გვქონია ავტონომია,ვერც გვაქვს და ვერც ვერასდროს გვექნება!

მზე არ გაათბობს უსიყვარულოდ (დასასრული)

–ხო ის ყოველთვის ასე აკეთებს . გოგოებს სახლამდე აცილებს. ბარში პატიჟებს . მის ნდობას არ გირჩევდი. კაი წავედი კარგად. ნიტა უკან მიბრნდა და ისე რომ არც კი გაუვლია ბავშვებთან პირდაპირ სახლში წავიდა. ოთახში ჩაიკეტა და ატირდა. საღამოს გოგოები

"წერტილი არ ნიშნავს დასასრულს"1

'-მამა შენ ასეთ თვითმფრინავებში ზიხარ ხოლმე?- მახსოვს როგორ ვკითხე ერთხელ მის უკანასკნელ გამგზავრებამდე და ხელით სათამაშო ავაფრიალე. -კი მირა- ღიმილით მიპასუხა მამაჩემმა და თავზე ხელი გადამისვა.- მაგრამ ხშირად ფეხითაც ვმოძრაობ, ბევრი ფიქრობს იყოს

მზე არ გაათბობს უსიყვარულოდ (4)

ამ საუბარში უცებ ნია ჩაერია . ჩემო საყვარლებო ბოდიში იდილიის დარღვევისთვის მაგრამ ხო არ წავსულიყავით ? თანაც მე და მაშო მათ არ ვიცნობთ.-და თორნიკეს მის უკან მდგარ ორ ბიჭე ანიშნა. რომლებიც არანაკლებ სიმპატიურები იყვნენ თორნიკეზე. -ჰო მართალია.

მზე არ გაათბობს უსიყვარულოდ (3)

ნიტამ ისე რომ გოგონებს არ დაენახათ ჩუმად უკან გაიხედა, თორნიკე იქვე ახლოს იდგა და მას მიშტერებოდა, დაინახა ნიტამ რომ გამოხედა და გაუღიმა. ნიტას სახესაც შეეპარა ღიმილი და მაშინვე მობრუნდა. წამოდგა და ზღვაში შევიდა. ღრმად შეცურა, უკვე საღამო იყო.

არ მინდა გნახო!..

ნუ დაბრუნდები, ნუ დამიკრეფ სისხლისფერ ვარდებს, არ მინდა აწმყო, ჩვენს წარსულს, რომ რამეთი ჰგავდეს!.. ნუ, ნუღარ მოხვალ ნურასოდეს, იცოდე არ მსურს, რომ სიყვარული დაემსგავსოს იმ შავბნელ წარსულს!

პატარა ზღაპარი არ მთავრდებოდა (|| ნაწილი)

არვიცი ვერ ვხსნი რა დამემართა როდესაც ეს წავიკითხე დავიბენი და როგორც ყველაფერზე რჩევა დაქალებს ვკითხე. ყველამ სხვადასხვა პასუხი გამცა რამაც უფრო დამაბნია და გადავწყვიტე ჩემით მომეფიქრებია რამე. ბევრი ფიქრის მერე მივხვდი რომ ჯობდა სიმართლე მიმეწერა