არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (სრულად)

სოფელში დავიბადე და გავიზარდე,სწავლა თბილისში დავიწყე და მუშაობაც იქვე გავაგრძელე,შემდეგ იყო რაღაც,რისი დავიწყებაც მინდოდა,ამიტომაც ლონდონში გავემგზავრე,პატარაობიდანვე მინდოდა იქ სწავლა,

დროა გაიღვიძო (სრულად)

- ინტერესით ათვალიერებდა გარემოს - რაღაცები შეგიცვლია. - მე..მგონი ჯობია დაბრძანდეთ - ლევა..მენაბდე,ადრე უფრო თავისუფალი და მხიარული იყავი. - გიცნობ? - აგონიაში ჩავარდა მენაბდე. - წესით! აბა უცხოებს ცოლად კი არ მივყვები. *** უნდა გამეღვიძა? - რა

ჩემი ცხოვრების ნათელი წერტილი (სრულად)

*** ვინმემ, რომ მკითხოს ვინ არის შენი ცხოვრების ნათელი წერტილიო, არ დავიზარებ და პირდაპირ ასე დავიწყებ მოყოლას.

თეთრი საყელო (სრულად)

-თეთრი შური ადამიანის ის " აგრეგატული" მდგომარეობაა,როცა შენი დაქალი ძაან ბომბაა და შენ გშურს,ოღონდ იმ შურით,თან რო ამაყობ-სიტყვით გამოდის ჩემი თათული და თვალს მიკრავს,თან სასწაულ მანევრს აკეთებს და ორ მანქანას შორის მილიმეტრებით ვძვრებით.ესეც

Chrysler (სრულად)

- აბიელ... აბიელ გთხოვ დაფიქრდი, ნუთუ გული სულ არ გაქვს? როგორ შეგიძლია ასე მოექცე, როგორ უნდა მომექცე ასე მე? - ცრემლების შეკავება აღარც მიცდია, თბილმა სითხემ სწრაფად ჩაისრიალა ლოყაზე, მას მეორეც მიყვა... - შენ? და ვინ ხარ შენ, რომ კარგ მოქცევას

მიყვარს !! (სრულად )

-გეყოს,მოვიშორე მისი ხელი სიცილით,წიგნის ყიდვა მინდა,მას დაავიწყდება სათაური..-აი ,თურმე რა ..ალბათ ახალ ბლოკნოტსაც იყიდი..თვალი ჩამიკრა -ისე როგორ..(ვინც არ იცის ,მე ბლოკნოტების მანია მაქვს,ვგიჟდები ბლოკნოტებზე),კარგი წავედი თორემ მომკლავს ..-კარგი

სიმარტოვე (სრულად)

გული საშინლად მიცემს და,თავის ხელში აყვანას ვცდილობ. გონებაში ვიქექები და,ხელმოსაჭირდს ვეძებ,რომ გაურკვევლოობიდან გამოვიდე,მაგრამ, უფრო ვეფლობი მორევში. კადრებად მიტივტივდება ფრაგმენტები,მაგრამ,სრული სურათის აღდგენას ვერ ვახერხებ. ცუდად ვხვდები.

ყვავილები (სრულად)

ხელი ლოყაზე მიირტყა_ ვაიმე საკუთარ შვილს რაებს ველაპარაკები_ თუმცა სიცილი არ შემიწყვეტია და გაბრაზებული წავიდა კარებისკენ- დამავიწყდა შენც რომ კაცი ხარ, აბრძანდი და საუზმე მიირთვი მზადაა და არ დაგაგვიანდეს_ დამიცაცხანა და გავიდა. კარგ ხასიათზე

Fate decided (სრულად)

დერეფანში უშედეგოდ ვიცდი. მდივანი არსად ჩანს. არადა ამდენი დრო ნამდვილად არ მაქვს. საბედნიეროდ, გზა უკვე ვიცი. მისტერ ნიკოლსის კაბინეტისკენ მივაბიჯებ. მსუბუქად ვაკაკუნებ და კარს ვაღებ. ვხედავ როგორაა მისი მდივანი გადახრილი მის მაგიდაზე და კოცნას

ბატონი შრეკი {სრულად}

მე ანა მაისურაძე ვარ 17 წლის. დამამთავრებელ კლასში ვარ და იცით ალბად ეს რას ნიშნავს, ვინც არიცით გეტყვით ნამდვილ ჯოჯოხეთს. დედა-მაკა მაისურაძე ვგიჟდები ამ ქალზე ჩემი იდეალია ადვოკატი გახლავთ, მამა-ლაშა მაისურაძე ჩემი მეფეა ძალიან მიყვარს ისიც