და მილახავენ მოქალაქის მთავარ უფლებას!

ეულ სხეულში მომწყვდეული სული ეულად, ჩურჩულით იტყვის მოგონების ცივ შესანდობარს, სენტიმენტისგან ჩაითვლება გამოწვეულად, წამში რომ იცვლი წარმოდგენებს ანდა მეგობარს!

მხოლოდ მთებშია ბედნიერება (სრულად) გაბოსი და მარიამის ისტორია

-არ მჯერა რომ ეს გავაკეთე, ჩამოვედი ამ უაზრო ადგილას, ჩემი დის უაზრო ახირების გამო. აქქ... უჰ მაღალ ქუსლიანებით როგორ ვიარო? სულ მაღალ ქუსლიანები წამოვიღე! რა ადგილია უჰ, და სად ჩემი ზღვაა.. აჰამ ჩასვლისთანავე, მოხვდა ის რასაც მოველოოდი და ბოლო რამ

თაღლითი და მატყუარა (დასასრული)

-თქვენი? რა თქვი თქვენიო?-იცინის დადა.-ნუ, რახან თქვენ გინდათ, რომ ჩემი მატყუარა გერქვათ, მუდამ ასე იყოს!-მეუბნება დადა. ვწითლდები, ჩემს ნათქვამს რომ ვიაზრებ, თუმცა მეც ეს არ მინდოდა?! -მეგონა, არ მაპატიებდი!-ვამბობ მე.-გამაოცე!-ავღნიშავ. -ახლა უფრო

მე და შენ ამ დედამიწაზე ტკივილით(სრულად)

-მოვალ მარიკო მოვალ.გაუთიშა,მაგრამ ვერ მოისვენა გული საშინლად აწუხებდა ასე მაშინ ემართებოდა რამე ცუდი თუ ხდებოდა,ეშინოდა ვერაფრით ვერ დაიძინა და ისევ სანდროს დაურეკა-სან მოდი რა ჩემთან-მოვდივარ.გაუთიშა და ხუთ წუთში მანქანის ხმაც გაისმა

თაღლითი და მატყუარა 10

-არც ვაპირებ!-მეუბნება და მომავალ ტაქსს ხელს უქნევს. -დადა, ხელი გამიშვი!-ვეუბნები და ავტომობილი, ჩევნს ფეხებთან ჩერდება. -დაჯექი!-კარებს მიღებს და მსვავს.-სახლის მისამართს ის გეტყვით და სხვაგან არსად მიიყვანოთ!-ეუბნება და ქაღალდის კუპიურას აწვდის.

თაღლითი და მატყუარა 9

-რეზო! მას ეცოდინება! -მაისურს ტანზე ვიცვამ და კიბეებზე ჩავრბივარ. ჩემსკენ მომავალ ტაქსს ხელს ვუქნევ და ბიძაჩემის სახლის მისამართს ვკარნახობ. ადგილზე მისული, კიბეებზე სწრაფად ავრბივარ და სახლის კარზე ვაკაკუნებ.-დადა, როგორ ხარ?-მიღმის ჩემი ბიძაშვილი

წიგნი და საზოგადოება

წიგნებს, როგორც ნებისმიერ ნივთს ამქვეყნად, თავისი ისტორია აქვს - იღბლიანი, ფატალური, ნაღვლიანი, ხანგრძლივი ან ხანმოკლე. "წიგნები საუკეთესო მეგობრები არიან. ცხოვრების ყოველ განსაცდელში შეგიძლიათ მათ მიმართოთ. წიგნები არასოდეს გიღალატებებენ".

თაღლითი და მატყუარა 8

-გიყვარს დია?-მეკითხება ღიმილით და მხარზე ხელს მარტყამს.-ის რატომ უნდა მიყვარდეს?! რა სისულელეა! -ხელი ჩავიქნიე ისე თითქოსდა რას მკადრებთქო! არადა ხო ვიცი, რომ მიყვარს! -ვიცი, რომ ტყული კარგად გამოგდის, მაგრამ ბავშობიდან რომ ვხვდები

თაღლითი და მატყუარა 7

-მოვიდა, მის მატყუარა!-შესვლისას მესალმება დადა. თუ ამას მოსალმება ქვია! -მისტერ თაღლითო, თქვენც აქ ხართ?-ვითომდა უკმაყოფილოდ ვიძახი, მაგრამ გულს მაინც უხარია მისი ირონიულობა. -როგორც ხედავ!-ხელებს შლის. კაფეში თითქოს ცოტა დათბა და ახლა აქ ისევ

შემიყვარდი და რა ვქნა? თავი №8

-დღეს სკოლაში არ წამოვალ... (მე)-რატოოო? (სოფი)იმ დღეს გოგოები ჩემთან დარჩნენ. ღამე ისე გავათენეთ, ვერც კი მივხვდით როგორ დაღამდა ან როგორ გათენდა. თავი საშინლად მკტიოდა.-რატო და... ცუდად ვარ რაა... (მე)-გეყოს გოოგო! ისე კარგად წამოხვალ! (ნათია)