"აი აქ დაგერხა" (თავი2)

-მე კი არა შენ დაგერხა ნადირო !!! ირონია არ დააკლო მარიამმა...-მე .. მე რატო ? მიკამ გაოგნება ვერ დამალა და კითხა მარიამს..-შენ იმიტომ , რომ ჯერ შენი ცოლი არ ვარ , ასე რომ ხელს თუ დამაკარებ იცოდე გიჩივლებ გაუპატიურების მცდელობისთვის !!! თქვა

დაუმორჩილებელი მეძავი (1 თავი)

-არა,არა გთხოვთ, არ გინდათ?-ტყუილათ ვეხვეწებოდი ჩემს გაიძვერა და საზიზღარ,აღმზრდელს,რომელსაც ჩემი ბავშვთა სახლიდან გაგდება და ვიღაცაზე მიყიდვა უნდოდა -უკვე დიდი ხარ,სრულწლოვანი.ისიც გეყოფა აქამდე,რომ აგიტნეთ,ახლა კი სარფიან გასაღებ,რა გინდა

შეცვლილი მეტიჩარა (თავი 1)

-გიოს ვეჩხუბე-გიორგი ლიპარტელიანი, 20წლის. სტუდენტი. ხშირად ჩხუბობენ, იმის გამო რომ თეონა ძალიან რომანტიული ადამიანია. გიო კი ამას ვერ იტანს.-გადაწყვიტე წახვიდე თუ არა?-არ მინა წასვლა, მაგრამ ნინასთვის ჯერ არაფერი მითქვამს.-ჩემი აზრით ჯობს

sms 1 თავი

- მზად ვარ. - ვამბობ და მასთან ერთად ვხტები, უკვე მეორედ… შეჯახება წყლის ზედაპირთან, დაგუბებული ყურები, აჩქარებული გულისცემა, შიში და გადარჩენის ინსტიქტი იღვიძებს, ფართხალს ვიწყებ და ვცდილობ ამოვყვინთო, თვალები მებინდება. - ნუ გეშინია, არ დავუშვებ

-შენ ჩემი პატარა ხარ -შენ ჩემი დემონი (თავი 1-9)

ბურანიდან ტელეფონის ხმამ გამომიყვანა.ძალიანაც არ მინდოდათვალის გახელა მაგრამ ტელეფონი რომ აღარა და აღარ გჩერდა იძულებული გავხდი მეპასუხა.ზლაზვნით წამოვიწიე ტელეფონი ავიღე და ნომრისთვის არც დამიხედავს ისე ვუპასუხე -ხო(მე) -ხო კი არა გოგო აწი ერთი

სანაპირო (თავი 4)

"...-რა ხდება?-გიჟივით იკითხა ნინამ და სრული სიჩუმე ჩამოვარდა,-მაიკი ავარიაში მოყვა...ელენე ძალიან ეხვეწა ნინას რომ შინ დარჩენილიყო,ფეხს ბოლომდე არ გაევლო და თან არ უნდოდა დაბადების დღეს აეროპორტში შეხვედროდა.ნინა დათანხმდა

სანაპირო (თავი 3)

...-რამდენი ხანია რაც აქ ხარ?-საწოლზე წამომჯდარი ბიჭი მშვიდი ხმით ეკითხება და წელში მოხრილი სიგარეტს უკიდებს-ხომ იცი რომ არ შეიძლება აქ, -კაი რა ამათ რომ ვუსმინო ხვალ მოვკვდები,-ცალყბად,სავდიანად ჩაიცინა და ირაკლისაც გაუწოდა,მან ხარბად ჩაუშვა

ნაბიჯი წინ (თავი 10 )

მზის სხივები ჩემს სახეზე დათარეშობენ.ვხვდები გაღვიძების და ადგომის დროა,მაგრამ იმდენად მსიამოვნებს მათთან ბაასი,რომ თავს უფლებას ვაძლევ კიდევ რამოდენიმე წუთი წავუძინო.საიდანღაც ტელეფონი იწყებს რეკვას.უკმაყოფილოდ ვახელ ჯერ ერთ,

ემილის დღიურები (თავი 2)

ვინაიდან ჯერემი ნასვამი იყო ტაქსით წავედით მის მიერ მითითებულ მისამართზე, ფანჯრიდან კიდევ ერთხელ შევავლე თვალი ღამის ნიუ-იორკს რომელიც უზომოდ ლამაზი იყო, დროის მიუხედავად ხალხი ქუჩაში ფუტკრებივით ირეოდა, ყველას სადღაც ეჩქარებოდა

ჩემი ღამის კოშმარი ხარ!!! (თავი5) დ ა ს ა ს რ უ ლ ი !

ორ დღეში უკვე საავადმყოფოდან გამომწერეს, სახში ვიყავი დემეტრე ასე რომ ვთქვათ თავის "ქმრულ" მოვალეობებს პირნათლად ასრულებდა. ხშირად მოდიოდნენ მისი გიჟი და გადარეული მეგობრებიც: ირაკლი გაბუნია დემეტრეს ბავშობის მეგობარი, საოცრად