20 მარტი იყო( თავი2)

გოგოებს ჩვენი დიალოგი მოვუყევი და ისინიც გაგიჟებული მეუბნებოდნენ რომ გიორგი ძალიან საყვარელი და სიმპატიური იყო ამიტომ მისი ხელიდან გაშვება არღირდა . მიუხედავად იმისა რომ გიორგის სიმპატიურობის შესახებ გოგოების თქმის გარეშეც ვიცოდი სიტყვებზე ხელიდან

20მარტი იყო ( თავი 1)

ცოლი და შვილები . ბიჭი და გოგო . ცოლს ნინა ხოლო შვილებს ლიზა და სანდრო ჰქვიათ. ლიზა 18 წლისაა წარჩინებული მოსწავლე განებივრებული გოგოა მთელი უნივერსიტეტის ბიჭობა მასზე გიჟდება იგივეს ვიტყვი მის ძმაზე სანდრო20 წლისააა და უნივერსიტეტში გოოგოების

დარტყმა იყო გულის არეში...

სიყვარული მექცა ოცნებად, წუთმა დუმილი დაარღვია წამის გარეშე...გაფრენა არა სიხარული იყო მოფრენა, და პულსებს შორის დარტყმა იყო გულის არეში...

იყო და არა იყო რა...

იყო და არა იყო რა... იყო გოგონა, რომელსაც არ სჭირდებოდა ფრთები. მჭიდროდ ჩაეჭიდა თლილი თითები მსხვილი თოკებისთვის. ერთი, ორი, სამი... უთვალავჯერ აპობდა ჰაერის ჯიუტ ტალღებს, იჭრებოდა ცაში თვალდახუჭული. თავს დასტრიალებდნენ ღრუბლები ნაფლეთებად, გზას

შენ რომ არ იყო

შენ რომ არ იყო,ალბათ სევდა გულს მომიკლავდა, და სიყვარული დამრჩებოდა ბედის ამარა, სულ წაიღებდა სამუდამოდ რაც გრძნობა დამრჩა, ჩამოივლიდა მოშრიალე წყარო ანკარა...

იყო მარტო, თან ყველა ჰყავდა ერთდროულად

თითქოს ყველა უნდოდა, თან თითქოს არავინ... იყო მარტო, თან ყველა ჰყავდა ერთდროულად. ვერავინ იგებდა რა სჭირდა და ყველა აიგნორებდა, მაგრამ თან არავინ...

იყო ნიკო და იყო ანო.

იყო ანო და იყო ნიკო. ანოს შოპენი უყვარდა, ნიკო უკრავდა შოპენს. ნიკოს უყვარდა კითხვა, ანო წერდა.იკო აქტიური ცხოვრებით ცხოვრობდა. ყოველ კვირას სხვადასხვა ქალაქში მოგზაურობდა. კონცერტები, საღამოები, მასტერკლასები და სიმარტოვე, როდესაც არავინ იცოდა რას

ქარი იყო ციოდა

ქარი ქროდა და ძალიან ციოდა. არვიცი ჩემთვის თუ მთელი სამყაროსთვის მაგრამ ძაიან ციოდა. რაც 2დღის წინ მოხდა ვერ ვიგდებ თავიდან ვერ ვივიწყებ ნუთუ ასე ასე ცოტახანი გვაქვს სიცოცხლე ეს ხომ უსამართლობაააა ადამიანისთვის ყველაფერს გააკეთებ და ბახ უცებ

იყო ერთი ბიჭი

იყო ერთი ბიჭი დაბადებისთანავე მიატოვეს... ასე უთხრეს ვერ იცოცხლებსო, მაგრამ გადარჩა. მშობლებმა მის წაყვანაზე მაინც უარი განაცხადეს, სახლში ჯანმრთელებისთვის წესიერად ვერ მოგვივლიაო და ინვალიდი ბავშვი რად გვინდა, მაგას რა მოუვლისო ....

იყო სურვილი გრძნობა კი არა

იყო სურვილი გრძნობა კი არა, იყო ტყუილი, იყო მიყვარხარ. იყო ცრემლები, სიცილი იყო და ყველაფერი ხანმოკლე იყო. თითქოს არც იყო, იყო კი, არა, ცხოვრებამ ისე დაგვატრიალა,