შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა
ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი16)
ისტორია

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი16)

8-05-2017, 22:39
ავტორი
1 603
4
+
ნია, ჩემო საყვარელო, გთხოვ დამშვიდდი, დამშვიდდი და ისე მომიყევი ყველაფერი... - სახეზე ცრემლებს მწმენდდა და მეფერებოდა. ყველაფერი დაწვრილებით მოვუყევი, მიყურებდა და ვერ ვხვდებოდი რას ფიქრობდა, ამიტომ მის საუბარს ველოდებოდი. განა იმისთვის ვბრაზდები
ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი15)
ისტორია

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი15)

5-05-2017, 22:10
ავტორი
1 617
2
+
ლუკას დანახვაზე წამოდგომა ვცადე, მაგრამ სანდრომ ამის საშუალება არ მომცა, -დიახ... -ამაყად უპასუხა სანდრომ, მე კი დამორცხვებული აღარ ვიცი რა მექნა... -ხელს ხომ არ გიშლით? - ირონიული ღიმილით იყურებოდა... -სულაც არა, შეგიძლია გაიარო... -იქნებ აქ
ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი14)
ისტორია

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი14)

1-05-2017, 22:59
ავტორი
1 489
2
+
დროის გასვლა დიდად არ მახარებდა, რადგან წინ საშინელი ტანჯვა მელოდა... სკოლა... ფიქრიც კი არ მინდოდა, არ მინდოდა წარმომედგინა მტანჯველი გაკვეთილები და გამოცდები, ვაიმე გამოცდები... არ ვიცი როგორ გავმკლავებოდი ამდენ სირთულეს ერთად, თანაც მარტო, მაგრამ
ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი13)
ისტორია

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი13)

28-04-2017, 22:16
ავტორი
1 633
2
+
ღამემდე ვერ მოვისვენე... როგორც ჩანს ჩამეძინა... თვალებს რომ ვახელ სანდროს მცხუნვარე მზერას ვგრძნობ, შევხედე და ისევ მიყურებდა, თითქოს თვალებით რაღაცას მეკითხება, თვალებში თბილი სხივი დასთამაშებს, ვცდილობდი ამომეკითხა.... -რა გინდა? -
ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი 12)
ისტორია

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი 12)

22-04-2017, 22:03
ავტორი
1 617
4
+
-მიყვარხარ... -ეს სიტყვა დიდი ხანია არ მითქვავს, საერთოდ აღარაფრის მთქმელი გახდა, უფერული და უემოციო, ჩემში არანაირ გრძნობას არ წარმოშობდა, მაგრამ როდესაც ლუკას ჩემდა უნებურად ვუთხარი გულში ისეთმა თბილმა სხივმა ჩამიქროლა, და ისე მესიამოვნა იმედი
ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი11)
ისტორია

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი11)

14-04-2017, 19:45
ავტორი
1 603
2
+
წამოვდექი და პალატიდან გავედი კარი დავხურე შემოვტრიალდი, ჩემს უკან აჩრდილივით მდგარი ექიმის დანახვაზე გული გამისკდა -ხომ არ შეგაშინეთ? -ისე მოულოდნელად ... დაივიწყეთ არაფერია... -კარგით -სწორედ თქვენს სანახავად მოვდიოდი...
ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი10)
ისტორია

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი10)

13-04-2017, 22:56
ავტორი
1 617
0
+
კიბეზე სწრაფად ჩამოვირბინე და დერეფანში გავვარდი, ლუკა გაოგნებული მიყურებდა თამუნა კი გამომყვა -ნია საით? -ყველაფერი მოვისმინე, ამიტომ აზრი არ აქვს -კარგი ლუკას დავუძახებ და ერთად წავიდეთ... - თამუნა შევიდა ლუკას დაუძახა ლოდინის დრო არ იყო, გრძელი
ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი9)
ისტორია

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი9)

8-04-2017, 22:08
ავტორი
1 562
4
+
-კარგი ნია, გთხოვ ასე შეშინებული, მოწყენილი და დაძაბული ნუ იქნები... გათავისუფლდი, აქ შეგიძლია საკუთარ თავთან მარტო დარჩე... - ირგვლივ მიმოვიხედე, ოთახში ისეთი მშვიდი აურა იყო, ისეთი სასიამოვნო, განსაკუთრებით მაშინ როცა ლალის კრიალა ხმა მესმოდა...
ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი8)
ისტორია

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი8)

2-04-2017, 19:14
ავტორი
1 618
6
+
ვივახშმეთ... ყველაფერი მივალაგეთ... სანდრო როგორც ყოველთვის კარგ ხასიათზეა, ლუკა და მე მოწყენილები ვსხედვართ და ველოდებით... დრო უსაშველოდ გაიწელა, იმედის გადაწურვამდე რამდენიმე წამამდე კარზე ზარია... უცებ ლუკას და ჩემი თვალები ერთმანეთს ხვდება,
ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი7)
ისტორია

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი7)

23-03-2017, 21:45
ავტორი
1 588
0
+
როგორც ჩანს ცოტა კიარა ძალიან ეტკინა, დამაყრუებელი, მაგამ წუთიერი ყვირილის შემდეგ ხელი შევუხვიე, რატომღაც ვერ ვიტანდი მის ტკივილს, რატომ? რატომ ვღელავდი სანდროზე? ნუთუ რამე... არა არ არსებობს, არანაირი გრძნობა არ არსებობს... იმ ღამეს ბიჭები