ნაცნობი ქალის დღიურები ნაწ1

პირველად რომ დაგინახე ჯერ კიდევ ბავშვი ვიყავი, გულის ფანცქალით ველოდებოდი მე-7 კლასის დაწყებას, სექტემბერი ყოველთვის მიყვარდა, ჩემთვის სიფერადისა და რაღაც ახლის დასაწყისი იყო ყოველთვის, მოლოდინი მქონდა ძლიერი, გამიმართლდა...შენ დაგინახე... ეგ ის

უცნობი ნაცნობი (სრულად)

"ჩემს ცხოვრებაში შემოჭრილ იმ სუნამოსავით იყავ, რომელიც მხოლოდ ერთხელ დავისხი და რომლის სუნიც, სამუდამოდ გამყვა"

უცნობი ნაცნობი (დასასრული)

მისი მესმოდა.. ყოველ შემთხვევაში იქამდე, სანამ გაფრენილ ერთ კვირას, მეორეც არ მიემატა. იქნებ, დავავიწყდით...

უცნობი ნაცნობი (თავი 12)

- სანდრო წავიდა. გიორგი გაქრა. ზურა აი ასე წეწავს - თავისი ხუჭუჭა თმისკენ მიაქვს ხელი და იმიტაციას აკეთებს. ვშეშდები. წავიდა.. გაქრა..

ნაცნობი გოგოს დღიური ნაწ1 (სრულად)

მაშინ მეგონა პატივისცემა იყო ან უბრალოდ მოგწონდი და მაგიტომაც არ მელაპარაკებოდი, ბავშვობაში ხო იგნორი სიყვარულის ტოლფასია, სანამ სიტყვებით გაუფასურდება ყველაფერი იქამდე ფანტაზიას დასასრული არ უჩანს, შენ კი ჩემი ფანტაზიის ამომავალი წერტილი იყავი.

უცნობი ნაცნობი (თავი 11)

წახვედით და მეგობრულად დალიეთ, არა? ბავშვი დაგაფიცე. გთხოვე, არაფერი გაგეკეთებინა. არაფერში, არაფერი ვიგულისხმე. შენ კი.. ნამუსი გეყო, ჩემთან მოხვედი და..

უცნობი ნაცნობი (თავი 10)

გრძელ სკამზე, ერთმანეთის გვერდიგვერ. მეგობრული საუბრები, სიგარეტით ხელში. სანდრო ლაპარაკობს, გიორგი უსმენს. რა ძნელი გამოსაცნობია სასაუბრო თემა, არა?

უცნობი ნაცნობი (თავი 9)

პირველივე სცენაზე მივხვდი ამას, არ შემიძლია, მაგრამ რა ვქნა. სხვა გზა არ მაქვს. ხო, არ მინდა.. როგორ უნდა მინდოდეს, როგორ უნდა მიხაროდეს..

უცნობი ნაცნობი (თავი 8)

მაშინ, როდესაც მგონია რომ ზუსტად ვიცი, რასაც მეტყვის - იმას მეუბნება, რასაც გაგონების მიუხედავადაც ვერ ვიჯერებ.

უცნობი ნაცნობი (თავი 7)

წარმოდგენა არ მაქვს, რამდენ ხანს ვიყავი უგონოდ - თუმცა თვალების გახელა, არასოდეს ყოფილა ასეთი რთული. განათებიდან მომავალი სინათლე, პირდაპირ სახეში მცემს და მაიძულებს, თვალი ავარიდო. ხელს, ფრთხილად ვადებ მიწას და მხოლოდ