თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (12)

მიყვარხარ იმაზე მეტად,ვიდრე რომეოს უყვარდა ჯულიეტა...ვიდრე კვაზიმოტოს ესმერალდა ვიდრე ტარიელს ნესტანი...ვიდრე შოთას თამარი! მიყვარხარ ენამწარევ!ყურთან მიჩურჩულა და ისე ჩამეხუტა ძვლებმა ტკაცანი დაიწყეს...მეც ბედნიემა მოხვიე ხელები

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (11)

იმით რომ მართლა ძალიან მომენატრე, იმით რომ მთელი ერთი კვირა ველოდებოდი შენ მონაწერს, რომ მთელი ერთი ჯვირაა ვნატრობდი ამ დღეზე, როდის გნახავდი... დაკმაყოფილდი?! ტირილის პირა მისულმა ვუთხარი და ძლივს შეკავებული ცრემლებით ავხედე... სახეზე არანაირი

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (11)

-აბა რძალო დატრიალდი ახლა გვშია მე და ლიზიკოს მგლებივით აჰა პროდუქტები ამ ზარმაცებმა ვიცი არაფერი მოიტანეს- მიშო შევარდა სახლში პარკებით ხელში უკან ლიზი მიჰყვებოდა -როგორ ხარ ლიკუნა?- მოეხვია ქმრისგან განსხვავებით და აკოცა -კარგად შენ? -მე არ

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (10)

-არ-ორივემ ერთად დაიძახა . ქეთი გაიბუსხა გვერდი აუარა მათ და სანდროს გვერდით დაჯდა -აბა რძალო დატრიალდი ახლა გვშია მე და ლიზიკოს მგლებივით აჰა პროდუქტები ამ ზარმაცებმა ვიცი არაფერი მოიტანეს- მიშო შევარდა სახლში პარკებით ხელში უკან ლიზი მიჰყვებოდა

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (9)

-რას ჩურჩულებთ?-არაფერს ვამშვიდებდი რომ მალე გამოხვიდოდი. წავედით მარუს- ლუკამ გაიცინა და თავზე აკოცა.თბილისში ჩასვისთანავე დიზაინერი ათი კაბით, სტილისტი ,ვიზაჟისტი მოკლედ თავი ატკინეს ,ბოლოს ყველაფერი მათ გააკეთეს და სულ ბოლოს

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (8)

ასე უბრალოდ დასრულდა ყველაფერი მარიამისთვის. ჩვეულ რიტმში განაგრძო ცხოვრება, თიტქოს არც არასდროს გამხდარა ჩვეულებრივი მხიარული ქალი,ლაღი და უდარდელი. ისევ ურჩხული გახდა რომელიც არავის ინდობდა და სატქმელს პირდაპირ ამბობდა, ისევ მთელი კვირა მასზე

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (10)

მორჩი ზლუქუნს და დაწყნარდი.. სიჩუმე თაზოს ხმამ დაარღვია და ჩემში ისევ ზიზღი გამოიწვია... -ამიხსენი რა დაგიშავე ისეთი, რომ ესე მიმეტებ? ტირილით ვკითხე და ცრემლებსც უფრო ვუმატე... -არაფერი მარიამ... არაფერი გარდა იმისა რომ სიცოცხლეზე მეტად

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (7)

-აბა ვერაფერს ვგრძნობ განსაკუთრებულსო? -უცებ მივხვდი რომ ვგიჟდები მაგ ქალზე. მომეცით თქვე ლოთებო სასმელი დავლიო მეც -ბოთლი გამოართვა სადროს და მიიყუდა-უჰ რამდენი ხანია არ დამილევია ...

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (9)

არ გაბედო და თითი არ დააკარო.. მუქარაავით გაისმა ჩემი ხმა და მორიგი ცრემლიც ჩუმად მოვიწმინდე...-შეხდს იმ კაფეში ვინ გელოდება..თითით წინა კაფისკენ მანიშნა და ფანჯარასთან მჯდომი ლუკა და ლაშა დამანახა....-ოღონაც მათ არ შეეხო და სადაც მეტყვი იქ

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (6)

-ვერ ვხვდები შესაბამისად ერთად არ უნდა ვიყოთ . ერთმანეთს ვერ ვუგებთ და როგორ შეიძლება ურთიერთობა შედგეს ,უბრალოდ ფიზიკური ლტოლვა არაფერს ნიშნავს-როგორ გინდა ისე იფიქრე დავიღალე უკვე, მე ხომ არ გეტყვი გიყვარს თუ არა - გადაბრუნდა,