წარსულის ირონია (თავი 1)

დილით ჯერ კიდევ ბურანში მყოფს თავზე ძვირფასი ლიზა მახტება, რომელიც სიხარულით მამცნობს თავისი საყვარელი ბიძაშვილის საფრანგეთიდან დაბრუნებას, არ ვუსმენ, უფრო ვერ ვუსმენ,

ცხოვრებავ, ირონია დამალე... (თავი 8) +18

-რატომ?-არ ვიცი ალბათ სტრესის ბრალია-გინდა წავიდეთ საავადმყოფოში?-არა კარგად ვარ მალე გამივლის-იქნებ მაინც წავსულიყავით?-არა იო არ მინდა წასვლა, ერთადერთი რაც მინდა შენი ჩემს გვერდით ყოფნაა სხვა არაფერი

ცხოვრებავ, ირონია დამალე... (თავი 7) +18

მანქანიდან გადმოსვლისთანავე ჩემმა თვალებმა იოანეს დაუწყეს ძებნა, ყველა მიმართულებით ვიხედებოდი, მაგრამ ვერსად შევნიშნე, რატომღაც მეგონა რომ გარეთ დამხვდებოდა. ვიფიქრე რომ უკვე შენობაში იქნებოდა და მეც შიგნით შესვლა გადავწყვიტე, როგორცკი ჩემი

ცხოვრებავ, ირონია დამალე... (თავი 6) +18

უჯრა გადმოვწიე და ორი სასაჩუქრე ყუთი დავინახე, არც მიკითხავს ორივე ჩემი იყო თუ არა ავტომატურად მივითვისე და პატარა ზომის ყუთის გახსნით დავიწყე. წარმოუდგენლად გამიხარდა ის რაც შიგნით დამხვდა, ყოველთვის ვნანობდი სიბრაზის გამო ცხელ გულზე, იოანეს

ცხოვრებავ, ირონია დამალე... (თავი 5) +18

რატომღაც არ მეგონა ასე ცივილურად თუ განვითარდებოდა მოვლენები, მაგრამ იოანე ხომ ყოველჯერზე გაოცებას იწვევს. სკამებზე დავსხედით, იოანემ ორ ღერ სიგარეტს მოუკიდა,ერთი მე მომაწოდა და ფეხები მოაჯირზე შემოალაგა, მეც მივბაძე

ცხოვრებავ, ირონია დამალე... (თავი 4) +18

დილით ვახელ თვალს და ვიღაცის ხელს ვხედავ, მსხვილი ვენები მდინარესავით მიუყვება მტევნებამდე, გაოცებული ვუყურებ და ვიხსენებ წუხანდელ ღამეს... ვაცნობიერებ რომ მისი ხელები უფრო და უფრო მიჭერს და მისკენ მიზიდავს, ცხვირს ყოფს

ცხოვრებავ, ირონია დამალე... (თავი 3) +18

კართან არავინ იდგა და გავაღე, ძირს იდო უზარმაზარი ვარდების თაიგული გვერდით პატარა პარკით... გავხსენი ეს პარკი და ჩემი საყვარელი სუნამო... დავუწყე ბარათს ძებნა, დიდი იმედი მქონდა იოანეს ამოვიკითხავდი, მაგრამ „იმედია მოგეწონა, ა ლ ე ქ ს ი“

ცხოვრებავ, ირონია დამალე... (თავი 2) +18

მივხვდი რომ შენ ხარ ის ქალი რომელთან ერთადაც მე დაბერებას ვისურვებდი... შენ მე მჭირდები ემილი და მე შენ აგირჩიე... ცხოვრებავ, ირონია დამალე... იმიტომ, რომ მე ამჯერად მართლა ბედნიერი ვარ!

ცხოვრებავ, ირონია დამალე... (თავი 1) +18

ცხვირში უცნაური სურნელი მიღიტინებს, ძილბურანში ვარ და ვერ ვხვდები რა არის, შეხება მაფხიზლებს ვიღაც მთელს სხეულზე შემომხვეოდა. მუცელზე თითქმის მკერდამდე ვიღაცის ძლიერი ხელი მიჭერს...

სითეთრის ირონია (დანაშაული)

ძლივს ავიარე აღმართი,ვფიქრობდი წვიმა გადაიღებსთქო მაგრამ თითქოს ჩემს წინააღმდეგ ამხედრებული სტიქიის ღმერთი მაწამებდა,კიდევ უფრო გამწარებით ცრიდა ცა.    დიდი გალავნის კარი მოვიძიე და შიგნით შევაბიჯე,ახლა ვიხსენებ რომ მაშინ გავიფიქრე ნაწვიმარზე