შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა
მაგრამ იმ დღეს ჩემში გიჟიც ვეღარ იყო
ლექსები

მაგრამ იმ დღეს ჩემში გიჟიც ვეღარ იყო

16-01-2019, 00:17
ავტორი
1 913
5
+
გარეთ წვიმდა, ქარი ქროდა საშინელი,ერთი კაბა, განა როგორ გამათბობდა,კანკალმა რომ ამიტანა იმ დღეს მივხვდი,უშენობა სიცივესაც რომ აფრთხობდა.გარეთ წვიმდა, ქარი ქროდა საშინელი,ვერ ვხვდებოდი, გზა
იყო სადღაც ეგვიპტე...
ლექსები

იყო სადღაც ეგვიპტე...

22-11-2018, 18:02
ავტორი
1 750
7
+
წყლით სიცოცხლეშთაბერილ შლამით მორთულ ველებში, ოაზისის ჩრდილნარში ანტილოპამ გასწია, ამ კურთხეულ მიწისთვის ამონი და ზევესი მტრობდნენ ერთურთს.. მეკობრეს ეგვიპტელმა დასძლია..
იყო და არა იყო რა (რითმას ეტიუდი)
ლექსები

იყო და არა იყო რა (რითმას ეტიუდი)

13-11-2018, 09:11
ავტორი
1 655
5
+
იყო საათებში ღამით გაქაფული, მთვარით მოთხრობილი კვანტური ოცნება; მკრთალი ნათებებით თვალებ გაკვანძული სიცოცხლის წყურვილის უდროო მოთმენა,
იყო ბედნიერი...
რჩევები

იყო ბედნიერი...

7-11-2018, 12:47
ავტორი
1 674
1
+
მე წარმოგიდგენთ რამოდენიმე საფეხურს იმისთვის რომ იყოთ ბედნიერი, იმედი მაქვს დაგეხმარებით...ეს საფეხურები ამართელებს!!! შეგიძლიათ გამოსცადოთ თქვენი სურვილისამებრ და შდეგიც სახეზე იქნება!!
ნოემბრის სუსხიანი საღამო იყო...
ჩანახატი

ნოემბრის სუსხიანი საღამო იყო...

22-10-2018, 16:01
ავტორი
1 809
0
+
ოქტომბრის სუსხიანის საღამო იყო,მაგრამ იმდენად კარგად,თბილად ვიყავი შენთან,რომ შენივე სითბოს გარდა ვერაფერს ვგრძნობდი. იმ დღეს,იმ ღამით,იმ წამს პირველად შევეხე შენს დაძარღვულ ხელებსა და ხელს. შენ თავი ჩემს კისერში გქონდა ჩარგული და
იყო გვიანი
ისტორია / მარიამ რაქვიაშვილი

იყო გვიანი

5-10-2018, 00:53
ავტორი
1 539
0
+
გრძნობა-განცდებმა ისე წამლეკეს, სულ შევიშალე, გონმაც დამტოვა, თვალს რომ ვახილე, იყო გვიანი, მთელი სამყარო თითქოს მქოლავდა. საკუთარი თავის გამკვირვებოდა, სხვებზე რაღა ვთქვა, იყო გვიანი...
იასამნისფერი შარფი (სრულად)
ისტორია

იასამნისფერი შარფი (სრულად)

25-09-2018, 20:19
ავტორი
6 590
8
+
-ხომ არ დათვერი შენ?-არა!.. ღადაობ, რა დამათრობდა! კაკი სულ თვალებში მიყურებდა, ორი ჭიქა ძლივს დავლიე წესივრად.-აბა, რა გვინდა ახლა მთაწმინდაზე, შუაღამეა!-ისე პროსტა. თბილისს მინდა გადმოვხედო
ღამის წყვდიადი
ჩანახატი

ღამის წყვდიადი

25-09-2018, 10:42
ავტორი
1 297
1
+
საღამო იყო,აივანზე იჯდა მია,სიგრილე იყო,ფუმფულა ადიელაში და ათასგვარ ფიქრებში გახვეული.გვერდით მაგიდაზე,ნახევრად დაცლილი ყავის ფინჯანი იდო.გაცივდა..გაცივდა ისე ,როგორც მისი გული,უგემური
თბილისელები ფერადდებიან [ნაწილი მეექვსე]
ისტორია

თბილისელები ფერადდებიან [ნაწილი მეექვსე]

21-09-2018, 23:21
ავტორი
1 274
2
+
ეს იყო ყველაზე მოულოდნელი რამ ვაჩესთვის და საბასთვის. დაბნეულებს სახეზე მიმიკები გაშეშებოდათ.-ვერ ვიაზრებ.-აღმოხდა ქეთის.-რამდენიმე დღეში კუპერს გამოვიყვან.-გახარებული ლაპარაკობდა ნაო და ბარათს
აბსტრაქცია
ჩანახატი

აბსტრაქცია

21-09-2018, 22:06
ავტორი
1 408
2
+
ძილში,არა უფრო აგონიაში ჩავარდნილი რომ ვიყავი ფიქრები თავისიც დაცურავდნენ ჩემს ტვინში.ერთერთი კადრით წარსულში გადავრდნა,და იქიდან დანახული მომავალი იყო ასახული.მე მგონია რომ ავად ვარ