ჩვენი ისტორიის ეპილოგი რომელიც პროლოგამდე ადრე დაიწყო (სრულად)

ბევრს მის ოჯახზე არც ადრე ლაპარაკობდა და არც შემდეგ. უბრალოდ ის იყო ჩემი უცნაური გმირი რომელიც არსაიდან გამოჩნდა და საკუთარ თავზე მეტად შემიყვარა. და მეც ასე ვირწმუნე მონათესავე სულების არსებობის.

ნათელი წყვდიადი {სრულად}

ბევრნი იყვნენ, მაგრამ არასდროს ზედმეტნი ! ყველანი ერთად და ცალ-ცალკე გზის საერთო მონაკვეთით , რომლის საშუალებითაც ხვდებოდნენ სახლში ... ფერებით,რომლებიც ერთმანეთს ცვლიდნენ , წყვდიადში იჭრებოდნენ და სიბნელეს დამკვიდრების უფლებას არ აძლევდნენ.

ჩემი სვანი ქალბატონი ხარ (სრულად)

ისტორია არის სვან გოგონაზე რომელსაც სიყვარული უყვარს, მაგრამ დღვანდელი სიყვარულის არ სჯერა...

სეზონურისფრები (სრულად)

ხელს... ხელისგულს... ხელისგულზე გაჩენილ თითოეულ ღრმულს... დაგიკოცნი და, სახეს შევაფარებ. ქარს გამოყოლილ მოგუდულ სიტყვებს სიყვარულით გაბერილ სისხლიან გულს ვაჭმევ. შემოდგომა მთავრდება, ჩემო. სად ხარ?

სასრულეთი ნაწილი 2 (სრულად)

ხალიფა ოსმანის საფლავის ახლოს, თეთრ საფლავის ქვას სისხლისფერი ჩინური ვარდი ამშვენებდა. მდუმარედ იდგნენ დავუდი და ლეა სახელოვანი წინაპრის საფლავზე და იმ პირობის შესრულებას იღებდნენ ვალად, თვით ბედნიერმა ბაბილოვანის ხელმწიფემაც რომ ვერ შეძლო.

არბი ომანი (სრულად)

მხრებში გაშლილი არბი ომანი ყინულის კანით სიამაყეს აფრქვევდა. შუაში,საშუალოდ განცალკევებულ ტახტრევანზე მოკალათებულს მუქი წარბები შეეყარა და რისხვისგან აკიაფებულ თვალებს გარშემო აკვესებდა..

აღმოსავლეთის მზე (სრულად)

გაჩაღებულ ომში, სიკვდილის ქვეყანაში გაქცეული პოლკოვნიკის შვილი, სამხედრო პირს იძულებულს გახდის მის უკან დასაბრუნებლად უკიდურეს ზომებს მიმართოს...

ყველაფერი ჩემს შესახებ (სრულად)

ერთი შეხედვით ოცდახუთი-ოცდაექვსი წლის იქნებოდა, მაღალი, სპორტული აღნაგობის, შავი აჩეჩილი თმით, რომელიც შუბლზე ჰქონდა ჩამოყრილი და საოცრად უხდებოდა მის მუქ ლურჯ თვალებს და დახვეწილ ნაკვთებს,

მთავარი დაწყებაა (სრულად)

-იცოდი? ლოლიპოპის წუწნისას ჩვენსავე ნერწყვს რომ ვყლაპავთ?- ამის თქმა არ მინდოდა. გაეცინა.ძაან გაეცინა. მეც გამეცინა. ჩემკენ გადმოწეული ტუჩებზე მომეკრო და თქვა-კიდევ ბევრი მსგავსი ფატქის მოსმენა მინდა შენგან კატო..

სამყაროს კარი (სრულად)

ერთიდან,ათის თქმამდე, თვალდახუჭული ისევ იქ ვარ, სიმწვანეში ჩარგულ ძველისძველ სახლში და,გასაღებს ვარგებ სამყაროს კარს.. სიმშვიდე მოდის..