მე და წილოსანი ( ნაწილი მეექვსე )

შემეშვა,შემომხედა,გამიღიმა,ხელი ჩამკიდა და მაგრად მომიჭირა.მერე ნინასთან მივიდა,გადაკოცნა,ყურში რაღაც უჩურჩულა,შემდეგ მე შემომხედა,ხელი დამავლო,მანქანაში ჩამსვა და ელვისუსწრაფესად მოსწყდა ადგილს.გონს მხოლოდ ეხლა მოვეგე და შეშინებულმა გავხედე.ის

მე გაფრენა ვიცი მხოლოდ შენთვის

ჩემი დილა იწყებოდა ბექა სვანით და მთავრდებოდა ბექა სვანი,ვინ იყო ასეთი ეს ბიჭი ჩემ ცხოვრებაში რო ესე უეცრად შემოიჭრა...ვინ იყო?რა უნდოდა.სიმართლე გითხრათ ამ ბიჭის გაცნობა ძალიან მინდოდა...არვიცი რატო მან უბრალოდ ძალიან დამაინტერესა უნივერსიტეტში

მე და წილოსანი ( ნაწილი მეხუთე)

მიყურებდა-ვუყურებდი ვუყურებდი-მიყურებდა შემდეგ არვიცი რამოხდა,ერთი ისვიცი,რომ გავფრინდი ალბათ,სახეზე მისი ცხელი სუნთქვა მომეფრქვია,დამბურძგლა,ჟრუანტელმა დამიარა,გაქცევა მინდოდა,მაგრამ ვერ გავრბოდი,ლურსმანივით ერთ ადგილას ვიყავი გაჩერებული,კიდევ

მე გაფრენა ვიცი მხოლოდ შენთვის

ჩვენ შემთხვევით არ ვირჩევთ ერთმანეთს...ვხვდებით მხოლოდ მათ,ვინც უკვე არსებობს ჩვენს ქვეცნობიერში.ზიგჯერ შენ უნდა თქვა უარი ადამიანზე იმიტომ არა რომ შენთვის სულერთია...არამედ იმიტომ რომ ესეა საჭირო. ჩანაცვლება ადამიანების კი სისულელეა,არცერთი

მე მერიენი ვარ! თავი III

შუა ღამეა, მე და დანილა ბნელ ოთახში ერთმანეთის პირისპირ ვზივართ. მთელი დღე უმისამართოდ ვხეტიალებდით. იმდენად დაღლილები ვიყავით, რომ ლაპარაკის თავიც კი არ გვქონდა. უცებ მომიახლოვდა და ლოყაზე თბილად მაკოცა. სუნთქვა შემეკრა. ვერ ვიტყვი,

მე მოგიტან წყალს...

ქსელი 56 _ მე მოგიტან წყალს! მოდი ვიყვიროთ, სიმართლე რომ ყველამ გაიგოს, რომ დრო მხოლოდ სიყვარულს დაინდობს, ბევრიც რაინდობს მაგრამ ჩემსავით ვერავინ ვერ დატოვებს კვალს. შენ იცხოვრე ჩემთან მე მოგიტან წყალს.

მე და წილოსანი ( ნაწილი მეოთხე )

_გიჟი ხოარხარ!!გული არ გამიხეთქო გთხოვ (ვთქვი და შეშინებულმა ღვედი გადავიჭირე) _შენ არა,აი იმ ორს კი გავუხეთქავ (თქვა და ელვისუსწრაფესად მოსწყვიტა მანქანა ადგილს,ის ის იყო ვიფიქრე,ბიჭებს ვეღარასდროს ვნახავ და ცოდვები ღმერთმა შეუნდოს თქო,მკვეთრი

მე მაინც მიყვარხარ {თავი 1}

-გოგო ტელეფონი რომ დაქრჩა თვი რატო არ დაქრჩა?!-გაბრაზებულმა ჩყვირაა ტელეფონშ ჩემა დაქალმა. -ნუ ღრიალებ გოგო, დავბრუნდები თბილიში და წამოვიღებ რა დიდი პრობლემა შექმენი რაა -მოიცადე ერთწამს -ეე მომაქცევ ყურადღებას ვჯდები უკვე ტაქსშ და მოვდივარ -დაეტიე

მე მერიენი ვარ! თავი II

სიბნელეა... გრძელი გვირაბი... და გვირაბის ბოლოს შუქი... აჰაჰაჰაჰა ბანალური გაღვიძება. რა თქმა უნდა მსგავსი რამ არ მინახავს, თუმცა გაღვიძება მაინც მხატვრული მქონდა. წარმოიდგინეთ, თვალები გაქვს დახუჭული უცებ კი სხვი გეფერება სახეზე და ცდილობს თვალები

მე მერიენი ვარ! თავი I

ერთხელ, როდესაც ისტორიის გაკვეთილიდან სახლში ვბრუნდებოდი მეტროთი, ჩემს გვერდით სკამზე დავინახე დაყრილი ფურცლები. შეიძლება ყურადღებაც კი არ მიმექცია, რომ არა ფოტოსურათი, რომელიც ფურცლებს შორის მოჩანდა. ვეღარ გადამეწყვიტა რა მექნა