დაქირავებული მკვლელი X თავი

კარგი კარგი. მომწონდა ის რომ თავის გაკონტროლება შეგეძლო, რომ საკუთარ სურვილების მართვას ყველანაირად ცდილობდი,რომ უკეთესობისკენ მიისწრაფვოდი. მომწონდა ის, რომ პირობას ყოველთვის ასრულებდი, მომწონდა ის რომ ყველაფრის მიუხედავად კეთილი იყავი.მომწონდა ის

7 თვიანი კომა თავი 2 (დასასრული)

არცისე ცუდი ეზო ჰქონიათ გიო მელოდებოდა ჩაით ხელში იქვე სკამზე დავსხედით რაღაც ტავი მეტკინა თითქოსდა თავში რაღაც ჩამარტყეს მაგრამ არშევიმჩნიე უცებ დავინახე როგორ მოდიოდა ნიკა ჩვენსკენ და ისიც დავინახე როგორ ატაკა მუშტი გიომ სახეში მერე აღარაფერი

მწვანეთვალება (თავი8)

სახლში შევედი და იქაურობას თვალი მოვავლე.უულამაზესი იყო დედას ძლიან გაუხარდებოდა ასეთ ლამაზ სახლში თუ ვიცხოვრებდით. სახლი ძალიან ლამაზად მოეწყოთ აქქა იქ ახალი ავეჯი და ნივთებიც დავინახე.ყველაფერი ისეთი სუფთა იყო...თვალიც კი მომეჭრაა. -ანაბელ

არითმია (თავი 1)

ვერ მოეღო ამ რიგს ბოლო! მზერამოუშორებლივ მივჩერებივარ ჩემ წინ გაშეშებულ მოხუცს, რომელიც უსაშველოდ ნელა მოძრაობს და ვცდილობ, ღრმად ვისუნთქო. მოულოდნელად, გვერდში მუჯლუგუნი მხვდება და უცნობი განზე მწევს. აღშფოთებული ვაჩერდები უხეშ კაცს, რომელიც,

ბაბლუანის სათამაშო (თავი 8)

-რატომ ტირი?-გულუბრყვილოდ, გაუაზრებლად, გულწრფელი კითხვა ესროლა კაცს და ჩასისხლიანებულ თვალებში ჩააშტერდა... ბაბლუანის პასუხი რომ ვერ მიიღო, გონება გაუნთდა, ირონიულად ჩაიღიმა-აჰა, ყველაფერი გასაგებია, შეგეცოდე არა?შეგეცოდე ასეა! მაგრამ არ მჭირდება

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 3)

ცხელი სუნთქვა რომ ვიგრძენი კისერთან აი მაშინ მიხვდვი ძაან რომ მქონდა დარხეული -შენთვის არ უსწავლებიათ რომ ასე არუნდა დახვდე ბიჭს! -და შენთვის არ უსწავლებიათ დაუკაკუნებლად სხვის ოთახში უზრდელობაა შემოსვლა?? შემოვუტრიალდი და თვალებში შევანათე, ჯერ

მთელი ცხოვრება და სამი თვე (თავი 9)

--ნახევარ საათში ჩემთან იყავი--ტელეფონში "ცოლის" ხმა გავიგონე. ველოდი მის ზარს.. ვიცოდი, ვხვდებოდი დარეკავდა და ეს ყველაფერი მშვიდად არ ჩაივლიდა. სამუშაოდან გავენთავისუფლე და წავდეი.... მთელი გზა აზრებს ვალაგებდი რამეთქვა...რას მკითხავდა,რა

შენ მე დელიგიტით (სიყვარულით) დამაავადე (მესამე თავი)

-დაჩი?აქ რა გინდა? -სალაპარაკო მაქვს შენთან მეუბნება წყნარად და შიგნით შემოდის.ოხ ჯანდაბა.ესღა მაკლდა. -სანდრო გაიცანი ეს ჩემი ძმაა დაჩი.ვეუბნები და ყალბ ღიმილს სახეზე ვიკრავ.

მე არ დამისრულებია...(VIII თავი)

გაშტერებული ვუყურებდი კართან მდგარ გაბრიელს, რომელსაც თაიგული ეჭირა ხელში. თავზე ხელს ნერვიულად ისვამდა და დაბნეული თვალებით შემომცქეროდა. -აქ რას აკეთებ?_ვკითხე გონს მოსულმა და მზერა გავუსწორე. -უბრალოდ მოვედი._დაბნეულმა მითხრა. -და რატომ? -ისე

დაქირავებული მკვლელი IX თავი

სარას საუბრის დაწყება ეძნელებოდა, არ იცოდა საიდან დაეწყო. ისეთი გრძნობა ქონდა თითქოს კითხვის უფლება არ ქონდა, თითქოს დიმა მისი არც იყო, თითქოს მისი ეშინოდა. ძლივს გაბედა ხმის ამოღება. -გღვიძავს? კითხა ჩახლეჩილი ხმით.