ჩემთვის დაბადებული (სრულად)

ჯერ კიდევ 13 წლის პატარა გოგო ვიყავი,მეგობარმა დაბადების დღეზე დამპატიჟა. უამრავი ადამიანი ჰყოლია მიწვეული,მეც ჩემი საუკეთესო მეგობრის, გვანცას გვერდით დავჯექი. თავიდანვე ვგრძნობდი ვიღაცის დაჟინებულ მზერას.გახედვა მერიდებოდა,საკმაოდ მორცხვი ბავშვი

ჯოჯოხეთი (სრულად)

-ნიკა ხომ არ გინახავთ?- დილაადრიან გამოსულ მეზობელს გადაეღობა თმაგაწეწილი,უძინარი თვალებით. -ნიკა?-ხმა ჩაუწყა.-არა,არ მინახავს..-ისევ მოატყუა,უკვე მერამდენედ.. -სად წავიდა ასე ადრიანად..იქნებ მიმატოვა?-სახეაშლილი ჩააფრინდა მკლავებში ასაკოვან ქალს..

დაიჭირე წამი (სრულად)

ვხედავ ადამიანს, რომელიც შენელებული კადრებივით მოძრაობს და ჩემს ტვინში არასასიამოვნო რეფლექსებს გზავნის, საკუთარი თითების თამაში ჩემთვისაც აუტანელი გახდა(ასე ვიცი, როცა ვნერვიულობ, მინდა თითები საერთოდ დავმალო ხოლმე).

თევზების საიდუმლო (სრულად)

რომანტიკა უყვარადა, მაგრამ სამწუხაროდ მას და აკოს არცერთხელ უცეკვიათ წვიმაში. არცერთხელ დასველებიათ ფეხსაცმელი და ურბენიათ ქუჩა-ქუჩა ფეხშიშვლებს. ვახშმობითაც სახლში ვახშმობნდნენ და არც სოფიას აღვიძებდა დილით აკოს ტუჩების ფრთხილი შეხება.

ტკბილი ოცნება (სრულად)

ოცნება მაქვს ერთადერთი, არც მეტი და არც ნაკლები, სულ რომ გერქვას მხოლოდ ჩემი, რომ შეგიშრო თვალზე ცრემლი. უფერულმა ჰპოვოს ფერი, უღმერთომ კი ქრისტე ღმერთი,

წვიმას მოაქვს ჩვენებური შეხვედრები. - სრულად

მეფიქრებოდა.სიზმარში მისი თვალები ვნახე. შეშფოთებულს გამომეღვიძა. სარკეს მივუახლოვდი და ჩემს თვალებს დავაკვირდი. ვცდილობდი რამე განსხვავებული მეპოვა, მაგრამ - არაფერი. შემდეგ დავხუჭე და

პირველად შენთან (სრულად)

პირველი შეხვედრა, პირველი სიტყვები,ჩამესმის როგორც ლამაზი რითმები,და სიყვარულზე მრავალი მითები,არ არის უბრალო, ალბათ მიხვდებით.ამ ყოველ ღამე ნანახ სიზმრებში,მხოლოდ და მხოლოდ არის ის

მე მოგიყვები (სრულად)

აღარ გელი, აღარც კი ვიდარდებ, ყველა ისეთი დაბრუნების, შენი აღარ მჯერა როცა სიცივე შენს გარეშე გამოვიზამთრე...!!!

შეწყვეტილი კოცნა *სრულად*

და..მე.. წამებს ვითვლი. უსასრულობაში გაფანტულ შეწყვეტილ წამებს... უსასრულო დროს...დროს..შემდეგ შეხვედრამდე... და მახსოვს ამბორი...ამბორი რომელიც შეგვაწყვეტინეს. მახსოვს ის უკანასკნელი კოცნა... ის უსასრულო წამი... და...შეწყვეტილი კოცნა.

მე, შენ და მორჩა. (სრულად)

ეგონა ყველაფერს ვაპატიებდი, უფრო სწორად ყოველთვის ყველაფერს ვპატიობდი. მარტო დარჩენილ დღეებსაც, მის მონატრებაში გათენებასაც, მარტო დატოვებასაც. ყველაფერს ვპატიობდი, როცა ვიცოდი რომ დაბრუნდებოდა, დამირეკავდა, მომწერდა, ან სახლში მოსულს იქვე