ბოლო იმედი (თავი 2)

ერთად ცხოვრების გეგმას ვაწყობდით....ორივეს გვქონდა გარკვეული დანაზოგი და საზღვარგარეთ გაქცევას ვფიქრობდით, გვინდოდა მთელი ცხოვრება ერთად გაგვეტარებინა, ძალიან რომანტიკული ადამიანი იყო, ერთი ნახვითაც კი შეგაყვარებდათ თავს. უკვე აღვნიშნე, რომ აგვისტო

ბოლო იმედი (თავი 1)

ჩემი ბავშვობის დაქალი ანიტა მოდის ხოლმე და მაშინ ვახერხებ ცოტა განტვირთვას, სხვა დღეებში სულ მარტო ვარ, ჩემთვის ვზივარ ოთხ კედელში გამოკეტილი, ფანჯარას გავცქერი და ჩანაწერებს ვაკეთებ. მჯერა, რომ დადგება დღე,როდესაც აქაურობას თავს დავაღწევ,

69 დღე ტყვეობაში - თავი 18 (ბოლო თავი)

-არც კი მჯერა რომ გაისროლე!-ბუზღუნით წარმოსთქვა ჰარიმ და ლიამს გახედა. -რამდენჯერ უნდა მოგიხადო ბოდიში? მთავარია არ მოგხვდა! მეგონა რომ ნაილმა გამოგაგზავნა!-ლიამმაც დაუბღვირა,ბეტიმ და ბენმა ერთმანეთს გადახედეს და სიცილი აუტყდათ.მამებმა სწრაფად

ბოლო გაზაფხული (სრულად)

-ორი ლატე მინდა,ორი „პარლამენტი“ ...კიდევ რა..კიდევ რა... აჰ! ხო ის ნამცვხარი მინდა“მანგო“. -როგორც ყოველთვის ანუ..-ეღიმება გამყიდველს. -როგორც ყოველთვის...-ტელეფონს იღებს.-ჰო თბილისის სევდანარევო ქალბატონო

ბოლო წუთი

ბოლო წუთს ბოლო წამს, მე რომ შენ შეგეხე სიკვდილის თვალებით ბოლოჯერ მიყურე შენ მიყურებდი არაფერს ამბობდი და მაშინ უბრალოდ უკან დავიხიე ცრემლები თვალებში, ისევ ჩავფიქრდი გულმა ტკივილი იგრძნო და განიცადა

ბოლო მოგონება

შენზე მოგონებებს თავს ვუყრი, ვაგროვებ და ერთ უჯრაში შესანახად ვამზადებ. ახლა გამახსენდა ჩვენი მესამე ზამთარი, პირველ თებერვალს თოვლიან ბილიკზე, რომ მივაბიჯებდით ბაკურიანში და დღეებს ვითვლიდით ოთხ მაისამდე. ოთხ მაისს ოქროს დაბადების დღე გვქონდა,

ორი ბოლო

იწვოდნენ...იწვოდნენ ნელა და ჩუმად...აალებული ბოლოებიდან თითქოს ბრაზს და სიმშვიდეს ერთად აფრქვევდნენ;თითქოს გაბნეულ კვამლში ერთდროულად იკითხებოდა სიხარული,სევდა,კაეშანი,ძრწოლა რაიმესადმი ან კიდევ სხვა,რაღაც ამოუცნობი...რაღაც ისეთი,რისთვისაც ჯერ ჩვენს

ბოლო დამშვიდობება

სუსხიანი ღამე იყო ,მოწმენდილი ცა,რომელზეც ათასობით ვარსკვლავი მოჩანდა,ტემპერატურა -6° -მდე დაეცა მე ბინის წინ მანქანაში ვიჯექი,სადაც ველოდებოდი ადამიანს,რომელსაც შეეძლო ჩემი სიყვარულის მიმართ გაყინული გული ახალ გულად გარდაექმნა. ჩემი მოძველებული

ბოლო დამშვიდობება

ბიჭი მიუახლოვდა და ჩაეხუტა გოგო თავიდან ცოტა შეეწინააღმდეგა მაგრამ შემდეგ მიენდო მას.ბიჭმა იგრძნო რომ ამ ჩახუტებასაც არ ჰქონდა აზრი,არ მოდიოდა ამ გოგოსგან ის სითბო,რომელიც ქვეცნობიერში შექმნა,არც ეს გოგო ყოფილა ის ქერა ცისფერთვალება გოგო,რომელიც

ბოლო სამბა

დავიწყეთ ცეკვა, ავყევით სამბას,რიტმში აყოლილ გრძნობებსაც ვტკეპნით,და ჩვენს, შესახებ დავტოვებთ ამბავს,ერთმანეთს თვალებით გრძნობებსაც ვესვრით,და შენ დღითი-დღე ვნებებში მაბამ,შენი შეხებით ვარსკვლავებს ვეტრფი.მაღალ ქუსლებზე