მგლები თავი 4 (სისხლიანი გზა)

დილით ყვავილების ნაცნობი და სასიამოვნო სურნელი ვიგრძენი თვალბი გავახილე მე მართლაც სახლშ ვიყავი უცბათ ვიღაცის სუნთქვა გავიგე რომ დავხედე ტომი იყო თავი ჩემს საწოლზე დაედო და ისე დასძინებოდა ნეტავ თუ იცის ძილში როგორი საყვარელია? მერე ჩემი ხელი

სამი გზა [სრულად]

შემოდგომის მიწურულს, ზღვისპირა ქალაქში მანქანებისგან თითქმის თავისუფალი იყო მთავარი გზა. გზის ერთ მხარეს მაღალი შენობები აჭიმულიყო, მეორე მხარეს კი მარადმწვანე ნაძვები შეჯგუფულიყვნენ. მათში ვიწრო ბილიკი შეიმჩნეოდა, რომელსაც ზღვის ნაპირზე გაჰყავდით.

სამი გზა (თავი 19)

თეკლეს ცრემლები გადმოუგორდა. გიორგი კი სერიოზული გამომეტყველებით ჩაშტერებოდა თვალებში და ხმას არ იღებდა. შემდეგ კი თეკლე სწრაფად წამოდგა, გიორგის მოპირდაპირედ მუხლებზე დადგა მთელი სხეულით მიეკრო.

სამი გზა (თავი 18)

ეს ის რთული დეპრესია აღარ იყო, რაც ოლიკომ გადაიტანა. ეს რაღაც უარესი იყო, რომელსაც ვერავინ გადაატანინებდა მას. ვერავინ, დათას გარდა...

სამი გზა (თავი 17)

დათას ხმაში ყველაფრის ამოკითხვა შეიძლებოდა. ტკივილის, სიყვარულის, სინანულის, ბრაზის... აბსოლუტურად ყველა ემოცია იგრძნობოდა მის მიერ წარმოთქმულ სიტყვა „მიყვარხარში“ და უკვე კარის ზღურბლზე მდგარი ოლიკო, ადგილს შეეყინა.

სამი გზა (თავი 16)

-ვერ გაგიშვებ, არ გაგიშვებ! ხომ მითხარი სუსტი ხარო? ხოდა, ვარ. შენ ხარ ჩემი სისუსტე. -ჩურჩულებდა ბიჭი და უფრო ძლიერად უჭერდა ხელებს გოგონას.

სამი გზა (თავი 15)

-სწორედ ეგ უნდა გავარკვიოთ მე და შენ. სხვა შანსი არ გვაქვს. დათას კარგად ვიცნობ, ისე „აგახევს“ ქალს, რომ აზრზეც ვერ მოხვალ და ვერც შენი იმიჯი გიშველის და ვერ ეგ შარვალ-კოსტიუმი. -ირონიულად აათვალიერა ზურა სალომემ.

სამი გზა (თავი 14)

-რომელი ცხოვრება, ილიკო? -შეტრიალდა ქალი თავისი ვაჟისკენ. -წარმოდგენა არ გაქვთ არცერთს რა მოყვება იმ ბიჭთან შენი დის ურთიერთობას. -ნინოს ხმა აუკანკალდა. -მალე აღარც და გეყოლება და აღარც დედა. -ცრემლები ჩამოუგორდა ქალს და სწრაფად გავარდა ოთახიდან.

სამი გზა (თავი 13)

-მოვკვდები, მოვკვდები... -ტიროდა გოგონა და ცხელი ცრემლებით ასველებდა დათას მაისურს, მასზე დარჩენილ ბიჭის სურნელს იპარავდა და გლოვობდა.

სამი გზა (თავი 12)

რამოდენიმე საათში, დათა იატაკზე ეგდო. ცარიელი ბოთლები ირგვლივ მიმოებნია და ნამთვრალევი თვალებით შესჩერებოდა ჭერს. გაუთავებლად იმეორებდა ოლიკოს სახელს.