მშვიდი დუღილი (სრულად)

-დუღილის სეზონზე გადავიხადოთ ქორწილი.-ეღიმება ვაჩეს და საფეთქელზე კოცნის ქალს. -რისი დუღილის?-ნიკოს ეცინება და ელიზაბეტს კოცნის ხელზე. -ღვინის, იდიოტო.-თორნიკე ვეღარ ითმენს და ოდნავ ურტყავს მხარზე მეგობარს.

მაპატიე. (სრულად)

-ჩემს გულს მოგცემ რომ შენ ისუნთქო და იცოცხლო,დამიბრუნდი ლარა.უნდა დამიბრუნდე შენ პირობა მომეცი და ამ პირობას ვერ დაარღვევ, დამიბრუნდი უშენოდ არავინ ვარ საყვარელო.ტკივილი ღელავს გულში, მაგრამ შენ ძლიერი ხარ და ჩემი შექმნილი ზღაპარი ასე მტკივნეულად არ

სახლი შავი ფარდებით (სრულად)

უყურებდა მათ და ფიქრობდა, როგორი იქნებოდა მისი ცხოვრება, ისიც საშუალო სტატისტიკური გოგონა რომ ყოფილიყო, ნახევარგანაკვეთური სამსახური ჰქონოდა, გამოცდებზე ედარდა, შეყვარებულთან ჰქონოდა უაზრო და ბანალური პრობლემები და ამ პრობლემებზე საუკეთესო

დასასრულის დასაწყისი. (სრულად)

-როგორ არის, არ იმჩნევს მაგრამ ნერვიულობს.თქვა გიორგიმ და ალექსანდრეს უყურებდა. -ევა ასეთია არასოდეს არ იმჩნევს, თუმცა გულში ინახავს წყენასაც და სიყვარულსაც.

ჰერმესის სონატა (სრულად)

მის სახლში ერთი ოთახია. ეს ოთახი ვერც სინათლეს იტევს და ვერც თავის მაცხოვრებელს. სინათლე უღიმღამო და უმნიშვნელოა ქალაქისთვის. ათასი ფანჯრიდან გამოტყორცნილ ნათებაში იკარგება და სულაც არ აფიქრებინებს გამვლელს, რომ სადღაც მისი თანამოქალაქე

ამანთე (სრულად)

როცა რუ დავითანხმე ჩემთან, მთაში ახალ შეძენილ საოჯახო სასტუმროში, ჩამოსულიყო. თითქოს მხრებიდან უზარმაზარი ტვირთი მომშორდა. და არც მინანია. ის ბოლო ზაფხული ყველას გონებაში დარჩა, როგორც ყველაზე არანორმალური, ყველაზე გიჟური და ყველაზე სევდიანი რამ.

ორივემ შეცდომა დავუშვით (სრულად)

თვალებ დაწითლებული, ნამტირალევი იჯდა ოთახის კუთხეში. ჰაერი მძიმე იყო, თითქოს წარსულის მოგონებებით გაჯერებული, რომლებიც შიგნიდან ჭამდა. მთელი სამი წლის განვლილ მომენტებზე ფიქრობდა – იმედგაცრუება, ტკივილი და გაურკვევლობა ერთმანეთში იხლართებოდა.

დევნა (სრულად)

არხეინად შეაბიჯა სამინისტროს შენობაში. იშვიათად სტუმრობდა ყველაზე საძულველ ადგილს, მაგრამ მაინც ცნობდნენ სახეზე თანამშრომლები. დიდად არავის უყვარდა მისი იქ ხილვა, მით უმეტეს მაშინ, როცა თავისი უშველებელი ძაღლიც მოჰყავდა. ხშირად ისმოდა მისი წყალობით

სასჯელად ნაპოვნი სიყვარული (სრულად)

-შენ თუ გყვარებივარ ოდესმე? -ამას არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს ! - შენი აზრით როგორი გრძნობა როცა იცი ვერასდროს ვაჯობებ ანდრიას ,ცდასაც კი აზრი არ აქვს!

სახსოვარი (სრულად)

აივნიდან უყურებდა ღამის ქალაქის ერთ ხელისგულისოდენა ნატეხს და იმაზე ფიქრობდა, რომ ქალაქის მკვეთრი განათება ღამეს იდუმალებას უკარგავდა. მის გვერდით უზარმაზარი, შავი, ყვითელთვალება კატა იჯდა უძრავად და ისიც პატრონივით ქალაქის შორეულ წერტილს უშტერებდა