NEVER US(თამაში LOVE) 5.3

მანქანა დაიძრა და ქუჩებს გაუყვა. მზე ჯერ კიდევ აცხუნებდა ცაზე. სანდრო ხმას არ იღებდა, რითაც მაწვალებდა. შევამჩნიე. ჩემგან უნდოდა საუბრის დაწყება და მელოდა, საკმაოდ მოთმინებით, აი ჩემში კი იწვოდა ეს ფითილი. ამ სპეკტაკლის მერე საკმაოდ ვცქმუტდი, თუმცა

ცეცხლი აინთო, თამაში დაიწყო ( სრულად )

- ცხოველივით იყო დაბმული, სულ მთლად შიშველი, სხეულ დალურჯებული, გასისხლიანებული, უგონო მდგომარეობაში, ცხოვრებაში პირველად აუკანკალდა ხელები როცა იმ თოკებს ხსნიდა გამხდარი მაჯებიდან...

თამაში წესებით 6

რა ჩავიცვა? მხოლოდ ეს მიტრიალებდა თავში მას შემდეგ, რაც დამიანემ კაფე დატოვა... რა თქმა უნდა, მივიდოდი წვეულებაზე, მაგრამ ისეთი კაბით, რომელსაც ყველა აღნიშნავდა... სათანადოდ ლამაზი და გამომწვევი სახლში მხოლოდ ბიუსჰალტერები მაქვს. ჩემი ნივთები

თამაში წესებით -5-

- მირა, არც გამომხედავ?,- ჩემი ხმა უფრო დათბა, მირამ უბრალოდ მის წინ სივრცეში გაიხედა. - არ მინდა რომ თქვენი ყურება იაფფასიან საქციელში ჩამეთვალოს, ბატონო დამიანე,- მხრებში შესამჩნევად გაიმართა და წერა განაგრძო. - რას წერ? ,- მისკენ უფრო ახლოს

თამაში წესებით -4-

- მე არ მიმიგდიხარ, მე მიგიყვანე და მადლობა რაში უნდა გადაგიხადო? გამახსენე, რაშიც ხელფასს გიხდი? ,- ვერც გავიაზრე ისე ვეჯექი უკვე ზემოდან, მისი ხელები ჩემი მკერდისკენ მიიწევდნენ. - რობოტი რომ არ იყოთ და ზოგჯერ მაინც ადამიანი გერქვათ, ხალხი

თამაში წესებით -3-

- შენ იცი რაც მინდა,- ტუჩები მის ცხელ კისერს შევახე და მისი გემო ისეთი განსხვავებული იყო... ვგრძნობდი როგორ დაუარა ჟრუანტელმა, ხელები წელზე შემომხვია. არა, არა არ ჩამეხუტო... მე არ ვარ ის, ვინც უძილო ღამეებს გაგითენებს და ვისაც თავს მხრებზე დაადებ.

თამაში წესებით -2-

სალონში ისე დაცხა, რომ მინდოდა ფანჯრიდან თავი მთლიანად ქარს გამეტანა, იქნებ როგორმე ეს სიმხურვალე ნოემბრის სიცივეს ჩაეკლა. ხმა აღარ ამომიღია, ვუყურებდი როგორ დაყავდა, ვაკვირდებოდი მის პროფილს, კისერს, დაკუნთულ მხრებს, მანქანის სალონი და ამ მამაკაცის

თამაში წესებით -1-

ოფისის კარს ვაღებ და ხმაურით ავრბივარ კიბეებზე. გზადაგზა მჭიდროდ მომდგარ ლურჯ კაბას ვისწორებ. - ჯანდაბა, ისევ ვაგვიანებ, ამ კვირაში უკვე ზედიზედ სამი დღეა ვაგვიანებ, გამაგდებს, აუცილებლად გამაგდებს სამსახურიდან. ჩანთაში ჩაკარგულ ბეიჯს ძლივს

Never us(თამაში"LOVE") - 5

- მედე, რაზე ჩაფიქრდი?- მხარი გამკრა ყურადგების მისაქცევად. - რაზე თამარ და დავითაშვილზე.. - აუ რაზე ვჩხუბობით ..- მიხვდა და გაეცინა. - აბა გოგო, ეგ ტრიპაჩი რამ მოგვაწონა სანათესაოს. - გემოვნებაზე არ დაობენ დაო.

Never US (თამაში "LOVE"_) - 4

გამოძინებული, რომ არ ვყოფილიყავი ალბათ, მზის შუქზე რომელიც, თვალებში მაჭყიტებდა საშინლად გავბრაზდებოდი, ახლა კი კმაყოფილად გავიზმორე და ხვნეშა ამოვუშვი, გვერდი ვიცვალე და სხეულზე კომფორტულად მოვკალათდი.