მე შენ სიცოცხლე (თავი 5)

-გაიღვიძე მძინარე მზეთუნახავო-ირონიული ღიმილით უყურებდა სანდრო ანკას -გადი რა... -ანკა ადექი შეხედე რომელი საათია-ივამ მისი მოთაფვლა სცადა -არ მინდა. მეძინება

პარალელური სამყაროები (თავი მეორე)

როცა რაღაც ახალს ვიძენთ აუცილებლად უნდა ვიცოდეთ ისიც რომ რაღაც სხვას ან სულაც მას საუცილებლად დავკარგავთ. შეიძლება ხშირად ვკარგავთ ნივთებს თუმცა ადამიანის დაკარგვა ორმაგად მტკივნეულია ზოგჯერ. დამიკარგავს ახლობლები ოჯახის წევრებიც.. თუმც იმ ადამიანის

მიჯაჭვული (XVI თავი)

ამასობაში დრო სწრაფად მიჰქროდა. უკვე ნოემბერი იყო, მათი თვე. კვლავ ნაცრისფერი, მაგრამ სალომესთვის უცნაურად თბილი ნაცრისფერი დღეებით სავსე. თითქოს ამ დღეებში უფრო მეტად გრძნობდა მის სიახლოვეს და ამ ფაქტს ლამისაა გაეგიჟებინა.

უპირობოდ (მე-5 თავი)

-სანდრო -მესმის ნიკას ხმა ტელეფონში, აშკარად აღელვებულია, მაგრამ ცდილობს დამალოს.- უნდა გნახო. ახლავე. რაღაც მოხდა. -კაი დაწყნარდი, ჩვენს ადგილას მოდი, პარკში. ნახევარ საათში მოვალ. -კაი.

დედა-შვილობა (თავი1)

მან წლების წინ მისი გოგონა დაკარგა, ჩვილი დედას მოსტაცეს, ახალნამშობიარები ქალი, როცა გონს მოეგო მისი გოგონა მასთან აღარ იყო, მას უთხრეს რომ ბავშვი ძალიან სუსტი იყო და გარდაიცვალა...

სიყვარული? ის ხომ ბრმაა - თავი 7

სიმართლე გითხრათ გული არც მტკენია. მიჩვეული ვიყავი იმედგაცრუებას. ნელ-ნელა ვაცნობიერებდი რომ ამ წყეულ სკამს ვერასდროს მოვშორდებოდი. -ექიმო კიდევ ერთი ოპერაციის გაკეთება როდის შეიძლება? თოკოს ხმაში იმედგაცრუება იგრძნობოდა. მე ხომ მისი ცოლი არ

არ შეიძლება! თავი 10

წავიდა, დამტოვა და წავიდა.. არ ვუყვარვარ და არც შევუყვარდები, თვალებიდან ცრემლები მომდის 19 წლის ბიჭს და თავს ვიწყევლი, ნუთუ ასეთი დებილი ვარ რომ ვერ შევინარჩუნე, მართალია ქეთი, ყველაფერი სიმართლე მითხრა, მაგრამ მას რომ სცოდნოდა ყველაფერიესე არ

სიზმრის ქურდი (თავი XVIII)

-გაბრიელი- მეორე დღეს ეკას სახლთან კიდევ მივედი. არ ვიცი რამდენი ხანი ვიდექი გარეთ. თუმცა ბოლოს ძალა მოვიკრიბე და კარზე დავაზარე. კარი ხანში შესულმა ქალმა გამიღო. -გამარჯობა, ქალბატონო...-სახელი არ ვიცოდი ამიტომაც პაუზა გავაკეთე.

სევდისფერი ცისარტყელა (თავი3()

შინაგანად დავიძაბე. ბრაზი მახრჩობდა, რომ ამ ხათაბალაში გავეხვიე. ნინაზე ვიყავი გაალმასებული. საწყალი ირაკლი, თურმე ყურებამდეა ჩემს დაზე შეყვარებული, ის კიდევ… ალბათ აღარც ახსოვს ამწუთას ირაკლი. ისე წავიდა, უკან არც მოუხედავს. არც მე დამირეკა, რომ

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მეათე თავი)

ბავშვებთან აღარ დავბრუნებულვართ, ჩვენ ჩვენთვის დავდიოდით. -ეე ჩემია ეს!- ვიყვირე როცა შევამჩნიე რომ ბამბის ნაყინს მპარავდა და ზურგს უკან დავმალე. - ვიცი. -უდარდელად მიპასუხა. -მერე რატო მიჭამ?