რომი დაეცა !

რომი დაეცა ! არა იმიტომ, რომ მასში არ იყო ღვთაება დაეცა იმიტომ, რომ მას თავზე დაცემული ანგელოზები დასტრიალებდნენ ყორნებივით ჯიჯგნიდნენ მის დიად ისტორიას!

ხევსურეთი XIII

უკვე ბნელდებოდა,გზა კი არა და არ მთავრდებოდა.ეს ადგილები რატომღაც არ ეცნობოდა.აშკარად უცნობი იყო.კიდევ რამდენიმე კილომეტრი გაიარა,ბენზინიც უთავდებოდა,თუმცა შატილს მაინც ვერ მიაღწია.გვერდით რაღაც

სარკე(თავი IV)

დილით დიდ, უფრო სწორად, უზარმაზარ, თეთრ, ქათქათა, ოთახში გამომეღვიძა. ჩემმა მზერამ წამიერად შემოატარა თვალები ოთახს. თითქმის ყველაფერი თეთრზე თეთრი იყო, ისე, როგორც ოფისსში.

რა იყო და რა არ იყო

მართლაც, რომ რთულია ეს ცხოვრება უსიყვარულოდ გაიტანო, ძალიან რთულია. ყველაზე ბედნიერი კი ის ადამიანი, ვინც მას შეიგრძნობს მთელი გულით და სულით. მონატრება კი ყველაფერს თავისას შვება

იყო და არა იყო რა

ახლა შუაღამეა, ოთახში დახუთული ჰაერია, გარეთ კი ყვითელი ღრუბლებიდან წვიმს მარტის თვის სევდა. ქალაქი ნისლში, შენზე ფიქრები კი - ჩემს გონებაში ჩაიძირა.დროდადრო გონებაგაფანტული მზერას ჩემი სარკმლიდან დანახულ მეზობელი კორპუსის ჩაბნელებულ ფანჯრებზე

"დიდებული იყო ის ზაფხული..." თავი V

და ჰოპ უეცრად დემეტრეს მხარზე აღმოვჩნდი ისე რომ სანამ ბავშვებს არდაემშვიდობა და ჩემი ჩანთა არ აიღო ვერ მოვედი გონზე.ბოლოს როგორც იქნეა ჩემმა ტვინმა ერთიანად იფეთქა და არც ნერვებმა დააყოვნა.-დემეტრე გირჩევნია

"დიდებული იყო ის ზაფხული..." თავი IV

რათქმაუნდა არავინ. ამაზე კი ჩვენს ბიჭს სახე მოეღუშა ისეთი სასაცილო იყო სიცილი ძლივს შევიკავე.. ერთმანეთი კიდე ვაწამეთ კარგახანს, ბოლოს მოგვბეზრდა ესეც და შევეშვით თამაშს. ამასობაში შემოგვაღამდა ისე რომ ვერც გავიგეთ. მე და ნია ოთახში ავედით

"ეს იყო"

ეს იყო დღე, როცა მე მე აღარ ვიყავი. ვიყავი ვიღაც , ან რაღაც. არსება , რომელიც უაზროდ უმიზნოდ იდო , უბრალოდ იდო. უსარგებლო ნივთივით ყველა გვერდს რომ უვლის ისე. არც საათების მანძილზე ერთ

"დიდებული იყო ის ზაფხული..." თავი III

თუმცა ეს ღამე სულაც არ იყო მშვიდობიანი. მთელი ღამე მასზე ვფიქრობდი სიზმრებშიც კი მას ვხედავდი, ვერ გამერკვია ისევ ვგრძნობდი მის მიმართ რამეს თუ საბოლოოდ დავივიწყე..თავში იმდენი რამ ტრიალებდა

"დიდებული იყო ის ზაფხული..." თავი II

დილით რომ გავიღვიძე ნია უკვე წესრიგდებოდა დანარჩენების ხმა კი გარედან მკაფიოდ შემოდიოდა.ისეთ ხასიეთზე ვიყავი საერთოდ არმინდოდა ამ დღეს ავმდგარიყავი,არც ბავშვებთან თავის მოჩვენების