სეკრეტ სანტა (სრულად)

განათებულ ქუჩებში, ყველა მომღიმარი, სიცილ-კისკისით ელოდებოდა ახალი წლის შემოსვლას. „ახალ წელს სასწაულები ხდებაო“ - გაჰყვიროდნენ. მხოლოდ ლილე იყო შეყუჟული თავის დუტში და გულგრილად ათვალიერებდა საზოგადოებას. სასაცილოდაც არ ჰყოფნიდა სასწაულის მოლოდინში

La Tormenta ( სრულად)

ამბობენ, თუ რაღაცას დაიწყებ, ბოლომდე უნდა მიიყვანო კიდეც. სწორედ ამიტომ იშვიათად ვიწყებ. ამჯერად ვაპირებ საკუთარ თავზე მოგიყვეთ. გიამბობთ გზაზე, რომელმაც აქამდე მომიყვანა. ვინ ვარ მე? თუ ბოლოს ამის პასუხს

ყველას წინააღმდეგ (სრულად)

-ლიკაააა,ადექი თორემ საუზმეც გაგიცივდა და სკოლაშიც დაგაგვიანდება_სულაც არ მინდოდა თვალების გახელა ისეთ მშვენიერ სიზმარს ვხედავდი, მაგრამ სხვა გზა მაინც არ მქონდა. სიზმრით ნასიამოვნები ღიღინით ავდექი,

მიზანი არსებობისთვის (სრულად ) ნაწილი 2

- მეც ძალიან მიყვარხარ ელე! - არ დააყოვნა სასურველმა პასუხმაც, რომელსაც მათი ურთიერთობის განმავლობაში ყველაზე ნაზი, ტკბილი, და მგზნებარე კოცნა მოჰყვა. არცერთი ითხოვდა ერთმანეთისგან უფრო მეტს, მხოლოდ ორივესგან წამოსული უსაზღვრო სიყვარული და სითბო

მიზანი არსებობისთვის (სრულად) ნაწილი 1

ვერაფერმა შეუმსუბუქა არასწორი საქციელის ჩადენით გამოწვეული დანაშაულის გრძნობა. ზუსტად იცოდა, მისი დანახვისთანავე მიხვდა, რომ ელენეს გამო არჩეული გზის შეცვლა მოუწევდა. უკვე იმასაც ნანობდა მისი თავიდან მოშორება რეზის ან ერეკლეს რომ არ სთხოვა. ელენეს

ახალი წლის სასწაული (სრულად)

-გიო დაბრუნდა-ტკივილივით დამიარა სხეულში ცხელმა ჭავლმა. ვგრძნობდი,სახე როგორ მენამებოდა ნიაღვარად წამოსული ცრემლებით. მისი შეხება ვიგრძენი ლოყაზე,ნაზად რომ მიშრობდა ცრემლებს. მერე,ჩახუტებაც და უღონოდ მივესვენე მონატრებულ გულმკერდს.

ღამის ვალი [სრულად]

ასე თუ გააგრძელა მალე ამ სამსახურიდანაც გააგდებენ და დარჩება ისევ თავისი დის კმაყოფაზე. არა, როდემდე უნდა იყეყეჩოს, ამხელა ქალმა? მერამდენედ აძლევს უფროსი შენიშვნას ამ კვირაში. თანაც სულ ერთი და იგივე მიზეზით... მაგრამ ამანაც რა ქნას, ვერ იტანს იმ

დაუვიწყარი (სრულად)

არ ვიცი მარიამი როდის შეხვდა დათას, მაგრამ ვიცი რომ მარიამ მარგიანი ყველას მეხსიერებაში სამუდამოდ დარჩა.მარიამ მარგიანისა და დათას სიყვარულზე ყველამ იცოდა, მათი ამბავი ლეგენდასავით გადადიოდა თაობიდან თაობაში და ყველას სწამდა ჭეშმარიტი სიყვარულის,

ჩემი მაგუ... (სრულად)

იმ დღეს ვერაფრით მოვშორდი მის საწოლს და პირდაპირ მდგარ მაგიდას მივუჯექი. ვმეცადინეობ, მაგრამ გულს ვერაფერს ვუდებ... ჩუმად ვაპარებ თვალს საწოლისკენ, თითქოს შეხედვისაც მეშინია, მეშინია ჩემი მზერითაც კი რამე არ დავუშავო, არ

წყვდიადში მყოფის პირველი ნაბიჯი (სრულად)

ადამიანის ცხოვრებაში ზოგჯერ დგება დრო, როდესაც ყველა და ყველაფერი კარგავს აზრს, ინტერესს.. გაბრუებული დაეხეტები ქუჩებში, შეშლილი სახით, იმის მოლოდინში, რომ ვინმე შეამჩნევს, გიშველის და ჩამოგიყვანს… კიდეზე ვარ მისული, ერთი ფეხით, დაბლა ვიყურები. აღარ