სიზმრის ქურდი (თავი XII)

-შენი ბრალია, გამომიწვიე!-მითხრა და ისევ სიცილი განაგრძო. -მე გამოგიწვიე? უკაცრავად, მაგრამ ზურგიდან მე შეგასხი წყალი. -მე შენზე ვზრუნავ და შენ კიდევ არ მიფასებ! მივხვდი რომ გცხელოდა და გაგაგრილე-მითხრა და გაიღრიჯა.-კაი, ხო ნუ იბუტები, მე მაქვს

წერეთელი (თავი მეორე)

-მასწავლე რა! მუდარით სავსე თვალებით ვუთხარი. გამომხედა. გაეცინა. ისევ გაიხედა. მეგონა არაო, მეტყოდა. მანქანა გააჩერა. გადმოვიდა. დაჯექიო, მითხრა და გვერდით მომიჯდა. იმ დღეს სასწაულად ვგრძნობდი თავს. ყველაზე ბედნიერი ვიყავი, ყველაზე!

მეგობრის შეყვარებული (თავი 9)

უკან დავბრუნდით.ოპერაცია მეორე დღეს იყო დანიშნული და პირადი ნივთები მჭირდებოდა.ყველაფერი ჩავალაგე და დილით გამთენიისას ისევ წამოვედით თბილისში.მამა და დედა წინ იჯდნენ მე კი უკანა სავარძელზე ვიაყვი მიწოლილი.დათოს წასვლიდან თითქმის რამდენიმე თვე

სამუდამო არაფერია (თავი 2)

-რაააა? - დედამაც დაიკივდა და მოგვარდა ორივეს გვეხუტებოდა.-ვაიმე ახლა ვხვდები მეგი ვის გავს ორივე. შენც გადარეული არ მეგონე? ღმერთო ეს სად მოვხვდი. - პირჯვარი გადაისახა მამამ.-მამა არ გიხარია?-კი მიხარია, მაგრამ ასე მალე გავიდა დრო?

მიჯაჭვული (V თავი)

შემდგომი დილაც არ უჩიოდა მზისა და სითბოს ნაკლებობას, რამაც სალომეს ხასიათზეც შესაბამისად იმოქმედა. მხიარულად ჩაიცვა ახალი ტანისამოსი და სკოლისკენ გაემართა. ეზოში შესულმა მისი სახელის ძახილი გაიგონა და უკან შებრუნდა. დაინახა როგორ მოემართებოდა მისკენ

ნუ დამთმობ თუ კი გიყვარვარ?! (მეხუთე თავი)

დილით თბილი ტუჩების შეხებამ გამაღვიძა, ნელა გავხილე თვალები და ეგრევე ჩემს ცისფერ თვალებს წავაწყდი. შეშინებული წამოვხტი და მივხდი რომ სრულიად უცხო გარემოში ვიყავი. ჩემ საქიელზე ნიკა იცინოდა, ფრთხილად ჩამოვწიე პლედი და როცა მივხვდი რომ ტანსაცმელი

ანგელოზი - თავი 3

-კარგი ლუკა მაშინ ხვალ საღამოს -ხვალ საღამოს, არ არის პრობლემა -ვიცი საშინელი ადამიანი ვარ, ვიცი და შენი ცოლის ძალიან მერიდება -ჩუუ პატარავ, ჩუუ ნუ ფიქრობ მაგაზე. ეს ჩემი არჩევანია შენ არაფერ შუაში ხარ ღამე მასთან ჩახუტებულმა გავატარე. გამთენიამდე

არ შეიძლება! თავი 5

ყველა გაჩუმებული იყო და ჩაფიქრებული, მე კი კიბეზე ფრთხილად ავედი და სპეციალურად ხმაურით ჩამოვიარე რომ გაეგოთ მოვდიოდი. - რას შვრებით?- შევეცადე მხიარული ვყოფოლიყავი - სად იყავი ?- დაინტერესდა გიო - ოთახში გიო სად ვიქნებოდი?- გავეკრიჭე გიოს

წერეთელი (თავი პირველი)

-შენ? ახლა მე შემომიბრუნა კითხვა. ფიქრებში წასულმა, მისმა ხმამ გამომაფხიზლა. -ჯერ რა დროსია,მაგრამ თეატრალურზე მინდა, ძალიან! ჩემი ოჯახი კი კატეგორიულად წინააღმდეგია. მხრები ავიჩეჩე. არც ვიცი ეს რატომ ვუთხარი. -არ დაუჯერო, რაც შენ გინდა ის უნდა

M.I (თავი მეთექვსმეტე)

საბას გაეცინა. მთელი საღამო ერთობოდნენ, ფილმს უყურებდნენ. მერე საბა წავიდადა დარჩნენ ირაკლი და მარი. ფილმის ყურების დროს ორივეს სავარძელზე ჩაეძინა.დილით სანდრო მივიდა მათ შესამოწმებლად, რო დაინახა ერთად რო იწვნენ გაეცინა გულში მაგრამ იცოდა რომ დაჩი