ბედნიერება

ადამიანების უმეტესობას თუ შეეკითხებით რა აბედნიერებთ გიპასუხებენ:მეგობრები,ოჯახი, გართობა,კარიერისკენ სწრაფვა.რათქმაუნდა ეს ყველაფერი კარგია და სტანდარტული ბედნიერებაც.

ბედნიერება გაზიარებით (სრულად)

ახლა გიყურებ და ვფიქრობ, ასეთი დიდი ჯილდო რით დავიმსახურე ღმერთისგან, რომ შენი თავი მე მარგუნა? - საოცრად გულწფელი იყო ამ დროს ავალიანი. შენგელიას მორცხვად გაეღიმა და თავი დახარა.

უბრალოდ ბედნიერება

"ამდენ სწავლას , სჯობდა განყენებული ბედნიერება გესწავლა, ბედნიერება ყველას და ყველაფრის გარეშე, უბრალოდ ბედნიერება !"

შორს ნაპოვნი ბედნიერება (I ნაწილი)

„ბოლო დროს ხშირად მეცრემლება თვალები, ბუნდოვანება შემომეჩვია, აღარაფერია ისეთი მკვეთრი და მკაფიო, როგორც ადრე. აზრები ერთმანეთში ამერია და ძალიან მიჭირს გონებაში მათი დალაგება.

შორს ნაპოვნი ბედნიერება (შესავალი)

დედმამიშვილობა, ეს სიყვარულის ის ფენომენია, რომლის მსგავსიც ჯერ არ შობილა დედამიწაზე, ყველაზე წრფელი, ამაღელვებელი და უღალატო გრძნობისა, რომელიც არაერთ ჩვენგანს უთრთოლებს გულს, უწყვეტი სულიერი კავშირისა, რომელმაც ერთმანეთს შეახვედრა ჩვენი მთავარი

ტყუილით მოპოვებული ბედნიერება. სრულად

-მეც მიყვარხარ. -ხვალამდე.. -ხვალამდე ჩემო დედოფალო.- დაემშვიდობა ბიჭი. -ღმერთო დამეხმარე და ძალა მომეცი გავუძლო ამ ტვირთით ცხოვრებას, -დაიჩურჩულა და უკვე წამოსული ცრემლები მოიწმინდა. მერე კი გზას დაადგა ფეხით ახალი ცხოვრებისაკენ

რა არის ბედნიერება??

გამაბრაზა ვიცოდი რომ განძრახ მაბრაზებდა მაგრამ მაინც მეწყინა, თუმცა დიდხანს ვერ გაუბრაზდი, იცის როგორ მომთაფლოს მაგრამ მეც ვიცი როგორ გავაწვალო ამიტო ჩემ ხერხებს მივმართე არ გაუღიმე მისთვის კი ჩემი ღიმილი და კარგად ყოფნა ყველაფერია, სიყვარულმა

რა არის ბედნიერება??

არ ვიცი როგორი იქნებოდა ჩემი ცხოვრება რომ არა შენ, იცი რა მემართება როცა ჩემთან ხარ მინდა ჩაგეხუტო და არასოდეს აღარ გაგიშვა, იმდენად მოქმედებ ჩემზე უშენოდ გატარებული ყოველი წამი რაღაც უაზრობაა, იცი ახლოსაც რომ ხარ მენატრები, ვიცი ჩემი გაბრაზება

მეძავის ბედნიერება. (სრულად)

მკაცრი ზამთრის მორიგი გაყინული საღამო იყო, როცა თვალებმიბნედილი და სახემილეული ლინა დუქნიდან გამოვიდა და სახლისკენ დაუყვა დათოვლილ გზას. ციოდა, მაგრამ ლინას ზედმეტად გადახურებული, გადაღლილი და უკვე გახუნებული

ბედნიერება წვრილმანებშია (თავი 2)

დავტოვე მისი კაბინეტი და კვლავ ჩემს საკუთარ ჯოჯოხეთში გადავინაცვლე, ვერ ვიჯერებდი რომ აქედან, ამ გისოსებიდან რომელიც უკვე ყველში მიჭერდა და სუნთქვის საშვალებას არ მაძლევნდა თავს დავაღწევდი და ყველას პასუხს მოვთხოვდი, მე აღარ ვიყავი ის ოცდაერთი წლის