შეცდომა (დასასრული)

მარიამმა სწრაფი ნაბიჯით გადაკვეთა ქუჩა და კიდევ უფრო აუჩქარა ფეხს რადგან ნელ-ნელა წვიმის ცივი წვეთები ეცემოდა მის გაყინულს სახეს რომელზეც ახლა ამ წამს არავითარი გრძნობა და ემოცია არ იკითხებოდა

მე გიტოვებ ჩემი ცხოვრების ათვლის წერტილად 14-დასასრული

საწოლში ვერ ისვენებს, თან ეშინია თავისი მოუსვენრობით ბავშვი არ გააღვიძოს, როდის გათენდება??? ღამე ასე არასდროს გაწელილა, ფიქრების მობილიზებას ვერ ახერხებს, ერთ კონკრეტულ საკითხზე ვერ ფიქრობს, აზრი ყოველთვის უწყდება...

"დაბრუნება ორი კვირით" (14) დასასრული

განყოფილებაში ხალხმრავლობა იყო, გამომძიებლები ფურცლებით ხელში ქაოტურად დარბოდნენ და გეგას ნერვიული ბოლთის ცემა უკვე სიგიჟის ზღვარზე იყო,თვალი მოწყვიტა აქეთ-იქეთ მოსიარულე მასებს და თავი ხელისგულებში ჩარგო...

ჩემი სასჯელი ხარ (დასასრული)

ყვრილისგან და კივილისგან ხმა ჩამწყდარი გოგონა უხმოდ ტიროდა მანქანაში და ზიზღით უყურებდა მის გვერდით მჯდომ სახე წაშლოლ ბიჭს რომელიც მისკენ გახედვასაც კი ვერ ბედავდა

სხვისი ცოლი ( დასასრული) IIნაწილი

ძალიან დიდი მადლობა მეგობრებო იმისთვის რომ კითხულობთ ჩემს ისტორიებს და ასე აქტიურად მეხმიანებით. ამ ისტორიას რაც შეეხება ვაგრძელებ

იძულებითი ქორწინება ( ნაწილი 2) დასასრული

სანდროს კალთაში ეჯდა მარიანა და მის ქერა კულულებს აწვალებდა, ძალიან გაბრაზდა როცა ნათია წამოდგა თავზე და მუდარანარევი ხმით უთხრა

სასჯელი. თავი 10 (დასასრული)

-ვფიქრობ უარყოფითი პასუხი რომ იყოს  ძალიან მეწყინება, მაგრამ ჩემი დამანგრეველი იქნება ის რომ პასუხი დადებითი იყოს და როგორ გავაგრძელო ამ ცოდვით ცხოვრება.

90's. 90- იანელი (10) დასასრული

- აღარ გიყვარს? - ცრემლი ვითომ და მე არ შემემჩნია  ჩუმად მოიწმინდა. - მიყვარს .... ვერ წარმოვიდგენდი  თუ ესე შემიყვარდებოდა... ვერც კი ვეუბნები რომ სიგიჟემდე მიყვარს... რომ ვნახე ... მისი სახე , მისი თვალები ღმერთო ჩემო რომ დამინახა... ვერ

მემკვიდრეობითი ცოდვა (თავი 15) (დასასრული)

ზღვამ ტალღებით ოქტომბრის ნიავი მოიტანა და გაშლილ ხელებზე შემომახურა.მზე რამოდენიმე საათის წინ ჩაესვენა.დაღამდა... წარსულს ჩაბარდა ყველა ღვთაება. ზღვა ზეცას მისწვდა და სველი ხელები მოახვია.გარინდებული ვიდექი და დახუჭული

ნანო #დასასრული

- არ მინდოდა ადამიანების სახეები დამენახა. კომპანიაშიც ძალდატანებით დავბრუნდი. ყველას თავს ვარიდებდი. მეზიზღებოდა, რომ დედაჩემის სხეული მიწის ქვეშ იყინებოდა და ამ დროს ადამიანები დედამიწის ზედაპირზე დააბიჯებდნენ.