შენ დაგტრიალებს ჩემი სიზმრები

აღარ მიყვარხარ თუმც ძველებურად,დაგინახავ და მეცვლება ფერი.არ ვიცი, რატომ წარსულსი დარჩიდა დაბრუნებას შენსას არ ველი.აღარ მიყვარხარ, მაინც რად გნატრობ?!...მაინც შენ გელის ჩემი გონება,ნეტავ რად მინდა შენს ახლომახლო,რომ გავატარო მთელი ცხოვრება?!...

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 40)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...! თვალები დავხუჭე და მორჩა... მე აღარ ვიყავი დედამიწაზე, არც კი ვიცი სად ვიყავი, მაგრამ მე იქ თავს კარგად ვგრძნობდი...

ჩემი ხარ პატარა ჩემი (ნაწილი 6)

-სიხარულო,ლუკა ვერ ვიპოვეთ.სანამ მას არ დაიჭერენ აქედან უნდა წაგივანოთ.ვერ დავუშვებ რამე დაგებართოთ! როცა მითხრეს რომ გაგიტაცეს არ ვიცოდი რა გამეკეტებია.შენი,თქვენი დაკარგვის შემეშინდა.არ ვიცოდი სად მეძებნე!რა გამეკეთებინა!მადლობა ღმერთ რომ ორივე

ჩემი "ჰოლივუდური" ამბავი. 2

რენტგენი, რომ გადამიღეს მშვიდად მამცნეს, ხელი მტევნის არეში გაქვთ მოტეხილი და გიფსში უნდა ჩაგისვათო.კინაღამ გული გამიჩერდა, მაგრამ რა მექნა. ისიც კი გავიფიქრე პოლიციაში ვუჩივლებთქო, მაგრამ აზრი? გადაიხდის ფულს და უცებვე გამოძვრება და აი მერე მართლა,

ჩემი სული და გული ხარ კრეტინო[3]

ე პირველად ველოსიპედზე დავკარგე წამიერად გონება.. იმის მერე კიდევ ბევრჯერ დავკარგე გონება... ორშაბათს და სამშაბათს გულში დიდი დანაკარგი ვიგრძენი და ძალიან ცუდ ხასიათზე ვიყავი... სამშაბათს ბოლო გაკვეთილი ფიზკულტურა მქონდა და გასახდელში ტირილი ვერ

ჩემი სული და გული ხარ კრეტინო(3)

მე პირველად ველოსიპედზე დავკარგე წამიერად გონება.. იმის მერე კიდევ ბევრჯერ დავკარგე გონება... ორშაბათს და სამშაბათს გულში დიდი დანაკარგი ვიგრძენი და ძალიან ცუდ ხასიათზე ვიყავი... სამშაბათს ბოლო გაკვეთილი ფიზკულტურა მქონდა და გასახდელში ტირილი ვერ

ჩემი ხარ პატარა ჩემი (ნაწილი 5)

თითქმის მთელი იტალია დავათვალიერეთ,ვერონასაც ვესტუმრეთ,რომეოს და ჯულიეტას სამყოფელიც მოვინახულეთ,ჩვენი საქართველოში დაბრუნების დღეც დადგა.ყველანი აეროპორტში დაგვხვდნენ,სალხში წასვლისას დიდი წვალებით დაგვაშორეს მე და ალექსანდრე და მაშინვე ვიგრძენი

ჩემი "ჰოლივუდური" ამბავი

ნათია გვიანობამდე აღარ დარჩენილა. დედაჩემის მოსვლას დაელოდა და მალევე გაიქცა. სახლი ცოტა მივალაგე, დედასთან ერთად წავიჭორავე და დასაძინებლად შევწექი. თავი ბალიშზე გემრიელად მოვათავსე, თვალები დავხუჭე და სიზმრებისთვის გავემზადე, რომ ჰოპ! იმ თავხედის

ვუყვარდი?არ ვუყვარდი? (ჩემი ცხოვრების ისტორია) თავი 9

"... და შენ ამბობ რომ სხვა გეგმები გქონდა?მერე ხომ ააწყვე ის გეგმები? და მე?! ჩემი გეგმები და მომავალი? ნუთუ გგონია რომ ამაზე ვვოცნებობდი? საყვარელ კაცს მივეტოვებინე და შემდეგ უსიყვარულოდ გავყოლოდი იმ ადამიანს ცოლად ვინც არ მიყვარს! არა ნიკა, არა არ

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 39)

ლექსომ სახლში შემიყვანა, თვითონ კი უკან გაბრუნდა. მე უბრალოდ ვიჯექი დივანზე, გაუნძრევლად, მხოლოდ დემეტრეზე ვფიქრობდი, ალბათ მომკლავდა რო გაეგო ვისთან ერთად ვიყავი, ისე რა ჩემი ბრალია ყველგან, სადაც რაღაც შარს ავიკიდებ ეგ თუა.სიმართლე რომ ვთქვა უკვე