აღიარე, გაები ბაბნიკო ! ! ! (თავი 13)

ნატალიც გაემზადა და მაღაზიისკენ წავედით. -აბა მომიყევი ყველაფერი, ძალიან მაინტერესებს(მე) -ვაიმე ემილი, ისეთი მოულოდნელი იყო ყველაფერი, არც კი ვიცი. მანქანაში რომ ჩავჯექი, მერე დავფიქრდი საერთოდ რატომ მივდიოდი იმ წვეულებაზე,

ისევ შემიყვარე... თავი (14) ნაწილი (2)

ზურგზე მომიგდო და ოთახში ამიყვანა,საწოლზე წამომაწვინა,პლედი გადამაფარა და იქვე მდგარ ხის სკამზე ჩამოჯდა,მიუხედავად იმისა რომ მთვრალი ვიყავი,მაინც შემეძლო საღად აზროვნება და საერთოდაც არ ვნანობდი იმას რაც მას ვუთხარი,არ ვაპატიებ,არ ვაპატიებ,არ

სხვისი მეუღლე (თავი 3)

პარასკევ საღამოს სიუპრიზი გამიკეთა...ისეთი აღელვებული ვიყავი,რომ თავი თინეიჯერი გოგონა მეგონა...ჩემს ეზოში სიყვარულის ცეცხლი დამინთო...“მიყვარხარ“ იწვოდა,გამეღიმა...და თითქოს გულიც ჩამწყდა...მგონი,ეს იმის ნიშანი იყო,რომ ძველი გრძნობები უნდა

გაწბილებული პირველი სიყვარული (3 თავი)

გზად ბენზინ გასამართ სადგურში შევიდნენ.მანქანა ბოლომდე გაავსებინა.ამ დროს მანქანიდან გადმივუდნენ,ზურამ უთხრა: - არაჩვეულებრივი ადამიანი ხარ. - ყოველთვის ასეთი ვიყავი. - მე მხოლოდ ახლა გაგიცანი.

რატომ შემიყვარდი ასე ძლიერ ( მეექვსე თავი)

-ლილია. ლილი ლილი ლილიიიიიიი. ჩემს ლოგინზე ზის მირა და თმას ცხვირზე მიღუტუნებს. -მომწყდი თავიდან, ვუყვირე და ცხვირი მოვიფხანე. -ლილია, ადექი რააა, ნოე გელოდება. -რა? წამოვყავი თავი. -ჰაჰაჰაჰაჰჰაა, იხარხარა მირამ - რა გაცინებს

მინდა მიყვარდეს თავი 29

პალატის კარი ლექსომ ფრთხილად შეაღო და თავის საყვარელ ქალს შეხედა, რომელსაც სიხარულისგან სახე გაბრწყინებოდა და იმხელა ბედნიერებას ასხივებდა რომ ყველაფერს ჩრდილავდა.ლექსო თეკოს მიუახლოვდა და მთელი სახე გიჟივით

აღიარე, გაები ბაბნიკო !!! (თავი 11 და 12)

-ლუკას? შენ(დედა) ვეღარ გააგრძელა და გაჩერდა-ხო დედა ლუკას, ჩემს ძმას-ვუთხარი და ბოლო სიტყვა გამოვკვეთე-ეხლა უნდა დავიძინო, ხვალ ადრე უნდა ავდგე ბევრი საქმე მაქვს.ჩემს ოთახში ავედი, ალექსანდრეს კოცნაზე ვფიქრობდი

ჩანახატი (15 თავი)

არის შეგრძნება, როცა ფიქრობ რომ ამაზე მეტი ბედნიერება აღარ არსებობს. ყველაფერი გაქვს რასაც ინატრებდი. გული მღერის მის დანახვაზე, თრთის, სუნთქვა გეკეტება და გინდა ხმამაღლა იყვირო, რომ გიყვარს.წყნეთში ბუხართან პუფებზე

მაინტერესებხარ! (თავი 6)

და მგონი მართალიცაა... მგონი არაფერი გამოსწორდება.. სიმშვიდეს ვერასდროს ეღირსება, და შეიძლება არც კი უნდა სიმშვიდე შეიძლება თავს ძალით იტანჯავს.. მიდის და ახსენდება ყველა მომენტი თავისი ცხოვრებიდან.. თითქოს ამ ყველაფერმა თვალწინ გაურბინაო და ამ

ისევ შემიყვარე... თავი (13) ნაწილი (2)

ნინოს არ მოეწონა ეს აზრი,ხომ იცი მამაშენს არ მოსწონს ღამე სადმე რომ რჩებიო,თანაც ძალიან მოუხშირე სიარულსო,მოკლედ ახლა მამაჩემი უნდა 'დამეკერა' , რომ მცხეთაში გავეშვი,თუმცა ეჭვი მეპარებოდა.საღამოს მოვიდა გიაც,ახლა დრო უნდა შემერჩია როდის