ჩიტები (სრულად)

ასოციაციები, რომლებიც გემთან დაკავშირებით მიჩნდება, ყოველთვის მიკარგავდა ხოლმე მოსვენებას. ვფიქრობ აღელვებულ ზღვაზე, მის თავს ზემოთ ჩამოქცეულ ცაზე, შტორმზე და ქარიშხალზე, უსასრულო რწევასა და ტორტმანზე, წყლის მლაშე გემოზე, ზღვის დაუსაზღვრელობაზე,

საძულველი ზამთარი (სრულად)

აი, ჩამოთოვა. თეთრად მოვიდა დედამიწაზე სიკვდილის მძიმე საფარი. მამაჩემსაც ზუსტად ასე კეთილშობილურად, თბილი საბანივით ეხურა თოვლის დიდი გროვა და მაშინაც მხოლოდ მე ვღრიალებდი. იმიტომ, რომ გული მიგრძნობდა, კარგი არაფერი უნდა მომხდარიყო ჩემს თავს.

ათვლის სხეული (სრულად)

ახალი წლის წინა დღეებში უმუშევარი დავრჩი. წარმოიდგინეთ, ნაგავი, რომლის მოშორება დედაჩემს ისე უნდა, როგორც მორწმუნე ცოდვილს - მონანიება. შეიძლება ამ ნაგავზე უარესიც ვყოფილიყავი, მაგრამ მაშინ, უმუშევრობის პირველ დღეებში, ამაზე ფიქრი არ შემეძლო და არც

ერთი ცეკვით შეყვარება.( სრულად)

დედინაცვალთან მორიგი ჩხუბის გამო და ზედმეტი ფიქრების მოსაშორებლად დაძინება გადაწყვიტა, ამიტომ ერთი აბი დამამშვიდებელი მიიღო და მალევე ჩაეძინა.ძილიდან ტელეფონის ზარმა გამოიყვანა:

სიყვარულით ტოში (სრულად)

ჩემო საყვარელო. მაპატიე, რომ ასე მოგექეცი. მაპატიე, რომ გავიქეცი, ასე აუხსნელად. მაპატიე, რომ მარტო დაგტოვე. მენატრები ისე, როგორც არავის. მე გავნარდგურდი და ნაწილებად დავიშალე. მე არაფერი შემრჩა შენს მიმართ სიყვარულის გარდა. მჭირდებოდა გაქცევა,

ტკივილის ბურთი /სრულად/

"სიტყვებს ყველაზე დიდი ძალა აქვს. მას შეუძლია ერთ წუთს სამყაროში ყველაზე ბედნიერ პიროვნებად გაქციოს, თუმცა ამავდროულად იარებისმომგვრელი ტკივილი მოგაყენოს. ზოგჯერ ტკივილის ბურთი სხეულზე ამოგაცოცდება. თავისი უიმედო გამომეტყველებით სამყაროს

უტა იშხნელი (სრულად)

გამოაცხადოს. თვალებში მიყუროს და გამოაცხადოს კაკი. თუ დავინახავ, რომ არ უნდა, თუ შევამჩნევ, რომ სიყვარულით სავსე მზერით მე მიყურებს და არა სხვას, იქვე მოვკიდებ ხელს. იქვე გესმის?-როგორ სჯეროდა, რომ გეგეშიძესაც უყვარდა. როგორ უნდოდა, დაეჯერებინა...

" ოდიგოს ტაფუ " ( სრულად)

-ერთი მაგარი ამბავი მაქვს,- მაგიდაზე საქმიანად ჩამოაწყო იდაყვები კახამ და მე და ზეზვას თვალი მოგვატარა. -მოვიდა,იდეების გენერატორი,-ვთქვი სიცილით.

ჩემი იდუმალი სანტა (სრულად)

„ისე არაფერი უხდება ზამთრის ცივ საღამოს, როგორ ოთახში გამეფებული სითბო, ნახევრად ჩაბნელებული შუქები და ბუხრის წინ მჯდომი ორი სხეული რომელიც ამ სამყაროში ერთმანეთის გარდა ვერავის და ვერაფერს ამჩნევს. „

ჩვენი ისტორიის ეპილოგი რომელიც პროლოგამდე ადრე დაიწყო (სრულად)

ბევრს მის ოჯახზე არც ადრე ლაპარაკობდა და არც შემდეგ. უბრალოდ ის იყო ჩემი უცნაური გმირი რომელიც არსაიდან გამოჩნდა და საკუთარ თავზე მეტად შემიყვარა. და მეც ასე ვირწმუნე მონათესავე სულების არსებობის.