ზღაპრები ძილის წინ (სრულად)

ზღაპრების ილუსტრირებული წიგნი კონკიას დედინაცვლის სურათზე იყო გადაშლილი. დავაკვირდი და გავოცდი, რა ძალიან ჰგავდა ბოროტი დედინაცვალი როენა რევიას.

შენ მე'ფერები (სრულად)

-საიდუმლო ,რომელსაც ჩანაწერები ინახავენ და წიგნად გადაიქცევა -ყველა თქვენს პაციენტს აქვს მსგავსი ფუფუნება,უკვდავ მოგონებად გადაუქციოთ განვლილი გზა მარცხიდან გამარჯვებამდე -რა გიპასუხოთ , ცხოვრების ამბავს წიგნად ისე გიბრუნებთ ,რომ სათაური არ აქვს

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( სრულად )

- იცოდი არა? -ხმაწასულმა ამოვიხრიალე, -ყველაფერი იცოდი, ღმერთო ჩემო, იცოდი და ამიტომ მექცეოდი ასე ცივად, იმ დროს როცა შენი ქმარი ჩემს თაყვანისმცემლებზე ეჭვიანობდა შენ ჩემზე ეჭვიანობდი, საკუთარ შვილზე...

დოსტოევსკი (სრულად)

- დოსტოევსკის წაკითხვას ვაპირებ, - თვალს არ ვაშორებ ჩემ ლექტორს და ვხედავ, როგორ ეცვლება გამომეტყველება. - დარწმუნებული ხარ? - ეჭვისთვალით მიყურებს. არადა ყველაზე კარგად იცის, დროა. თუმცა, დარწმუნებული არ ვარ. არც ისაა დარწმუნებული. ვხედავ,

სახიფათო ფანტაზია ( სრულად )

- მოისვენე წითურო ალქაჯო, -ჩახლეჩილი ხმით ჩამჩურჩულა ყურში და ჩაეცინა როცა ჩემი დახორკლილი სხეული დაინახა, თავი უკან გადავხარე, მხარზე მივეყრდენი და ტუჩები ერთმანეთს დავაშორე...

ორი კაცის ამბავი. (სრულად)

შემდეგ ხელის კანკალით საკუთარი ბურთივით ვაჟი ამოიყვანა. მოეფერა, დაყნოსა, მისი სურნელი გონებაში დაიხსომა. ინკუპატორთან მივიდა. ჯერ დაარწია და ის ნანა დაუმღერა, რასაც ცხრავე გოგონას უმღეროდა ხოლმე. მერე შუბლზე ეამბორა და ფრთხილად ჩააწვინა.

ყორანი ( სრულად)

იმ ღამეს პირველად ესიზმრა ყორანი. იცოდა ჩიტი იყო, მაგრამ მაინც ადამიანი, მასთან ერთად მიფრინავდა რაღაც უსაშველო სიმაღლიდან. მაგრამ არ ეშინოდა. უსაზღვრო თავისუფლების და სიმსუბუქის შეგრძნება ჰქონდა ამ უსასრულო ქროლვისას...

იქნებ... ( სრულად )

- ვუყურებდი და უკვე ვიცოდი რომ ეზო ყვავილებით სავსე დამხვდებოდა, ბილიკები ფერადი ქვებით მოკირწყლული, უკანა ეზოში კი აუცილებლად იქნებოდა დუმფარებით დაფარული პატარა ტბორი...

მარტო სახლში, მონსტრთან ( სრულად)

_შენი დედაც სანტა !_ ვიყვირე გაცოფებულმა . ხელი დავავლე ჩემს აბრდღვიალებულ ნაძვის ხეს ქეჩოში, თითქოს ყველაფერი მისი ბრალი იყო და სულ რიხირიხინით ჩავათრიე კიბეებზე. ფიქრებში ნაძვის ნაცვლად ბექას საყვარელს მივათრევდი ქოჩრით. სადარბაზოს კართან

სათამაშო (სრულად)

თქვენც გესიზმრებათ ხოლმე კოშმარები? ალბათ ერთხელ მაინც ყველას გინახავთ კოშმარი. მაგრამ მე ხშირად ვხედავ, სულ ერთსა და იმავეს.: რომ ცხელა საოცრად ცხელა. შუადღის პირდაპირი მზე კანს მწვავს. ვერც ვერსად დავემალები. ჩემი სახლის ორ ნაბიჯიან აივანზე