მძულს ჩემი თავი

შუა ღამისას ქუჩებში, მეშინოდა, ძლიერად შემიბყრო შიშმა და მისგან თავს ვერ ვაღწევდი, მე სულელმა ისევ შენ გთხოვე დახმარება, ისევ შენთან მინდოდა მიუხედავად ყველაფრისა შენკი, შენ კი ვერ იგრძენი როგორ მჭირდებოდი

ჩემი საოცნებო ბიჭი(2თავი)

ჩემი საოცნებო ბიჭი გავიხედე ფანჯრიდან და რას ვხედავ, ისიც ჩემს წინ ცხოვრობდა. ძალიან გამიხარდა და ჩავიბურტყუნე აუ რასიმპატიურია, სახეში ხელი დავირტყი და ჩავილაპარაკე რა სიმპატიური! ის ხომ უბრალოდ მეგობარია. ლიამმა დამინახა და მკითხა ლიამი: რა

ჩემი სარკმლის წინ...

ჩემი სარკმლის წინ აყვავდა ვაშლი, დღეს მისი ცვენა წააგავს ტკივილს და ჩემი სულის მოარულ ჩივილს, მე ვეღარ წავშლი.

ჩემი საოცნებო ბიჭი(1თავი)

ჩემი საოცნებო ბიჭი გამარჯობა მე ემა ვიზლი ვარ, ვარ 16 წლის. ვცხოვრობ ამერიკაში,მყავს დედა და მამა, არმყავს არც და და არც ძმა, თუმცა ძალიან მინდა. საცხოვრებლად გადავდივართ სხვაგან ძალიან არმინდა აქედან წასვლა მაგრამ მომიწევს. ხვალ უკვე იქ ვიქნებოდით.

მე - თხის რქა და ჩემი მეამბოხეობა ერთ პატარა ოთახში

ხდება ხოლმე სულში დაგროვილი უსამართლობა ცხოველივით იწყებს ღრიალს... აი უკვე მერამდენედ, ნერვებს აყოლილ სხეულს კანკალი უვარდება, გონება გაასმაგებული სიჩქარით იწყებს აზროვნებას და ყველაფერი ერთმანეთში ირევა. ერთფეროვნება...

ღამე ჩემი მესაიდუმლე!

მხოლოდ ღამემ იცის ჩემი იარები მე ხომ მხოლოდ მასთან ვტირივარ. ირგვლივ ვერვინ ხედავს ჩემს ცრემლს ან გოდებას მე და ღამე კი ერთნი ვართ.

ჩემი თავმოყვარეობა

ყველაზე მწარედ თავმოყვარეობა გვახსენებს თავის არსებობას.... ყველაზე უდროო დროს, ყველაზე დაუპატიჟებლად მოდის... ერთ დღეს ჩვენში დიდი ხნის წინ მიძინებული თავმოყვარეობა იღვიძებს სისხლიანი თვალებით და ყვირის ბოლო ხმაზე, რომ მოაღწიოს ჩვენამდე მისმა

ჩემი მზე (სრულად) +18

-მალე მოგბეზრდება მაგ სიტყვების გამეორება და წახვალ.-გაიცინა.-სხვანაირი არ გეყვარები, შენ ძველი დათა შეგიყვარდა!-იღრიალა ისევ. -თავი არ გეტკინა? რა გაფუჭებული რადიოსავით ჩაიხვიე „ძველი დათა“? რომელი დათა? ისევ ის დათა ხარ

ჩემი ზუ #1

ყველა ადამიანის ცხოვრებაში უნდა იყოს ზუ... * * * მეცინება.ვცდილობ,ეს დღეები დრამატულად წარმოვაჩინო,თუმცა რეალობა არც ასეთი მძიმეა.მსოფლიო პანდემიამ შვიდი მილიარდი ადამიანის ცხოვრება ამოატრიალა,შევიცვალეთ ყოველდღიურობა,ჩავჯექით სახლებში,თითქოს

ჩემი კიბორჩხალა

ჩემს წინ სამი, უსაშველოდ დიდი, წითელი ნეკერჩხლის ხე საზარლად არის წამოჭიმული. მათი ფოთლების შრიალს ჩემი ბუტბუტი ერთვის თან და გონებაში აზელილ ფიქრებს ვერც ერთი ჩიტს ხმა ვერ ფარავს. რა მოხდება ჩემს ბურუსსში გახვეულ მომავალში, ან ახლა რა უნდა