დაუმორჩილებელი (თავი 9 )

შენ რატომ უნდა დარჩე ? აიბნა ლიზა ეჭვიც არ ეპარებოდა რომ უამრავი ოთახი იყო და კარგადაც ჩაკეტავდა კარს ,მაგრამ ცოტახანში კარგად გაარკვია რომ ეს კაცი სახუმარო არ იყო. მამაკაცს ჩაეცინა და ეშმაკურად გაიცინა -იქნებ იმიტომ რომ პირველი ღამე გვაქვს ?

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი16)

-რა თქვი თამუნა? -რადა მელანო ლაშას შეხვდა იკა ლაშას. -კი მაგრამ საიდან გაიგო რომ ჩამოვიდა ან საერთოდ სად შეხვდა და რა ელაპარაკა მითხარი რა.

მგლები თავი 3 (მხსნელი)

აქეთ-იქით მიმოვიხედე მაგრამ ტომი არ ჩანდა ნუთუ წავიდა არა ასე არ დამტოვებდა-ტომ! ტომ! სად ხარ-ატირებამდე ცოტაღა მეკლდა რომ ტყიდან დიდი კუპრივით შავი მგელი გამოვიდა უკან დავიხიე მაგრამ მთვარის შუქზე ტომის მწვანე უძირო თვალები ვიცანი მისკენ გავექნე

აქ სიტყვები ზედმეტია (მესამე თავი)

- აბა ჩაალაგე ტანსაცმელი ? აფორიაქებულმა ნუცამ ჩემი ოთახის კარი შემოაო და ლოგინზე შემომდგარ ჩემოდანს დაკვირვებით დახედა. მე სარკის წინ ვიდექი და „ბიკინებს“ ვიზომავდი. -რაარის გოგო ეს, ჯერ არაფერი გაგიმზადებია ? -დამშვიდდი ყველაფერს მოვასწრებ. -ხოიცი

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (4 თავი)

სახლში მე დედა და ლუკა ერთად ვბრუნდებით, ფოტოს არსებობა აღარც კი მახსოვს, არც იმ ნახატის რომელზეც სანდროა გამოსახული და რომელიც არ უნდა დამეხატა! კარი ღიაა. სახლში შესულებს კი შიგნით არავინ გვხვდება. -სალი. სანდრო ხომ არ იცი სად არის? -მეკითხება

ბიზნეს ვუმენი (თავი 8)

დილით თვალები ჯერ კიდევ არ მაქ გახელილი, როცა მის ერთ ხელს წელზე, მეორეს კი კისერზე ვგძნობ. მას მთლიანად მასზე ვყავარ აკრობილი და სუნთქვის საშვალებასაც კი არ მაძლევს, განძრევაზე ზედმეტია ლაპარაკი. თვალებს ვახელ მას ჯერ კიდევ ძინავს არა ამ

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი20)

-კაი - გავუღიმე მეც. გავედით სამზარეულოშილუდი პარკიდან ამოვაწყე ერთი გავხსენი და ჭიქაში ჩასხმა დავაპირე, მაგრამ ხელებმა დამიწყო კანკალი და ვერ მოვახერხე, ანდრეამ შემომხედა, თავი უხერხულად ვიგრძენი და ბოთლი ხმაურიანად დავდგი.-მოდი ისე გავიტანოთ არ

ბოლოს მაინც ერთად ვიქნებით (თავი 2)

მე და გაბო კიავედით სახლში, გამოლვიცვალე და დავიწყე თეფშების გამოტანა მალე ამოვიდნენ ლექსო და ემი , 15 წუთში ჩვენც გავაწყვეთ სუფრა და დავიწყეთ ჭამა, ხმა არცერთ არ ამოგვიღია, როცა დავასრულეთ მე და ეემიმ ავალაგეთ ჭურჭელი გავრეცხე და გავედით ბიჭებთან

თამაში თავი 6

ყველაფრის მოყოლა თავიდან მომიხდა, დასაბამიდან აქამდე ის კი იჯდა და უბრალოდ მისმენდა, სახის გამომეტყველებიდან ვერ შეატყობდით რას გრძნობდა გაოცებული იყო თუ შეშფოთებული, არაფრის მთქმელ თვალებში ვუყურებდი და ვყვებოდი, ვლაპარაკობდი და ვლაპარაკობდი,

აქ სიტყვები ზედმეტია (მეორე თავი)

შოკირებული ვიდექი და და თვალებგაფართოებული ვაკვირდებოდი ხან ნუცას, ხან კიდევ მის გვერდით მდგომ ალექსანდრეს. გაბრაზება, სიხარული, და იმდეგაცრუება ერთდროულად დაატყდომოდა თავს ჩემს ცნობიერებას. დაახლოებით ინდური სერიალის პროტოტიპი შეიქმნა. სამი