სხვისი ცოლი ( დასასრული) IIნაწილი

ძალიან დიდი მადლობა მეგობრებო იმისთვის რომ კითხულობთ ჩემს ისტორიებს და ასე აქტიურად მეხმიანებით. ამ ისტორიას რაც შეეხება ვაგრძელებ

იძულებითი ქორწინება ( ნაწილი 2) დასასრული

სანდროს კალთაში ეჯდა მარიანა და მის ქერა კულულებს აწვალებდა, ძალიან გაბრაზდა როცა ნათია წამოდგა თავზე და მუდარანარევი ხმით უთხრა

სასჯელი. თავი 10 (დასასრული)

-ვფიქრობ უარყოფითი პასუხი რომ იყოს  ძალიან მეწყინება, მაგრამ ჩემი დამანგრეველი იქნება ის რომ პასუხი დადებითი იყოს და როგორ გავაგრძელო ამ ცოდვით ცხოვრება.

90's. 90- იანელი (10) დასასრული

- აღარ გიყვარს? - ცრემლი ვითომ და მე არ შემემჩნია  ჩუმად მოიწმინდა. - მიყვარს .... ვერ წარმოვიდგენდი  თუ ესე შემიყვარდებოდა... ვერც კი ვეუბნები რომ სიგიჟემდე მიყვარს... რომ ვნახე ... მისი სახე , მისი თვალები ღმერთო ჩემო რომ დამინახა... ვერ

მემკვიდრეობითი ცოდვა (თავი 15) (დასასრული)

ზღვამ ტალღებით ოქტომბრის ნიავი მოიტანა და გაშლილ ხელებზე შემომახურა.მზე რამოდენიმე საათის წინ ჩაესვენა.დაღამდა... წარსულს ჩაბარდა ყველა ღვთაება. ზღვა ზეცას მისწვდა და სველი ხელები მოახვია.გარინდებული ვიდექი და დახუჭული

ნანო #დასასრული

- არ მინდოდა ადამიანების სახეები დამენახა. კომპანიაშიც ძალდატანებით დავბრუნდი. ყველას თავს ვარიდებდი. მეზიზღებოდა, რომ დედაჩემის სხეული მიწის ქვეშ იყინებოდა და ამ დროს ადამიანები დედამიწის ზედაპირზე დააბიჯებდნენ.

შემიყვარებ! (დასასრული)

ელექსანდრე თვალებში ჩააცქერდა სუნთქვა არეულს ცოლს, რომელიც მღელვარებისგან და დაძაბულობისგან ერტადგილზე მიყინულივით იდგა

სკივრში ჩაკეტილი სიმართლე (დასასრული)

-იქნებ უბრალოდ მცივა? -არა, არ გცივა -ღიმილით გააქნია თავი ბიჭმა და ნიკაპში ხელის ჩავლებით დეას სახე კვლავ თავისკენ მიაბრუნა -მიდი, თქვი რაც ენის წვერზე გადგას, რადგან უკვე ძალიან მიჭირს შენთან თავის შეკავება. ეგ ტუჩები ისე მიწვევენ, მზად ვარ

შეჯახება ზევსთან (თავი 18) დასასრული

-სუნთქვა რად მინდა კი არ ვმშობიაროობ_ტირილს უფრო მოუმატა ნინიმ და მუჭებით მოიშორა ცრემლები, -ჭკუიდან ვიშლები მისი ბოლო წინადადება რომ მახსენდება, იქნებ და მართლა დავიგვიანე და სხვა შეუყვარდა? ორ თვეზე მეტი გავიდა.

ჩემზე უნდა დაგელაპარაკო... (თავი5) დასასრული

"ჯობდა, წერილები თანმიმდევრულად გამოგეგზავნა. იმდენმა ემოციამ მოიყარა ერთად თავი, რომ ცოტათი არაკომფორტულია. მიუხედავად იმისა, რომ ხუთი წელია ერთად აღარ ვართ, მიჭირს მოგისმინო, როგორ საუბრობ სხვაზე. ამაზე არასოდეს დავფიქრებულვარ და არც მინდა ამის