ცნობადი სახე და მექალთანე (7, დასასრული)

ელოდა ფეიერვერკს, ხალხის ჟრიამულს, მააგრამ არ ელოდა ყველაზე მთავარს... –ვინმეს ელოდებით? – მამაკაცის ხმამ თითქოს დააფრთხო. არ მოტრიალებულა, ნაცნობობა რომ გაიაზრა, გაიღმა, გაბედნიერდა, აივსო... –კი, შენ, – ცრემლმორეულმა ჩაილაპარაკა და მის წინ მდგარ,

ბინძური ტყუილი ანუ როგორ გახდა მასთან სექსის მონა (დასასრული)

ლელას სიამოვნებისგან გააჟრჟოლა. საბუთებს ხელი დასტაცა და გვერდზე გადადო. ბარბარე სიბრაზისგან თავს ვეღარ თოკავდა. უნდოდა მანამ ეტირა სანამ არ მოკვდებოდა ,ან უკეთესი ეს ქალი საკუთარი ხელებით დაეხრჩო. თვალი აარიდა ,არ უნდოდა მისი ამაზრზენი სახისთვის

მე და წილოსანი ( დასასრული)

უსასრულობაში ყოფნა იმაზე მეტად გამიგრძელდა ვიდრე სხვებს ეგონათ,თვალების გახელისთანავე კაშკაშა შუქმა გუგები ამიწვა და მეც იძულებული გავხდი მოჭუტულ მდგომარეობას დავჯერებოდი.თვალებდასებული ნინას დანახვა,ჩემთვის სიურპრიზს არ წარმოადგენდა და შემორჩენილი

პირველი სიყვარული(თავი 4)დასასრული

-ჩემი პატარა..ჩემი ცხოვრება..მამას გოგო მოდი ემთან.ეფერებოდა ციცქნა სოფიას და თან გულში იხუტებდა.ხევსურეთში რამდენიმე დღით წავიდა შვილთან ერთად მაგრამ მალევე დაბრუნდა უკან შეეშინდა პატარა არ გაცივებულიყო და სახლისაკენ დაიძრა.როდესაც გოგონა

სწერვა და ირონიული III დასასრული(მოდი დავამთავროთ ეს თამაში)

-აუუ ავადმყოფი ხარ უნამუსო ვიყო... ეს უთხრა ანუკიმ და მანქანიდან გადავიდა...მთელი ღამე ფიქრობდა საბაზე და საბას სიტყვებზე...რას გულისხმობდა საბაა? იქნებ გრძნობდა ანუკის ცივი დამოკიდებულების უკან დამალულ სითბოს ვინ იცის...-ვაიმეე ხვალ ანუკის

ნუცუბიძე (7,დასასრული)

კაროჩე იმ ბიჭმა ამ გოგოს სახეში გაარტყა,ესხოიცი როგორიცაა გადახტა მანქანიდან და ეს გოგო დაიცვა,იმ არაკაცმა შენ რატო ერევიო,ამან გაარტყა და იმას იარაღი ქონია,ამიოღო და ესროლა,ტყვიაგულთან ძალიან სწრაფად მიდიოდა,შეილება ვერ გადარჩეს ტასო.არ ვიცი რა

ერთი ღამის პარტნიორი (დასასრული)

ქალის ჩახსნილი წითელი კაბა მამაკაცის პიჯაკთან და ჰალსტუხტან ერთად ვერდაოკებული ვნება ვერდაოკებული გრძნობები , უხეში შეჯახება ცივ გლუვ იატაკზე და კაცის მარწუხებად შემოჭდილი ხელები სიამოვნების ჰანგებში ჩაარგული ორი იდუმალი არსება , მამაკაცის ხელები

დანიელი და არდა 7 დასასრული

ცხოვრება ჩვეულებრი რიტმში ჩადგა თუმცა არსებობს დღე დრო საათი როდესაც ყველაფერი შეიძლება შეიცვალოს. ერთხელაც როდესაც რეისს ვასრულებდი კვლავ დანიელი ვნახე, ეს დამთხვევა იყო მაგრამ კიდევ ამ დამთხვევავ კიდევ ერთხელ გამახსენა კტივილი, აუტანელი ტკივილი.

მხსნელი 16 (დასასრული)

ერთ ტყვიას გიგამ დაასწრო, მეორეს კი ანდრიამ. მხოლოდ ჩემი უბადრუკი სიცოცხლის გადასარჩენად. რა ჯანდაბად მინდოდა ასეთი სიცოცხლე? ის დაჭრილი იყო. მე კი პანიკაში ვიყავი და არც კი ვიფიქრე, როგორ იყო ანდრია. სისხლისგან იცლებოდა და ჩემს დამშვიდებას ცდილობდა

დაუპატიჟებელი სტუმარი (17-დასასრული)

სიყვარულია ყველაფრის საწყისი და სიყვარული ხდის ადამიანს ადამიანურს. მეც მაქვს ჩემი წილი ბედნიერება. ბედნიერება, რომელიც მაძლევს ძალას ვიბრძოლო, მაძლევს ძალას მიყვარდეთ და თქვენი სიყვარული მაძლევს შანსს ბედნიერი ვიყო..