მზის ჩასვლა (თავი პირველი)

ლიზამ გაუღიმა. ჩანდა ამ ორ გოგონას ერთმანეთი ძალიან მოეწონა. მათი ასეთი სწრაფი დაახლოებაც საერთო ტკივილმა განაპირობა, ორივემ დაკარგა საყვარელი ადამიანები.როცა ნინა და დათო სახლში დაბრუნდნენ ნინა მაშინვე თავის სახატავი ტილოსკენ წავიდა,

პირველი სიყვარული

სახში მოვედი ვჭამე და შევედი Facebook ზე და ვნახე 7მეგობრობის თხოვნააა ყველა ბიჭია თან მისი ტოლები მეც დავთანხმდი და გავაგრძელე პოსტების ნახვა. უცებ ერთმა მომწერა ანი დანი ვარ შენ მე დამბლოკე და ვერ გწერ ამიტომ ჩემი ძმაკაცის ტელეთი მოგწერეო მისი

პოლიტიკის თეორია [ნაწილი პირველი]

და მაშინ მივხვდი, რომ აფეთქება უნდა მომეწყო. ანუ ის, რასაც ყველაზე ნაკლებად ელოდა. ჰოდა, ვთქვი: – კენჭი უნდა ვიყარო! ოთხივემ რომ წაშლილი სახეებით შემომხედეს, ეგ დავაფიქსირე. მერე ყველაფერი ჩვეულებრივი იყო. ზუსტად, კანდიდატურა უნდა წარმედგინა!

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (პირველი თავი)

საბურთალოს ქუჩებში არხეინად დაეხეტებოდა ლამაზი ასული რომელიც სულაც არ აქცევდა ყურადღებას პირდაღებულ ბიჭებს. თბილი ნიავი ნაზად უწეწავდა ოქროსფერ თმას და უფრო მიმზიდველს ხდიდა ეს ყოველივე ალექსანდრას. ხურციძე ალექსანდრა 19 წლის სწავლობს ილიას

"ბიჭი სიზმრიდან" (თავი პირველი.)

ისტორია მოგვითხრობს წყვილის სასიყვარულ ამბავს რომელიც სიზმრებიდან იწყება.მე გაუნძრევლად ვიდექი შუა გზაზე. უკუნითი ღამე იყო ჩამოწოლოლი. წინ ვიყურებოდი ქუჩის ბოლოში. თითქოს სიბნელეში მაინც ვარჩევდი სილუეტს, რომელიც ჯერ არც კი მოძრაობდა მერე კი

დაეწყობიან დღეები და გადიან გაღმა (პირველი თავი)

ამბობენ ღმერთი ისეთ განსაცდელს არ მოგივლენს რასაც ვერ გაუძლებო. ნაწილობრივ მართალიცაა, ჩვეულებრივ წამოდგები ფეხზე, გააგრძელებ ცხოვრებას მაგრამ ისე ვერა როგორც ადრე, ვეღარ იქნები ისეთი მხიარული და დროსაც ვერ დააბრუნებ უკან.

აფროდიტეს პირველი კანონი –7–

საღამო მშვიდობისა! ამონარიდის გაკეთება გამიჭირდა, რადგან დასასრულში ყველაფერი მნიშვნელოვანი და ძვირფასი იყო ჩემთვის... თუ რაა გამორჩეული და რა არამართებული, თავად განსაზღვრეთ.

აფროდიტეს პირველი კანონი –6–

–ჩვენ ვართ, ბებია, ჩვენ!–გასძახის მირიანი და ღობეს აღებს. მას უკან მეც მივყვები ელზასთან და სხვა სტუდენტებთან ერთად. –ეს ვინ ჩამოსულა! ჩემი მირიანი ჩამოსულა!–წივილ–კივილით იხუტებს გულში მოხუცი მირიანს. –ჩვენო?–ეშმაკური ღიმილით იცხადებს ქალი.–ეს რა

აფროდიტეს პირველი კანონი –5–

ბორჯომში ჯერ პლატოზე ავდივართ და იქიდან თოვლიან მთა–გორებს გადმოვყურებთ. თოვლის ქულები ზღვის ტალღებს ჰგავს, ოღონდ თეთრი ზღვის... თოვლიდან თავი ამოუყვიათ მწვანე წიწვებს. ჩემი თითოეული ნაბიჯი მირიანის ნაბიჯიცაა, რადგან ჩემთვის საინტერესო მოვლენა

მე – ღმერთი – ნაწილი პირველი – ამონარიდი 3

სადარბაზოში, ყოველ განვლილ კიბეს ვითვლი. ეს ერთი უწყინარი ჩვევაა, რომელიც დროის გაყვანაში მეხმარება. ფურთხით დასველებულ ადგილებს თუ თვალს არ მოვარიდებ, გონებაში ხმა ჩამესმის: – გაფრთხილება! გაფრთხილება! გულის არევის რისკი პროცენტულად მაქსიმუმს