შეუძლებელი (ნაწილი 3)

გაზაფხულის საშინელი დღეები იყო. წვიმები ისე მიეწყო ერთმანეთს თითქოს გადაღებას აღარ აპირებსო. სამსახურისკენ ტაქსით გადაწყვიტა წასვლა ელენამ. ციხის შენობასთან ჩამოსვლას აპირებდა ლამაზად ჩაცმულმა ქალმა რომ მიიქცია მისი ყურადღება. ქალი ამაყად მიდიოდა

შეუძლებელი (ნაწილი 2)

ორი დღე მდგომარეობიდან გამოსვლას მოანდომა. მართალია ადრეც ყოფილა მორიგე და ღამეც უთენებია, მაგრამ ახლა განსაკუთრებით დაღლილი იყო. ცდილობდა შვილთან დიდი დრო გაეტარებინა. პარკში გაისეირნა მასთან ერთად და ლუკას დიდი ხნის ხვეწნის შემდეგ ჰამბურგერებიც

შეუძლებელი (ნაწილი I)

მიმავალს ისეთი განცდა რჩებოდა თითქოს მის ყოველ ფეხის ნაბიჯს ვიღაც უთვალთვალებდა. იტერესით გაჟღენთილი მზერა ზურგს უწვავდა. კარგად ხვდებოდა რომ აქ დიდხანს ვერ გაძლებდა, ცოტა აეწყობოდა და აუცილებლად ნახავდა რამე ნორმალურ სამსახურს კარგი ხელფასითა და

შეუძლებელი არაფერია

შეუძლებელი არაფერია მე ემილი ვარ მოკლედ მოგიყვებოთ ჩემ უაზრო და მოსაწყენი ცხოვრების შესახებ . ერთხელ როდესაც მე დედა და მამა მივდიოდით სამოგზაურით უეცრად როდესაც თვალები დავხუჭე ირგვლივ ყველაფერი ნისლში იყო დაფარული როდესაც

შეუძლებელი არაფერია ( თავი პირველი )

საღამოს ცხრა საათია, წვიმა თხეშით მოედინება. ნისლივით გადაჰკვროდა ღამისფერ ცას შავი ღრუბელი. ელვა დაიკლაკნებოდა ცაზე, გამაყრუებელი, საშიში ხმით. ოცდახუთ წლამდე ახალგაზრდა გოგონა, ფანჯრის რაფაზე შემომჯდარი გაჰყურებს ლამპიონებით განათებულ ქუჩებს.

ოდესღაც შეიძლება ისიც ახდეს, რისი ახდენას შეუძლებელი გვეგონა...

ცხოვრება ხანმოკლეაო ნათქვამია,ადვილად აპატიეთ,გიყვარდეთ ღრმად,იცინეთ ხშირად და არასოდეს არაფერი ინანოთ.... ადვილად მიღწეული ბედნიერება დიდხანს ვერ გრძელდებაო ამბობენ. "და ერთადერთი რითაც ჩემ სიყვარულს ვამტკიცებდი მოთმინებაა....როგორი ცოტა ჩანს

შეუძლებელი არაფერია (1)

ისევ ერთი და იგივე, არ შემიძლია ამდენს ვეღარ გავუძლებ. ეს სამყარო უკვე მეუცხოვება, არ უნდა დავბადებულიყავი საერთოდ; ასე აჯობებდა. რაც დავიბადე სულ პრობლემები მაქვს და ყველაზე დიდი პრობლემა ერთი წლის წინ დამატყდა თავს, როცა ავარიაში მოვყევი,ექიმმა

შეუძლებელი არაფერია (2)

-ფუ რა იდიოტი ვარ! მაგრამ რა ჩემი ბრალია თუ თვალებში მე კი არა ეგვერ იხედება ნორმალურად! ხეპრე! უჟმური! ვირი! სათქმელი არც კი დამასრულებინა..-გზადაგზა მივდიოდი და თან ჩემს თავს ველაპარაკებოდი, რომ უეცრად ნაცნობი ხმა მომესმა -ანა!

შეუძლებელი არაფერია (1)

- სალამი ვუთხარი და გამოვედი, ისევ მომესმა ზურგსუკან ამაზრზენი კისკისის ხმა. ლექციები რომ დამთავრდა უნივერსიტეტიდან გამივედი და თან ვფიქრობდი დღევანდელ ინციდენტებზე რომ მოულოდნელად საშინელი შეჯახება

და მაინც როცა გიყვარს შეუძლებელი არაფერია..!

ყურში ჩაესმოდა ზღვის ტალღების ხმა, ზღვიდან წამოსული ნაზი სიო ელამუნებოდა მის ნაზ სახეს, იჯდა თეთრ ქვიშაში და გაჰყურებდა ჰორიზონტს, ყველაფერს ნათლად შეიგრძნობდა, უნდოდა ებრძოლა და დაემარცხებია ეს ტკივილი, მხოლოდ მისთვის, იმ ერთადერთისთვის, რომელიც